"Iwasan na lang po nating ma stress si Misis and so far, The baby is okay, malakas pa rin ang kapit nito, just eat healthy foods and don't be stress" payo ng doctor namin.
De Lara keep on reminding me on what the doctor said. Nakabusangot lang ako at nakaharap sa phone ko habang sya nag t-trabaho sa kanyang study table.
Hindi kasi sya pumasok ngayon dahil baka raw pumunta na naman ako sa hospital! Baka raw kung ano pang mangyari sa akin!
Napakaparanoid! Wala namang nangyari sa akin at nandoon naman si Kristine if ever na mag-away kami ni Belle, mahina yon kaya alam ko, bunganga pa lang ni Kristine walang-wala na yong baliw na yon!
But and but, De Lara is paranoid! Ayaw nya na raw maulit yong nangyari sa opisina! Halos mamatay na raw sya sa kaba non kaya hinding-hindi raw nya mapapatawad ang sarili nya kapag naulit yon!
Kaya ko naman ang sarili ko! But if I were put my shoes on him! Naiintindihan ko naman sya! Natatakot lang syang mawala ang anak namin at may mangyaring masama sa akin! Pero nakakairita pa rin sya!
Alangan namang magkulong ako rito sa bahay ng siyam na buwan? Para naman akong tanga non!
"I heard nakapili ka na raw ng theme sa kasal natin,venue at simbahan. We need to prepare our papers" De Lara mumbled.
Hindi ko sya pinansin. I am just browsing my phone kahit napakaboreng ng mga nakikita ko! Wala lang talaga akong magawa ngayon dahil hindi nya ako pinayagang magkikilos!
Hindi pa naman ako sanay na walang ginagawa! Lumaki akong may trabaho, may pinagkakaabalahan kaya hinahanap-hanap ng katawan ko ang pagod dahil nasanay kaya napaka boring talaga! I wanted to do something, hindi yong puro cellphone, kain at tulog lang ang ginagawa ko! Feeling ko magkakasakit ako sa ganitong buhay! Wala pang kinikita!
"Anyway, anong gusto mong buwan at araw magpakasal?...Humihingi na rin sila ng schedule ko for the food tasting at hinihingan na tayo kung sino ang mga abay at ilan ang mga bisita..." putak pa rin sya ng putak.
Ang gusto ko ngayon ay peace of mind dahil sa weekend, haharap na naman ako sa mga Dela Vega! Stress na naman at bawal yon sa akin kaya ayoko munang mag-isip ngayon pero dapat may pagkakaabalahan ako pero bawal dahil baka may mangyaring masama sa akin!
Mababaliw ako kapag ganito palagi! Kapag talaga hindi ako makapagpigil, lilinisin ko tong buong bahay hanggang sa pagpawisan ako! Or di kaya maglalabada sa kapit bahay! Mahal siguro ang bayad dahil ang lalaki ng bahay eh, pera rin yon!
Pag-aaralin ko pa naman so Analyn! Tapos wala akong pera! Lakas pa ng loob kung huwag syang tumanggap ng scholarship kung may mag-alok dahil ako magpapaaral sa kanya pero wala naman akong pera!
Nakakahiya na kasi sa magulang ni De Lara! Pinakain, binigyan ng tirahan at inaalagaang mabuti rito tapos dito pa pagtitirhin ang kapatid ko at pag-aaralin! Parang aboso na yon!
So I dicided na ako na lang ang magpapaaral sa kanya tapos ngayon wala akong pera! Mag-aaral na sya. Kamusta naman yon?
Kaya gusto ko sanang magtrabaho eh! Bwesit naman!
I am confident na kaya kong magtrabaho! Tough my morning sickness ako pero nasanay na ako! Hindi na big deal sa akin at bearable na ang hilo kaya okay na pero hindi nila ako pinapayagan!
"Mahal, nakikinig ka ba?"
"Huh?" Inosente kong sabi at tumingin kay De Lara na nakakunot ang noo na nakatingin sa akin.
"Sino ba yang pinagkakaabalahan mo sa phone mo at parang hindi mo narinig ang mga sinasabi ko?"
"Huh?...Ah! Wala!" Parang defensive kong sabi at biglang tinago ang phone kahit wala naman akong tinignan.
BINABASA MO ANG
Just Like How
RomanceA young woman had been struggling with feelings of being unwanted and unloved. She often felt alone, as if no one was by her side. Each day was a challenge, and the weight of her solitude seemed overwhelming. Despite her efforts to connect with oth...
