My Sweetheart Cupid

၄၁

Uni

ကား၏ဦးတည်ရာ အိမ်ကြီးမြိုင်ခြံစုဆီသို့ ဖြစ်နေသဖြင့် ဓန၏ စိုးရိမ်စိတ်တို့ ပိုမိုကြီးမားလာသည်။ ဦးအံ့၏ကားက အိမ်ကြီးမြိုင်ခြံစုထဲသို့ အတားအဆီးမရှိ မောင်းဝင်သွားသည်။ ခြံတံခါးက ပြန်ပိတ်သွားသဖြင့် ဓနကားလေးကို ထိုးရပ်လိုက်ရသည်။

သူ ကားပေါ်မှ လျင်မြန်စွာဆင်းလိုက်ပြီး ခြံကျယ်ကြီးထဲသို့ ကြည့်၏။ ခြံတံခါးဘေးရှိ လူခေါ်ဘဲလ်ကို နှိပ်လိုက်သော်လည်း အတွင်းမှ တုန့်ပြန်မှုမရှိပေ။ နှစ်ခါသုံးခါနှိပ်ပြီးသော် သူ စိတ်မရှည်တော့ပေ။

" ရွက်သစ်ပုံနှိုင်း !! "

သူ့ခေါ်သံက ကျယ်လောင်မြည်ဟည်းလျက်။

" ရုက္ခ ခင်ဗျား ရွက်သစ်ပုံနှိုင်းကို ခေါ်သွားတာ ကျုပ်သိတယ်နော်၊ အခု ခေါ်ထုတ်လာပေး "

သူ အသံကုန်အော်ဟစ်လိုက်သည်။ လမ်းသွားလမ်းလာအချို့က ဓနကို ထူးဆန်းသည့်လူ ဟူသည့် အကြည့်ဖြင့် ကြည့်သွားကြသည်။ ဓန ဂရုမစိုက်အားပေ။ သူ့အာရုံတို့က ထိုခြံကြီးထဲမှ ရွက်သစ်ကို အမြန်ဆုံး ခေါ်ထုတ်ရန်သာ ဖြစ်လေသည်။

ဓနလည်း ခြံတံခါးကြီးကို လမ်းဘေးတွင်တွေ့ရသည့် ဝါးရင်းတုတ်ဖြင့် အားကုန်လွှဲရိုက်လိုက်သည်။

ဗြောင်း ! ဗြောင်း !! ဗြောင်း !!!!!!

သံနှင့်ဝါးရင်းတုတ်တို့ ထိခတ်သံများ ဆူညံသွားလေသည်။ ပတ်ဝန်းကျင်အိမ်များမှ လူများကပင် ထွက်ကြည့်လာကြ၏။ ဓန ဂရုမစိုက်ပါ။ ‌ပိတ်ထားသည့် သံတံခါးကြီးကိုသာ အငြှိုးကြီးစွာ ရိုက်နှက်နေမိသည်။

ဗြောင်း !! ဗြောင်း !! ဗြောင်း !!!

" ရုက္ခ ခင်ဗျား ရွက်သစ်ကို ထုတ်မပေးရင် ကျုပ် ဒီတံခါးကို ဖျက်ဝင်လာမှာနော် "

ဓန ဒေါသတကြီး အော်ဟစ်နေဆဲပင်။ သူ့ရင်သည် ရွက်သစ်ပုံနှိုင်းကို စိုးရိမ်စိတ်များဖြင့်သာ ပြည့်နေလေသည်။ ထိုစဉ် သံတံခါးကြီးက ပွင့်လာသည်။ သူရွက်သစ်ထွက်လာသည်ဟု ထင်လိုက်သော်လည်း တံခါးနောက်တွင် ဦးအံ့ကိုသာ တွေ့ရသည်။ ဓန မျက်နှာကို တင်းထားမိလေသည်