(87) Solan Zambak
Kimlik kaybı kayboluşların en kötüsüydü. Benden kimliğimi, yüzümü ve sesimi aldıkları o uzun süre yetmiyor gibi şimdi asıl kimliğimi aşağılıyorlardı.
Kirpiklerimi birbirinden ayırmaya çalıştığım süre boyunca ağrılarımın hepsi aynı anda yüklendi? Neredeydim böyle? Doğrulmaya çalışırken sanki saatlerce dayak yemiş gibi kasıldım.
Zihnimde bir tarama yaptığımda korkunç bir şekilde ağaçtan düştüğüm anı hatırladım. Saat kadranı gözümün önünde hala belirmeye devam ederken akrep yelkovanı geri takip etti ve kendimi deniz altındaki o şehirde buldum. Canlımla tanışmıştım, beni seçmişti hem de ruhumu hissettiği ilk andan beri. Öyleyse neden onunla irtibat kuramıyordum? Akrep biraz daha geriye gitti ve Greinner'a atlayıp kaçtığımı gördüm. Öncesinde ise artık Valeri olmaktan çıkmıştım ve onun odasında kocasıyla birlikte olmadığımı kanıtlamaya çalışıyordum. Tek derdimiz buymuş gibi!
Akrep olduğu yerde hızla aktı ve irkilerek yeniden bu kokuşmuş beton yerde olduğumu fark ettim. Burası da neydi böyle? Köşesinde sular birikmiş karanlık bir zindan gibiydi. Zindan mı? Hassiktir! Adamın postalında gördüğüm G harfli baskıyı hatırladım, bunu hepsinde görmüştüm. Beni gerçek bir mahkum gibi gerezaya getirmişlerdi. Basillan'ın meşhur hapishanesine!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BASİLLAN
FantasíaFantastik bir evrenden, başka bir fantastik evrene geçmekten daha kötü bir şey varsa; o da kocam olmayan birinin yatağında uygunsuz bir şekilde uyanmamdı. Üstelik karısı olduğumu ve karnımda çocuğunu taşıdığımı iddia ederek. İlk geldiğim evrende zam...