Chapter 45

193 30 29
                                    

"ආච්චම්මේ.. ආච්චම්මේ..."

"මොකද ලමයෝ කෑගහන්නේ.. ඈ..?"

"මට මේ ලුනු එක හොයාගන්න බැහනේ.."

"ඔය ඔතන රැක් එකේ ලමයෝ.."

"අනේ ආච්චම්මේ... මට හොයාගන්න නෑනේ.."

"ආදිව්.. අන්න අර ලමයට උදව් කරන්න ගිහින්.. මේ ගේම් එක ගහලා ඉවර වෙනකන් නැගිටින්න බෑ මට.."

"ලූඩෝ ගහනවද සුදූ?"

"අර ලමයට උදව් කරන්න.. අහ්.. ඕ.. අයියෝ.. අපරාදේ."

ආච්චම්ම ගේම් එකේ සිහියෙන් කෑගැහුවේ ආදිව්  කුස්සිය පැත්තට යද්දි. උදේ නැගිටලා කාලා බීලා ඉවර වුනාට පස්සෙ දෙන්නත් එක්ක මිදුලේ ඇවිදින්න ගියාම දෙව්සස් වත්තේ තිබ්බ ඈඹරැල්ලා ගහක් දැක්කේ අහම්බෙන්. ඕක දැක්කත් හරි ඒකේ තිබ්බ ගෙඩි ටික දැකලා දෙව්සස්ට දොලදුකක් ආවා. ඒ නිසා තකහනියක් ඇඹැරැල්ලා අච්චාරුවක් දාන්න දෙව්සස් ලෑස්ති උනා. ආදිව් කුස්සියට ගිහින් හෙමීට ඔලුව දාලා දෙව්සස්ව හෙව්වා.. දෙව්සස් නෑමිගෙන පස්සත් දික් කරන් මොනවද මන්දා හොයනවා. ආදිව් හෙමීට ගිහින් පස්සට පොඩි පාරක් දුන්නේ දෙව්සස් ගැස්සිලා කෙලින් වෙද්දි.

"අහ්.. මන් බය උනා යකෝ.."

"හොයාගත්තද ලුනු?"

"නෑනේ.. මන් මේ ඒක හොයන්නේ.."

"ලුනු බෝතල් කවුද බන් ඔය අස්සවල් වල ගහන්නේ.. ම්ම්.. ආ ගන්නවා.."

ආදිව් හිනා වෙලා කියන ගමන්ම රැක් එකේ අස්සක තිබ්බ ලුනු බෝතලේ අරන් දෙව්සස්ට දුන්නා. දෙව්සස් ගොන් හිනාවක් දාලා ලුනු එකත් අරන් එයාගෙ වැඩේ කරන්න ගත්තා. ලුනු හැඳි දෙකයි.. මිරිස් හැන්ඳයි...

"යශීර්.. දැන් මන් මේම කුස්සියේ වැඩ කර කර ඉද්දි ඔයා මොකද්ද කරන්න ඕනි?"

"බලන් ඉන්න එක.."

ආදිව් ගානක් නොගෙන පැන්ට්‍රියට හේත්තුවක් දැම්මා. දෙව්සස් ආදිව් කියපු එකත් එක්ක වැඩේ නතර කරලා ආදිව් දිහා රවලා බැලුවා. ආදිව් ඇයි අහන්න වගේ ඇහිබැම උඩ දැම්මාත් හරි දෙව්සස් ආයෙම රැව්වා.

"තමුසේ එක්ක බෑ ඕයි.. තමුසෙට කිසි හැඟීමක් නෑ.."

"මොකද්ද කියන්නේ?"

නොමියෙන හදවත් I UNDYING HEARTS - OngoingWhere stories live. Discover now