ဘီလူးနမ်းသောအရိုင်းပန်း
အခန်း(၁၂) Unicode
"ဆရာ...မိုးတိတ်သွားပါပြီ...ကားလည်းရေဆေးပြီးသွားပါပြီ...ဆရာNight House ကိုသွားချင်ရင် သွားလို့ရပါပြီ...."
ဒေ၀ နာရီကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။
ခြောက်နာရီတောင်ထိုးနေလေပြီ။ဆောက်လုပ်ရေး ဆိုက်တစ်ခုမှာရောက်နေရင်းနဲ့ မိုးတွေအရမ်းသည်းလာလို့ စံအိမ်ကိုပဲပြန်လာမိခဲ့တာ။
အရေးအကြီးဆုံး ကိစ္စရပ်တစ်ခုဖြစ်တာနေကြောင့် သူသွားကိုသွားရမည်။ သူ့ရဲ့ရန်သူတော် ဟောင်းကြီးတွေနဲ့ ပြန်တွေ့ရမည်မဟုတ်လား။
"ဆရာ့...ဆရာ့..."
"ဒေါ်နှင်းမြတ်...ဘာဖြစ်လာတာလဲ..."
အိမ်မှုကိစ္စ ကြီးကြပ်သူအဖြစ်ခန့်ထားသော ဒေါ်နှင်းမြတ်က ဒေ၀ရဲ့အိပ်ခန်းတံခါးအ၀မှာရပ်ပြီး အရိုအသေပေးဟန်ပြုလေသည်။
"ဆရာ...အောက်ထပ်မှာ လူတစ်ယောက်ရောက်နေပါတယ်..ကိုလူထိန်ကိုတွေ့ချင်လို့ပါတဲ့..."
"ဘယ်သူလည်း ဒေါ်နှင်းမြတ်...."
"ဟို...အနောက်ဘက်တန်းလျားက လူပါ...
အရေးကြီးလို့ ခေါ်ပေးပါဆိုပြီး အတင်းပြောလို့ပါ...."
"ကောင်းပြီ...ကျွန်တော်ဆင်းလာခဲ့မယ်လို့ ပြန်ပြောလိုက်ပါ...."
ဒေါ်နှင်းမြတ် ပြန်ဆင်းသွားပြီးနောက် ဦးလူထိန်က ဒေ၀ ဘက်သို့တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။
အနောက်တန်းလျားကဆိုတည်းက ဦးဂန္တ၀င်သာဖြစ်နိုင်သောကြောင့်ပင်။
ဒေ၀၏ မျက်နှာဟာ တစ်ခုခုကိုမာန်ဖီချင်နေပုံပေါ်လာသည်။သူ့မျက်လုံးတွေဟာ မှေးကျင်းသည့်ပုံသဏ္ဍာန်သို့ပြောင်းသွားပြီး သေသပ်သော ခပ်ပါးပါးသူ့နှုတ်ခမ်းမှလည်း မဲ့ပြုံးတစ်ခုပေါ်လာ လေသည်။
"ဦးလူထိန်...သွားကြမယ်...ကျွန်တော့်ရဲ့ရန်သူက ဘယ် လောက်တောင်စိတ်ဓာတ်ကျနေပြီလဲဆိုတာ...သေချာလေး ကြည့်ရမှာပေါ့...."
"ဆရာအပင်ပန်းမခံပါနဲ့...ဒီကိစ္စကို
ကျွန်တော်ပဲကိုင်တွယ်လိုက်ပါ့မယ်...."
ဦးလူထိန်က အပြုသဘောဆောင်ပြီး သာမန်ပြောလိုက်ပေမဲ့ ထိချက်ပြင်းထားတဲ့ ဒေ၀ကတော့ ဦးလူထိန်ကိုပါ ဒေါသမျက်လုံးနဲ့ကြည့်လိုက်သည်။
ESTÁS LEYENDO
ဘီလူးနမ်းသော...အရိုင်းပန်း
Ficción General"မင်းငါ့ကို အဲ့လိုလာမကြည့်နဲ့....ငါ့မှာလည်း ငါသိက္ခာတရားဆိုတာရှိတယ်.... မင်းလိုချင်တာဘာလဲ ကိုယ့်ကိုပြော... ဥစ္စာလား ကိုယ့်မှာအပြည့်ရှိတယ်...ကိုယ်နဲ့လက်ထပ်ပြီးရင် မင်းဘာမှလုပ်စရာမလိုအောင်ကို ဘုရင်မတစ်ပါးလို ပြည့်စုံအောင် ထားပေးမှာ...ချစ်ခြင်းမေတ္တာလာ...
