Chapter 25

244 27 77
                                    

"ඇයි උබ අරූට එන්න කිව්වේ?"

"කාටද?"

"සතීශ්...."

"හා හා හා.. සැර දාගෙන එන්නේපා.. මන් තෙහස් නෙවේ හරිදේහ්.."

"ඇහුව එකට උත්තරයක් දීහම්.."

"ආදරේට.. ඇයි ඔයාගේ යාලුවනේ.. තෝ එදා උනු දේවල් මට කීවෙත් නෑ. මට ඒව මතකයි හරිදේ.."

"එදා? "

"ඇයි අර හොස්පිට්ල් සීන් එක.. ඒ වගේම.."

"ඌ ඇක්සිඩට් උනා. මට බෑනේ දැක දැක අහක බලන් යන්න.."

"...ඉදපන් කියනකන් මන්.. උබ මේ ලගදි අහවල් එක්කටද ඌව ගෙදරින් දාන්න ගියේ. උබ අපිට කොලේ වහලා මොකාටද එන්නේ ඕයි.."

"එවෙලේ උගේ ගෙදරින් කවුරුත් ආන්සර් කලේ නෑ.. මට.."

"උබ ඌට කැමතිද?"

"මොකක්.."

ආදිව් මුලු ගෙදරම හෙල්ලෙන්න තරම් සද්දෙන් කෑගැහුවේ සතීශුත් යන්තම ගැස්සෙද්දි. සතීශ් හා ආදිව් අතර පැවැත්වුනු ඔබද ලක්ශපති මමද ලක්ශපති තරගය අවසාන කරන්න උනේ ආදිව්ගේ බෙරිහන් දීම හින්දා.

"හුන්නස්ගිරිය.. යකෝ කෑගැහන්න එපා.."

"සොරි.."

ආදිව් වාඩි වෙලා හිටපු තැනින් නැගිටලා පොත් මේසේ ගාවට ඇවිදන් ගියා. සතීශ් ඇඳ උඩ ඉදගෙන ආදිව් දිහා බලන් ඉදියා. කොල්ලගේ ප්‍රශ්න ආදිව් ආයෙත් මගාරිනවා කියලා තේරුන නිසා සතීශ් වැඩේ අතෑරලා දාන්නයි ලැස්තිය. ආදිව් ඌට හිතුන දවසක සේරම කියයි. සතීශ්ගේ හිත තදේටම ඒක විශ්වාස කලා. 

පාඩම් කරන්නයි කියලා හරියටම හවස 6 වෙද්දි සතීශ් බෑග් එක්කුත් උස්සන් ආදිව්ලාගේ ගෙදර ආවා. පහුගිය වාර විභාගේ කොල්ලෝ සේරටම මාරෙටම ලකුනු අඩුයි. හොදම එක කියන්නේ හැමදාම A+ තියෙන ආදිව්ටත් හැම පේපරේකටම වගේ නූලෙන් ඒ එකක් ඇවිල්ලා තිබ්බේ. ෆිසික්ස් සර්ගෙන් හෙන බැනුම් තොගයකුත් අහගත්තාට පස්සෙ සර් කියලම ආදිව්ට යාලුවොත් එක්ක නයිටක් අදින්න සෙට් උනා. ආදිව්ගේ නම් ඕවට අමනාපයක් නෑ. ඕලෙවල් වලටත් සතීශ් වගේම ආදිව් තව උන් එක්ක මෙහෙම පාඩම් කරලා තියේ.. තනියෙන් ඉද්දි නොකෙරෙන දෙයක් සෙට් එක එකතු උනාම වෙනවා.

නොමියෙන හදවත් I UNDYING HEARTS - OngoingWhere stories live. Discover now