Chapter_26 (Z)

123 0 0
                                    

"လြန္း...ေမာင္နဲ႕ စကားခဏေျပာရေအာင္"

အခန္းဝရန္တာမွ တစ္ဆင့္အျပင္ဖက္ကို ေငးေမာၾကည့္ေနသည့္ လြန္းရဲ႕ခါးကိုေတာ္ဝင္က
အေနာက္မွ သိုင္းဖက္လာကာ ခပ္တိုးတိုးဆိုသည္။

"အင္း၊ ေျပာေလ"

"ဟို....မနက္ျဖန္ ျမန္မာျပန္ရမွာေနာ္"

"အင္း...ကိုယ္သိတယ္ေလ၊ ေမာင္ပဲ ေျပာျပထားၿပီးေတာ့။ အခုဘာေျပာခ်င္တာလဲ ေသခ်ာေျပာ"

"ဟိုကြာ...ေမာင္ေျပာခ်င္တာက..."

လြန္းက ေတာ္ဝင္ဖက္ထားသည္ကို အနည္းငယ္႐ုန္းလိုက္ကာ
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လွည့္လိုက္ကာ ေျပာဟူသည့္ အမူအရာျဖင့္ ေမးဆက္ျပလိုက္သည္။

"ေမာင္..ေမာင္ကေလ"

"အင္း."

"ေမာင္ေျပာျပရင္ လြန္းေမာင့္ကို မထားသြားဘူးလို႔ ကတိေပးနိုင္မလား"

"ကိုယ္က ေမာင့္ကိုထားခဲ့မတဲ့လား။ မျဖစ္နိုင္တာေတြ"

ေတာ္ဝင္ စိုးရိမ္ေနသည့္ၾကားကပင္ လြန္းစကားေၾကာင့္ ေခါင္းငုံ႕ၿပဳံးလိုက္မိသည္။

"အမွန္ေတာ့ေလ..ေမာင္က King Groupမွာပဲ
အလုပ္လုပ္တာမဟုတ္ဘူး"

"ကိုယ္သိတယ္ေလ"

"ဟမ္!..လြန္း ဘယ္လိိုသိ..."

"ဒီေလာက္ခ်မ္းသာေနတာ လုပ္ငန္းတစ္ခုတည္း လုပ္တယ္ဆိုတာ ျဖစ္နိုင္ပါ့မလား"

"အာ..လြန္းကကြာ..။ ေမာင္က ဘာမ်ားသိတာလဲလို႔"

"မဟုတ္ဘူးလား"

"ဟုတ္တာေတာ့ ဟုတ္တယ္ေလကြာ။ ဒါေပမဲ့..က်စ္"

"ေသခ်ာ​ေျပာ ေမာင္ရာ"

"အင္း...အမွန္ေတာ့ ေမာင္က ကာစီနိုဝိုင္းေတြလည္း
ရွိတယ္။ တရားဝင္ေရာ၊ တရားမဝင္တာေရာေပါ့ကြာ.."

ေတာ္ဝင္ကေျပာရင္း လြန္းကိုတစ္ခ်က္အကဲခတ္၏။
လြန္းက ေသခ်ာနားေထာင္ေနတာ ေသခ်ာမွ စကားကိုဆက္ေျပာသည္။

"ၿပီးေတာ့ကြာ...Barေတြေရာရွိတယ္။ ဒါကေတာ့ သိပ္ထူးဆန္းတာေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့ကြာ"

"အင္း"

"ေမာင္ကေလ...ေမာင္ကအမွန္ေတာ့ လက္နက္ေတြ
ေရာင္းဝယ္ၿပီး၊ ဘိန္းလည္းစိုက္..."

မောင့်၏...တစ်ဦးဆိုင်နာမ်(completed)  မ်ေမာင့္၏...တစ္ဦးဆိုင္နာမ္Where stories live. Discover now