"උබට කියන්න බන්.. මන් හිතුවේ ආදිව්ට අරූ දෙයි කියලා හොඳ පාරක්.. "
"හැබැයි මචන්.. මන් කියන්නේ ඌ පවු බන්.. ඌ හිත හොඳ එකා වගේ.."
සතීශ් කුකුල් අන්ඩක් කටේ ඔබාගන්න ගමන්ම කිව්වා. සතීශ් ළගම වගේ තිබ්බ බාගෙට හිස් උනු බියර් එක අතට ගත්තු සතීශ් ඒකෙන් උගුරක් කටට හලාගත්තා.
"ඔව් බන්.. උබට... උබ දන්නේ නෑනේ. එතන අරකිගේ කලින් එකාත් හිටියා.."
රනුත්මත් කියවගෙන ගියේ ලග තිබ්බ ඇඳේ කකුලකට හේත්තු වෙන ගමන්.
ආදිව්ගේ කාමරේ මේ වෙද්දි එක සිදුවීමක තොරතුරු වලින් උනුසුම් වෙලයි තිබ්බේ. මාසෙකට විතර පස්සෙ කොල්ලො ටික ආදිව්ගෙ ගෙදරට එකතු වුනේ පොඩි කයියක් ගහන්න කියලා. කාලෙක ඉදන් ඔය පුරුද්ද මේ කොල්ලො ටිකට තිබ්බා. අනික් අයගේ ගෙවල්වලදි එකතු වෙනවට වඩා ආදිව්ගේ ගෙදර වැඩේට ගැලපෙනම ප්ලේස් එක කියලා කොල්ලො ටික දැනන් උන්නා.
ආදිව්ගේ ආච්චම්මයි සීයයි ගෙදර නැති සමහර දවසට කොල්ලො ටික මේම ආදිව්ගේ ගෙදරට කඩන් පනින්නේ බොන්න මොනා හරි ගේන්න අමතක නොකරමයි. ආදිව්ගේ ගෙදර අය ඉන්න දවසටනම් මේ කොල්ලො ටික කරන්නේ ආදිව්ගේ ආච්චම්මට සැනසිලි තෑගි ගෙනත් දෙන එක. ඔය පොඩි පොඩි චොකලට්ස්, පලතුරු වගේ ඒවාගෙන් සමහරක් දාට ආච්චම්මට වාසියි.
ආදිව්ගේ අම්මයි තාත්තයි දෙන්නම හිටියේ ඔස්ට්රේලියාවල. අම්මා නම් එහෙ කොලේජ් එකක ටීචර් කෙනෙක්. තාත්තා චෙෆ් කෙනෙක්. ආදිව්ට වයස අවුරුදු දහහතරක් වගේ වෙද්දි ආදිව්ගේ අම්මයි තාත්තයි රට ගියා. ඒකත් ආදිව්ගේ අම්මගේ ස්ටඩීස්වලට කියලා. ඒ ගියත් හරි ආදිව් මෙහෙ එයාගේ ආච්චිඅම්මයි සීයයි එක්ක තනි වුනා. ආදිව්ගේ තාත්තගේ දෙමව්පියෝ එක්ක ආදිව් ජීවත් උනේ ඇත්තටම සතුටින්. අම්මගෙනුයි තාත්තගෙනුයි ආදිව්ට ලැබෙන්න ඕනි හැමදේම ආදිව්ට මේ අයගෙන් ලැබුනා. ආදරේ , ආරක්ශාව වගේ හැමදෙයක්ම. ඒ වගේම ආදිව්ගේ ස්ටඩීය්ස් ගැනත් ආච්චමයි සීයයි මාර උනන්දුයි.
"සිරාවටම.."
සිනේත්රත් හරි උනන්දුවෙන් මේ කතා අහන් හිටියා. සතීශ්නම් හිටියේ පොඩ්ඩක් වැඩි වෙලා. අනික් අයටනම් ඒතරම් අවුලක් පේන්න තිබ්බෙ නෑ. මීට මාසෙකට කලින් වුනු පොඩි සිදුවීමක් අල්ලන් සෙට් එක ආදිව්ව මඩවන ගමන් තමා ඉදියේ. සිනේත්ර ඇරුනම අනික් තුන්දෙනාම ඒ සිද්දියේ සාක්ශි කාරයෝ.
YOU ARE READING
නොමියෙන හදවත් I UNDYING HEARTS - Ongoing
Non-Fictionප්රාණය නිරුද්ධ අවතැන් හදකට, සඳ එළියක් සේ ඔබ ආවා.... ඉතින් අවසරයි කියන්නට මට, මගේ හදවතේ ජීවය ඔබම කියා...... යශීර් ආදිව් කෞශල්ය x ප්රාතිහ දෙව්සස් සමරවික්රම Sinhala BL Non Fiction💗✨