Just Like How

00010

Everything is so confusing!

Simula nang sinabihan ako ni De Lara ng ganon, naging mas cling sya sa akin! He even gave me presents every single day!

Masaya ako sa mga pinagagawa nya pero hindi ko maintindihan!

What is he doing? Why he keep on doing that?...Yon lang naman ang sinabi nya sa akin bakit ganito sya sa akin bigla?...I am happy but I need answer.

"What are you doing?" I asked when we watched the scenery at the back of our dorms.

Bakanteng lote lang naman ang nandito tapos may mga punong kahoy sa di kalaayoaan kaya napaka-presko ng hangin!

Napamulat ang mata nya at bumangon sa pagkakahiga nya.

"What?"

I look away and sigh heavily.

"What are you doing exactly?...like, why..." I swallowed hard nang hindi ko ma deritso ang mga dapat kong sabihin sa pagiging sweet nya nya sa akin. Nakakahiya kasi!

"Why...?" Confuse pa rin sya! Nakatitig lang sa akin, hinihintay ang sasabihin ko.

I shook my head.

"Nevermind" Ani ko at tumayo dahil kumalabog ang puso ko at umiinit ang pisngi ko sa kahihiyan kahit hindi naman nya alam na itatanong ko sa kanya kung bakit ang sweet nya sa akin!

Stupid of me!

Dapat hindi ako mag-assume! Pero ang mga ginagawa nya sa akin, nag-aasume ako! Pero aside from that baka umasa lang ako! Baka ganyan lang talaga syang tao!

Shit this! Wala kasing assurance!

I look at him without any reason pero agad ko namang pinagsisihan nang nakitang mapaglaro ang mata nya na tumitingin sa akin at may ngiti pa sa labi.

Napakuyom ako ng kamao at lalayas na sana nang hinuli nya kaagad ang kamay ko.

"Hey..."

"May nakakatawa ba?" Inis kong sabi dahil nakita ko talaga na tuwang-tuwa sya sa nangyayari ngayon!

"Masaya lang po..." biglang rahan nyang sabi kaya binawi ko ang kamay ko at pinagcross sa aking dibdib. Inis syang tinignan.

Bwesit na lalaking to! Tuwang-tuwa pa talaga sa nangyayari! Akala nya natutuwa ako!...nahihiya na ako! Putcha tong lalaking to!

"Okay...stupid of me that I didn't ask you properly...I just want to say na nanliligaw po ako" nakangiti nyang sabi at ang lambing pa ng pagkakasabi.

I frowned at nalaglag ang dalawang kamay kong nakacross at laglag ang panga na tumingin sa kanya.

Kinuha nya ang kamay ko at nakangiti itong tinignan.

"I like you Airyn...The moment you sat beside me, I like you. Every moment na magkasama tayo, nahuhulog na ako...Shame on me, hindi pala kita gusto..."

Agad kong binawi ang kamay ko at inis syang tinignan. He laugh and tried to get my hands again pero dinuro ko kaagad sya.

"Pinaglalaruan mo ba ako?" Bwesit na bwesit ko na talagang sabi!

Ang ganda-ganda na ng mga pinagsasabi tapos biglang hihirit ng ganon! Peste tong lalaking to!

He laugh so hard at inabot ang kamay ko, agad ko naman tong iniwas pero hinuli pa rin nya ito at hindi na hinayaan na makawala kahit anong pagpupumiglas ko.

"It's not I like you Airyn, it's I love you..." nakangiti nyang sabi kaya natigil ako sa pagpupumiglas at natulala sa kanya.

He smile and gently, inayos ang pagkakahawak sa kamay ko.