Just Like How

00049

Finding an answer to an untold story is very scary. It's either gives you relief or gives you regret.

Hindi ko alam kung anong nangyari noon, hindi ko alam kung bakit ganon ang pamilya at relatives ko noon sa akin. Now I know and I completely understand.

I have Clyde and our baby, if ever I were in the shoes of my mother and I experience what she experienced may be I end up like that too.

Lahat ng galit ko sa kanya, biglang nawala na parang bula. It's just happened just in a blink in the eye kaya nong pinatawag kami ng attorney para sa hearing, hindi ako sumipot, same as Analyn kaya balita ko, makakalaya na yon sa sa makalawa.

Ibabaon ko na sa limot ang galit ko sa kanya pati yong naranasan ko sa kamay nya but that doesn't mean magkakasundo kami o magkikita kami! I still don't want to see her, I just want her to enjoy her life. Bahala na sya sa buhay nya.

"Holy shit! I heard our baby's heartbeat!" Tuwang-tuwa na sabi ni De Lara.

I nod at him at naging emosyonal sa narinig at nakita sa monitor. I am so happy to the point naiiyak na ako.

Clyde held my hand habang hinalikan ang ulo ko. I look at him at nakita syang namumula rin ang mata habang nakatingin rin sa monitor.

"Doc! Babae po ba sya o lalaki?"

"Sa susunod pang buwan malalaman ang gender ni Baby parents"

"Hindi ba pwede ngayon?"

The doctor laughed kaya pagkatapos naming magpa ultrasound, sa tuwa ni De Lara, namili sya ng mga laru-an ng bata kahit hindi pa nya alam ang gender, may mga damit rin at mga gamit para sa baby.

Namili rin sya ng mga gamit namin para sa bahay. He tried to asked me about the design and so pero napapagod na ako kakalad dahil medyo malaki na ang tyan ko ngayon!

The last few months in my pregnancy is no joke, morning sickness, mag c-crave ng mga kung anu-ano, iba-iba ang mood. Napakahirap, mabuti nga ngayon at umayos-ayos ang pakiramdam ko ngayon.

"Nakita ko yong glow in the dark para sa baby. Saan ba yon mabibili?...Ilalagay ko yon sa ceiling sa kwarto nya!" Masaya nyang sabi.

"I'm tired" reklamo ko agad naman syang nag-aalala.

"You want to go home?" Mahinahon nyang tanong. I immediately nod.

"Then will go home" aniya.

Busing-busy na rin kami para sa kasal namin. Nag attend ng mga seminar, nakikipag-usap sa mga taong kailangan para sa kasal, nagpapadala ng invitation, nag f-food tasting, at nag susukat ng gown para sa kasal kaya hindi na ako ma b-bored dahil may ginagawa na.

"Baka mas lumaki na ang tyan ko sa susunod na buwan. Hindi na kasya ang gown ko" Ani ko kay Kristine habang sinusukatan ako.

"Alam na nila yan! Huwag ka ngang puro reklamo! Kung ako nagsusukat sayo kanina pa kita binatukan!" Saway. I sigh heavily.

"Malapit na matapos?" Tanong ko sa sumusukat sa akin.

"Sa baywang nyo na lang ma'am at tapos na po" magalang nyang sabi.

"What if, mag sukat na lang ako ng gown? Wala naman akong paki kung anong design, basta gown sya at maputi-"

"Hah! Bawal isukat ang gown! Baka hindi matuloy ang kasal mo! Sige ka! At tyaka! Umayos ka nga dyan. Reklamo, reklamo, reklamo, puro reklamo! Bwesit ka! May date ako ngayon pero inuna talaga kita! Gaga ka!" Singhal nya sa akin.

Pero patuloy pa rin akong nagreklamo hanggang matapos kami magsukat kaya bwesit na bwesit sa akin si Kristine.

Hindi naman kasi ako maarte sa design ng gown, basta ang akin lang hindi masyadong mahal tapos maputi pero ayaw ni Clyde eh, gusto nya magandang-maganda daw ang gown ko, kahit gaano kamahal okay lang dahil kasal namin.