"ආදරේ හිතෙනවා දැක්කම දෙවඟන වාගේ ලස්සනයි.. පොඩ්ඩක් ඉන්න සුදෝ මන් එනවා ලගටම දැන් හොදයි.."
"ලාලල ලලල්ලා ලාලල ලලල්ලාආආආආආආආආආආආ.."
සතීශුයි රනුත්මයි දෙන්නා දෙමාරුවට පාරේ යන ගමන් බජව්ව. දෙන්නම එකයි. ආදිව් එක්ක මුන් දෙන්න මේ යන්නේ ස්කෝලේ ඇරිලා ගෙදර යන්න බස් එකක එල්ලෙන්න. ඉස්කෝලේ ඉදන්ම පයින්ම බස් ස්ටෑන්ඩ් එකට කොල්ලො අර කට්ට අව්වේ මේ යන්නේ.. ආදිව් ඉස්සරහින් පාඩුවේ යද්දී සතීශුයි රනුත්මයි පිටිපස්සෙන්.
"එනක පුටින්දෝ පුටින්දී එමෝ නුවාන්ටේ මුචත පුටින්දී...."
නොදන්න වර්ගයේ සින්දුවක් සතීශ් කියන් යද්දි එහායින් ඇවිදන් ගිය ඇන්ටි කෙනෙකුත් 'මූ බීලද' වගේ ලුක් එකක් දුන්නා.. කවුරු කියලා ඕව ගනන් ගන්නවටද..
"ආආආආආආආආආආආඅහ්"
"අම්මෝ.. මහත්තයෝ ඒක.. දැන්ම ඉදන් අවස්ය වෙලාවට කෑගහන්න ප්රැක්ටිස් වෙනවද.. ඒවා හොද වැඩ හැබයි.. අම්මෝ ඒක කියපු හැටි.. හා හා..."
සතීශ් සින්දු කියන එක පැත්තකට දාලා රනුත්මව විහිලුවට ගන්න පටන් ගත්තා. රනුත්ම කෙල්ලෙක් වගේ ඉස්ස්ල්ලා කියපු එකට ඉස්සරහින් ගියපු ආදිව්ටත් හිනාවක් පැන්නේ ඉබේටමයි..
"උබ පුරුදු වියන්කෝ ඒවා.. උබටනේ අවස්ය.."
"ඈඈ.. එහෙමද හිතාන ඉන්නේ..? අනේ පලයන් *කෝ යන්න.. ආදිව් ආදිව්... සුදුමහත්...."
"සතීශ් කටවහපන්.. තොට මන් සැරේකුත් කීවන්නේ.."
සතීශ් කියන්න ගියපු එකත් සම්පූර්න කරන්න නොදී රනුත්ම පරල වෙන්න ගත්තේ සතීශ්ගේ කනින් අල්ල ගන්න ගමන්. අල්ලපු පාරේ සැරට සතීශ් පාර මැදම හූ කියන්න ගත්තා.
"ආහ් සතීස්සයියේ.. මොකො මේ කෑගහන්නේ..? විලි රුදාවද?"
සතීශ්ට පිටිපස්සෙන් ආපු කොල්ලෙක් සතීශ්ට ඇහෙන්නම කීවේ රනුත්ම වගේම සතීශුත් පිටිපස්ස බලද්දි. ඒ මොක උනත් රනුත්මගේ අතින් සතීශේ කන් පෙත්තනම් ගැලවුනේ නැ.. අගතියට පත් කන...
"හම්මට මිනි කිංකිණි..හැබැයි උබ වැරදි වෙලේක ආවේ බන්.. බලපන්කෝ මේ මිනිහා මගේ කන උගුල්ලන්න හදනවනේ.."
YOU ARE READING
නොමියෙන හදවත් I UNDYING HEARTS - Ongoing
Non-Fictionප්රාණය නිරුද්ධ අවතැන් හදකට, සඳ එළියක් සේ ඔබ ආවා.... ඉතින් අවසරයි කියන්නට මට, මගේ හදවතේ ජීවය ඔබම කියා...... යශීර් ආදිව් කෞශල්ය x ප්රාතිහ දෙව්සස් සමරවික්රම Sinhala BL Non Fiction💗✨