Chapter 11

225 31 74
                                    

ආදිව් වගේම සතීශ් හැමදාම වගේ ඉන්නෙ ඉස්සරහ පෝලිමේ ඒම නැත්තන් දෙවෙනි එකේ. අනික් ක්ලාස් වල පිටිපස්සට දිව්වට මේ ක්ලාස් එකේ නම් ආදිව්ට ඉස්සරහ ඉන්න උනා. සර්ගෙන් එහෙම බලපෑමක් නොතිබුනත් අම්මලාගෙ යාලුවෙක් නිසා ඒ ගෞරවේ තියාගන්න තමයි ආදිව් ඉස්සරහා හිටියේ. ඒම නැතුව කාටද බන් ඉස්සරහා ඉදල හරි ගියේ.

සර් ඇවිල්ලා ටික වෙලාවක් කතා කරලා පාඩම පටන් ගන්න හදද්දිම වගේ පරක්කු වෙලා කෙනෙක් ඇතුලට ආවා.

"අහ් පුතා. මන් හිතුවේ එන්නේ නැති වෙයි කියලා අද.. එන්න එන්න ඉස්සරහට එන්න. මේ ඉඩ තියේ."

සර් පිටිපස්සෙ ක්ලාස් එකේ දොර ගාව හිටපු කෙනාට අඬගහද්දි ක්ලාස් එකම වගේ ඒ පැත්ත බැලුවා. 

"අඩෝ සින්නාද.."

ඒම කියන ගමන් සතීශුත් පිටිපස්ස බැලුවේ ආවෙ කවුද කියලා බලාගන්න. පන්තියට ඇතුලු උනු රූපෙ අදුරගත්ත සතීශ් ඉක්මනට ඉස්සරහ හැරුනේ ආදිව්ට වැලමිටෙන් අයින ගමන්.

"අඩෝහ්.. අරූ ඒ.. දෙව්සස්.."

මෙච්චර වෙලා ඉස්සරහා බලන් ඉදපු ආදිව් උනත් ඒකට යන්තම් හැරිලා බැලුවා. ඒත් අනවශ්‍ය තොරතුරක් නිසා ආපහු ඉස්සරහා හැරුනා. 

දෙව්සසුත් සර් කීවත් වගේ ඉස්සරහටම ආවෙ සර්ත් දෙව්සස් ඉදගන්නකම්ම පාඩම පටන් නොගෙන බලන් ඉද්දි. ඉස්සරහට ම ඇවිල්ලා සර් අතින් පෙන්නපු බන්කුවේ ඉදගත්ත දෙව්සස් නිකමට එහා පැත්ත බැලුවේ කවුද ඉන්නෙ කියලා නෝට් කරගන්න. වාඩි වුනාටත් පස්සෙ තමා කොල්ලා වටේ බැලුවේ. ඇයි ඉතින් සර්ගේ අහවල් ආකාරේ පිලිගැනීමත් එක්ක කොහේ කියලා බලන්නද..? පන්තියම දෙව්සස් දිහා බලාන ඉද්දි..

එතන හිටිය දෙන්නා දැකලා දෙව්සස් ටක් ගාලා අනික් පැත්ත බලාගත්තේ අදුරන්නෙ නැති ගානටයි.සර්ත් ආයෙම පාඩම පටන් ගත්තේ වෙලාව ගොඩක් ගිහින් තිබුනු නිසයි. දෙව්සස්නම් කොයිම වෙලාවකවත් වටපිට බැලුවේ නෑ. මොකද සර්ගේ පිලිගැනීමත් ඇරුනුකොට ඉස්සරහම පෝලිමේ තමන් (නො)අදුනන දෙන්නෙකුත් එක්ක ඉන්න ගිහින් පලවෙනි විනාඩියේම දෙව්සස්ට එපා උනා. තමන්ගේ යාලුවො කවුරුවත් නැති නිසා දෙව්සස් ටිකක් හිටියෙ අන්කම්ෆටබල් විදියට. ධාරා විද්‍යුතය පාඩම සම්පූර්නෙන් අහවර කරලා ඒකේ පහුගිය MCQ ටිකත් කරලා ඊලග පාඩම පටන් ගන්න කලින් ක්ලාස් එකට  පොඩි විවේකයක් දුන්නා.

නොමියෙන හදවත් I UNDYING HEARTS - OngoingWhere stories live. Discover now