Chapter_7 (Z)

138 1 0
                                    


ကုတင်ေပါ်တွင် အင်္ႀကီ ေတွကို ဖြန့်ထားကာ
ဘာဝတ်ရမလဲ ေတွးေတာနေသည်မွာ
နာရီဝက်ပင်ပြည့်လုနေပြီ။
ထိုသူကား လွန်းလေပြေသွင်ပင်။

ဒီေန႕ေမာင့်ဆီမွာ အလုပ်ဆင်းရမည့် ပထမဆုံးရက်ဖြဈတာေကြာင့် ဘာဝတ်ရမည်လဲ။
ေမာင့်ေရွ႕မွာမို႔ နည်းနည်းေတာ့ ကြည့်ေကာင်းချင်တာ
ေတာ့အမွန်ပင်။

ေနာက်ဆဳံးေတာ့လည်း မေရွးတတ်ေတာ့သည်ေကြာင့် အဆင်ပြေလောက်မယ့် အညိုေရာင် တီရွပ်လက်ရွည်နဲ႕ စတိုင်ပန်အနက်သာ ဝတ်လိဳက်သည်။

ေဒါက် ေဒါက် ေဒါက်!!

"ဝင်ခဲ့"

တံခါးေခါက်သံေကြာင့် လွန်း အခန်းထဲဝင်ဖိဳ႕ေပြာလိုက်သည်။

"လွန်း..ထမင်းၿခိဳင့်ထည့်သွားမွာလား"

လွန်းက ထမင်းၿခိဳင့်ကို တဈခါတေလ မထည့်ဘဲ
အပြင်ကဝယ်စားတတ်တာေကြာင့် ခွန်းဦးက အရင်လာေမးသည်။

"ဟင့်အင်း။ မထည့်ေတာ့ဘူး။"

"ဪ...ေအး။ ဒါနဲ႕...အင်္ႀကီေတွကဘာလို႔
အဲ့ေလာက်ရႈပ်နေတာလဲ"

ခွန်းဦးက ကုတင်ေပါ်မွာ ၿပံ့ႀကဲနေတဲ့ အင်္ႀကီေတွကိုကြည့်ကာ ေမးလာသည်။
လွန်းမၾက်ႏွာ ရဲသွားကာ...

"အာ..ဟို..အဲ့ဒါက ဒီတိုင်းပဲဘာဝတ်ရမလဲ ေရွးနေတာ"

"မင်းရဲ႕ အလုပ်အသဈကဘာမို႔လို႔ အဲ့ေလာက်အင်္ႀကီေတွ
ေရွးနေရတာလဲ"

"ငါမေန႕ညက ေပြာတယ်ေလ အတွင်းေရးမႉးလို႔။
ငါေနာက်ကေၾတာ့မယ်။ သွားပြီ"

ခွန်းဦး စကားမ,စနိုင်ခင် လွန်း ထွက်လာလိုက်သည်။

"ငါပြန်လာရင် ေပြာစရာရွိတယ် ခွန်းဦး!!"

အိမ်ေပါက်ဝ မွာဖိနပ်စီးနေရင်းနဲ႕​ေပြာလိုက်ပြီး အိမ်ကထွက်လိဳက်သည်။ ထုံးစံအတိုင်းလိုင်းကားကိုသာ
စီး၍ အလုပ်ဆီသွားလိုက်သည်။

_______________

"ဟိုတဈေယာက်က မေရာက်လာေသးဘူးလား"

Kingဒီေန႕တင် ထိုစကားကိုေပြာနေတာ ဘယ်ႏွခါမွန်းပင်မသိ။ ရတုပင် ဖြေရတာ ပါးစပ်ေညာင်းလာပြီ ဖြဈသည်။ ပုံမွန်႐ုံးတက်ၿခိန်က ကိုးနာရီဖြဈေသာ်လည်း ခုႏွဈနာရီခွဲထဲက ထွက်လာတာ
တား၍မရ။ အရင်ဆိဳ အိပ်ရာမထချင်၍ အလုပ်ၿခိန်ကိဳ ကိုးနာရီမွ ဆယ့်ႏွနာရီသို႔ပါ ေပြာင်းရန်ကြံနေသဖြင့် မနည်းေဖြာင်းဖြ ထားရသူက အခုေတာ့ အေစာကြီးထကာ ခုနႏွဈနာရီခွဲတည်းက ႐ုံးကိုေရာက်နေလေပြီ။  ေရာက်ေတာ့လည်း အဈကိုလွန်းမလာဘူးလား ဟူ၍ သတိရတိုင်းတဈခါ ေမးနေသေး၏။

မောင့်၏...တစ်ဦးဆိုင်နာမ်(completed)  မ်ေမာင့္၏...တစ္ဦးဆိုင္နာမ္Where stories live. Discover now