Chapter 4

422 32 28
                                    

නිදිමතේ ම ඉවරයක් නැතුව රින්ග් වෙන ෆෝන් එක හොයන්න වටේම අත පත ගාන ගමන් ආදිව් යන්තමට  ඇස් ඇරියා. ෆෝන් එකේ කෑගැහිල්ලත් නැවතුන නිසා කොල්ලා ආයෙමත්  කොට්ටෙන් ඔලුව තියාගත්තා. තෝන්තුවෙන් වගේ තත්පරයක් දෙකක් සිවිලිම දිහාවෙ බලන් හිටපු කොල්ලා පියවි සිහියට ආවෙ ආයෙම ෆෝන් එක රින්ග් වෙද්දි. උදේම අමතන එකාගේ නෑදෑ පාර්ශ්වයන් පවා මතක් කරන ගමන්ම  ෆෝන් එක හොයන්න කොට්ට යටට අත දාන්න හැදුවත් තමන්ගෙ කොට්ටෙ තව එකෙක් සැපට බුදි . ඒ වගේම කොල්ලාගෙ බඩට උඩිනුත් කකුලක්. එහාපත්තේ නිදන් ඉදපු සතීශ්ට පයින් පාරක් දෙන ගමන්ම ඇදේ වාඩි උනේ ෆෝන් එකත් අමාරුවෙන් හොයාගන්න ගමන්.

ෆෝන් එකේ ස්ක්‍රීන් එකේ මිස්ඩ් කෝල් ඊයෙ රෑ ඉදන් කීපයක්ම තිබ්බා.. ඒකත් අද උදේ දැන් ටික්කට කලින් ආපු නම්බරෙන්ම තුනක්. වෙලාව උදේ 10යත් පහු වෙලා . සතීශ්ට තව පයින් පාරක් ඇන්නත් ඌ මොකද්ද මන්දා කියෝලා ආයෙම කොට්ටෙ මූන ඔබා ගත්ත නිසා ආදිව් ඇදෙන් බැස්සා. මූන සෝදගන්න යන්න හදද්දිම ආයෙ අතේ තිබ්බ ෆෝන් එක රින්න් වෙන්න ගත්තා.

මිශුල්‍යා

ආදිව් ආන්සර් කරලා ෆෝන් එක කනේ තියාගත්තා. මිනිත්තුවකින් දෙකකින් සන්වාදය අවසන් කරලා නානකාමරය පැනගත්තේ ලග තිබ්බ තුවායකුත් ඇදලා ගන්න ගමන්. ආදිව් බාතෲම් එකේ ඉදලා එලියට එනකන්වත් සතීශ් නෙවෙය් නැගිටලා. 

"ඕයි බල්ලො. නැගිටපන් යකෝ. ගෙවල්වලට යන්නෙ නැද්ද උබලා."

ආදිව් සතීශ්ගෙ කනටම කරලා කෑගැහුවත් සතීශ්ටනම් ඇහුන පාටක් තිබුනේ නෑ. කටත් ඇරන් කෙල පෙර පෙර නිදි. තවත් කෑගහලා තේරුමක් නැති නිසා ආදිව් සතීශ් පොරවන් ඉදපු රෙද්දත් අයින් කරන ගමන්ම ගිහින් ජනෙල් රෙදි මෑත් කරලා සතීශ්ගේ මූනටම එලිය එන්න හැදුවා. ඉර එලිය සතීශ්ගේ මූනට වැටෙනවත් එක්ක කොල්ලා ඇස් තව ටිකක් කුඩාකරගෙන  අනික් පැත්ත හැරිලා ආයෙම දොයි . ආදිව් කොට්ටයක් උස්සල ගත්තේ දීලා අදින්න කියලා හිතන් උනත් කොල්ලගෙ චූටි මොලේට ආපු අදහස් එක්ක කොල්ලා ඉක්මනට බාතෲම් එකට ආයෙම රින්ගගත්තා. ටිකිරි මාරි පොගොවලා කාපු නිසානෙ ඉතින් මෙච්චර මොලයක්.

නොමියෙන හදවත් I UNDYING HEARTS - OngoingWhere stories live. Discover now