Fantastik bir evrenden, başka bir fantastik evrene geçmekten daha kötü bir şey varsa; o da kocam olmayan birinin yatağında uygunsuz bir şekilde uyanmamdı. Üstelik karısı olduğumu ve karnımda çocuğunu taşıdığımı iddia ederek.
İlk geldiğim evrende zam...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(93)Aktarma
Başımın altındaki sert ve rahatsız yastığı huysuzlanarak çektim. Ayılar için özel tasarım falan mıydı bu böyle? Tanrım boynum tutulmuş. Gözlerimi açmaya çabaladığımda salonda uyuyakaldığımı anladım. Üzerim kalın bir örtüyle örtülmüştü. Antuan ortalarda gözükmüyordu.
Tavanla bakışırken yaşadıklarımı sorgulamaya başladım. Ansızın tutan kahkaha krizim delirdiğimin göstergesi olabilirdi. "Neler yaşadım ya ben? Bu kadarı insanın başına filmlerde bile gelmez. Şimdi ise mahkemeye çıkacağım. Gurbette olmanın ne denli zor olduğunu şimdi anlıyorum." Asker bir komşumuz vardı ve eşi arada annemle dertleşirdi. Bilmediğin bir şehirde kimsesizliğinle baş etmenin ne kadar zor olduğunu anladığı an sarsıcı süreç başlıyordu.
Sonra devamında inkar ve ikna süreçleri geliyordu. Eşi göreve gittiği için daha da yalnızlaştığından o da psikolojik açıdan iyi değildi. Ve şu an kendimi o kadın gibi hissediyorum. Gurbetteyim, yalnızım, psikolojim kötü. Üstelik tüm bu felaketin başıma gelmesinin tek suçlusu benmişim gibi heyet karşısına çıkacağım.
"Tanrım, beni duyuyorsan lütfen bana yardım et."
Yattığım yerde doğrulup elimi saçlarımın arasında gezdirirken derinden ofladım. O sırada kapıyı açıp gürültüyle içeri giren Antuan'la göz göze geldik. Evet dış kapı direkt bu odaya açılıyordu. "Off mu? Acıktığın zaman midenle mi kavga ediyorsun?"
"Yoo bizzat hayatla kavga ediyorum, tanımadığım adam."
"Yok ya? Daha kaç kere tanışacağız?"
Başımı koltuğa doğru atıp bağırarak şarkı söylememi beklememiş olsa gerek olduğu yerde kaldı. "Batsın bu dünya, bitsin bu rüya, ağlatıp da gülene yazıklar olsun. Dolmamış çileler, yaşanmamış dertler, hasret çeken gönül benim mi olsun?"
"Hasret çeken bir gönlün mü var? Öyle olsa hissederdim."
Şarkı söylediğimi anlamamış olma ihtimali vardı, komikti...
