"හෙලෝ? මන් මේ ආවා.. උබල කොහෙද? ඉස්කෝලේ?.."
"....ඇහ්. මොකක්.. ඉදපන් මන් එන්නම්."
දෙව්සස්ට ආපු කෝල් එක නිසා කලබලයෙන් වගේ පාර දිගේ දුවන්න ගත්තා. උදේ හත හමාර පහු වෙලා තිබ්බ නිසා පාරවල් වල ඉස්කෝලේ ලමයිනම් හිටියේ නැහැ. ඒ නිසා තද බදෙත් ගොඩක් දුරට අඩු වෙලා තිබ්බා. දෙව්සස් තමන්ගේ ඉස්කෝලේ ගාව ඉදන් ටවුන් එකේ පබ්ලික් ග්‍රවුන්ඩ් එකට වැටිලා තිබ්බ පාර දිගේ දුවන් ගියා.
දෙව්සස් පැත්තක තිබ්බ පොඩි ගේට්ටුවෙන් ග්‍රවුන්ඩ් එකට ඇතුල් වෙලා වට පිට බැලුවා. ග්‍රවුන්ඩ් එකේ ටිකක් මැදට වෙන්නා කොල්ලො ගොඩක් හිටියා. එතන පහලවක්වත් ඉන්නැති. දෙව්සසුත් ඒ පැත්තට දිව්වා. තමන්ගේ ක්‍රිකට් කන්ඩායමේ අය වගේම තවත් පිරිසක් එතන ඉදීයා. තමන් එක්ක මැච් එකට ඉන්න අනික් ටීම් එකේ කට්ටිය තමයි එතන ඉදියේ.
දෙව්සස් දුවන් ගිහින් නැවතුනේ තමන්ගේ ටීම් කැපා නිතීශ් ගාව. නිතීශ් කනේ ෆෝන් එක තියන් කාටහරි කෝල් එකක් ගන්න ගමන්. දෙව්සස්ගේ නොසන්සුන් ඇස් ඒ එක්කම වගේ ගියේ අනික් පිරිස ගාවට. විරුද්ධ බාලක පාසලේ කට්ටියක්. එයාලගෙ ටීම් එකේ අටක් විතර එතන හිටියා. එයාලගෙ ටීම් කැපත් නිතීශ් වගේම ෆෝන් එක කනේ ගහන් අනික් පැත්ත හැරිලා මොන මොනවද කියවමින් හිටියා.
"ශිට්"
නිතීශ් කෝල් එක කට් කරන ගමන් කෑගැහුවේ වටේ හිටිය හැමදෙනාගෙම වගේ අවදානේ එද්දි. දෙව්සස් තමන්ගේ ටීම් එකේ කට්ටිය දිහා යන්තම් බලලා ආයෙම නිතීශ් දිහාට හැරුනා.
"මොකෝ සීන් එක?. ඇයි උන් නෑ කියනවද.?"
නිතීශ් කතා කලේ ග්‍රවුන්ඩ් එකේ කාර්‍යමන්ඩලයට කියලා දන්න නිසාම දෙව්සස් වැඩි විස්තර අහන්න ගියේ නෑ. පෙරේදා හවස නිතීශ්මයි ග්‍රවුන්ඩ් එකේ උන්ට කතා කරලා කිව්වෙ අද අපේ උන්ට ප්‍රැක්ටිස් කරන්න ඕනි කියලා. එහෙම එකේ මේ වෙද්දි ග්‍රවුන්ඩ් එකේ අද ප්‍රැක්ටිස් කරන්න කියලා තව සෙට් එකක් ඇවිත්.අද තමයි පබ්ලික් ග්‍රවුන්ඩ් එකේ ප්‍රැක්ටිස් කරන්න පුලුවන් අන්තිම දවසත්. ඒවුනාට දෙගොල්ලන්ගෙන් කාටවත් පරාජය බාරගන්න ඕනි උනේ නෑ. ඒ නිසාම තත්වය ටික ටික නරක අතටයි හැරෙමින් තිබ්බේ.
YOU ARE READING
නොමියෙන හදවත් I UNDYING HEARTS - Ongoing
Non-Fictionප්‍රාණය නිරුද්ධ අවතැන් හදකට, සඳ එළියක් සේ ඔබ ආවා.... ඉතින් අවසරයි කියන්නට මට, මගේ හදවතේ ජීවය ඔබම කියා...... යශීර් ආදිව් කෞශල්‍ය x ප්‍රාතිහ දෙව්සස් සමරවික්‍රම Sinhala BL Non Fiction💗✨
