හවස 5 පහු වෙලා තිබ්බත් තාම සර්ටනම් පන්තිය අරින්න සිහියක් තිබ්බෙ නෑ. පන්තියේ ඉන්න මීටර් ටික ඇරෙන්න අනික් අය හැමෝටම ඕනි උනේ එලියට යාගන්නයි. උදේ 7ට පටන් ගත්ත පාර හවස 6 වෙනකන් ඇදලත් තාම ක්ලාස් එක ඉවර නෑ. සර් නම් ගානක් නැතුව පාස්ට් පේපරේක ගණන් ටික කරගෙන ගියේ හරියට පන්තියේ අන්තිමම දවස අද වගේ. සර් ස්ටේජ් එකේ ඉඳන් දමාගෙන හදන ගණන් ලියාගන්නවත් සමහර උන්ට ගානක් නෑ. හැමෝගෙම හිත තිබ්බේ පොතේ නෙවේ ගෙදර. පන්තියේ සද්දෙත් ටික ටික වැඩි වුණත් සර්ට ගානක් නෑ. ඒ මනුස්සයා පාඩුවේ ගණන් හදනවා. ගාණ හදන ගමන් යන්තම් උඩින් පල්ලෙන් පැහැදිලි කරනවා. ආසවට වගේ පන්තිය දිහාත් යන්තම් බලනවා. ඒමයි කියලා එයාට ගානක් තිබ්බෙ නම් නෑ පන්තිය අරින්න තරම්.
"ඒ බාන්. බලපන් දැන් විස්සක් විතර ගියානෙ. අපිත් යමුකෝ. අහුවෙන්නෙ නැති වෙයි අනේ. අනේ ආදි යන්න.."
සතීශ් නහයෙන් අඩන්න ගත්තේ ආදිව්ගෙ කනට කරලා කෑගහද්දි.ඒත් එක්කම වගේ ආදිව්ලට පිටිපස්සෙ පෝලිමේ හිටපු උන් ටිකත් නැගිටලා එකා එකා ඉස්සරහ බංකු වලට මාරු වෙන්න ගත්තෙ ඔහොමම දොර ගාවටම යන්න. දැන් විනාඩි විස්සක විතර ඉඳන් සමහර කොල්ලො පන්තියෙන් එළියට පැන්නේ සර්ටනම් ගානක්වත් නැති වෙද්දි. උදේ ඉදන් බංකු රත් කරලා පස්ස ලෑලි වෙනකන් තව මේවයේ ඉන්න.
රනුත්මටත් මේ වෙනකොට යන්න ඕනි වෙලා තිබ්බ.. ඌට ඉතින් ගෙදර යනවට වඩා ඕනිකම තිබ්බේ බස් එකේ දෝණි ළඟ සීට්ටෙකේ යන්න. සිනෙත්‍රටනම් ඕවයේ ගානක් තිබ්බෙ නෑ. යනවනම් යමු කියලා ඌ හිටියේ. ආදිව් සර් බෝඩ් එකේ හදන ගනන් ටික පොතේ ලියන ගමන් හිටියේ සතීශ්ගේ කන්කරච්චලෙත් ඉවසන ගමන්.
"අනේ ඔව් බන් යන්කෝ. බලපන් තව ගණන් දහයක්ම තියේ. යමුද? ඇහ්.."
රනුත්මත් කිව්වෙ පොත් ටික මල්ලට ඔබන් බෑග් එකේ අන්ඩකිනුත් අල්ල ගද්දි. සතීශ්නම් දැන් ගොඩ වෙලාවකට කලිනුයි ගෙදර යන්න ලෑස්ති උනේ. ආදිව්ගේ පොත් විතරක් ඉතුරු වෙද්දි අනික් කොල්ලො තුන්දෙනාම බෑග් අහුරන් ඉවරයි.
"ම්ම්ම්.. තව නවයයි.. කමක් නෑ යමු."
ආදිව්ත් පොත් ටිකත් අකුලන් බෑග් එකට දාගත්තෙ සතීශ්ගෙ වගේම රනුත්මගෙත් මූනේ තඩි මල් හිනාවක් ඇදෙද්දි. ආදිව්ගේ ඕකේ එක හම්බුනා කියන්නෙ හරි තමා ඉතින්. බංකුවේ කොනේම හිටපු සතීශ් නැගිට්ටේ සර් දිහාත් යන්තම් බලලා. ඒ ගැම්මෙන්ම කොල්ලොන්ගේ පැත්තේ බන්කු පහක් හයක් ඉස්සරහට ගිහින් බංකු කොනක ඉදගත්තේ පිටිපස්ස හැරිලා අනික් අයටත් එන්න කියලා සන් කරන අතරේ. ඊටපස්සෙ හිටපු ආදිව් සතීශ්වත් පාස් කරන් ගිහින් ඊට බංකු දෙකක් විතර ඉස්සරහින් ඉදගත්තා. ඕම අනික් දෙන්නත් පිටිපස්සෙන් ශේප් එකේ ආවෙ සර්ට නොපෙනෙන විදියටයි. මේ වෙනකොට පිටවෙන දොරට ලගින්ම හිටියේ සිනේත්‍ර. සර් ලමයි දිහා හැරිලා ගාණක් හදන විදිය කිය කිය හිටියේ. ඒ නිසා කොල්ලොන්ට පොඩ්ඩක් ඉවසන්න ඉන්න උනා. ආදිව්ලා විතරක් නෙවේ තව කොල්ලො කීපදෙනෙක්ම මේ වගේ එළියට පනින්න බලාන හිටියා.
YOU ARE READING
නොමියෙන හදවත් I UNDYING HEARTS - Ongoing
Non-Fictionප්‍රාණය නිරුද්ධ අවතැන් හදකට, සඳ එළියක් සේ ඔබ ආවා.... ඉතින් අවසරයි කියන්නට මට, මගේ හදවතේ ජීවය ඔබම කියා...... යශීර් ආදිව් කෞශල්‍ය x ප්‍රාතිහ දෙව්සස් සමරවික්‍රම Sinhala BL Non Fiction💗✨
