Leaving You Behind (bxb)

LYB 28

Andito kami sa sala ngayon at dito kami natambay nila luke pagkatapos namin kumain 7 pm palang naman at tatlong araw nalang bago ang bakasyon namin.Nakasanayan na namin to na dito tumambay bago matulog.Sa dumaang mga araw ay nagigising ako sa palahaw na iyak at pagsigaw ni luke parang habang natagal palala ng palala ang bangungot nito.Sinamahan ko rin to ng nakaraan sa doctor nito at dinagdagan ang gamot nito sinamahan na rin ng sleeping pills.

Nagkukulitan kami ng puntahan kami ni manang at may naghahanap raw kay luke.Nagtaka naman ako at gabi na.

Nandito kami sa veranda ko at magkaharap kami ni carlo tahimik lang ito na umiinom walang nakibo sa amin.Umakyat naman na si luke kasama si sab at patutulugin lang daw nito si sab at pupunta rin dito agad.

Pinagmasdan ko naman si carlo.Nagbago rin ang postura nito kung dati ay napakainosento nito ngayon ay badboy look na may mga hikaw rin to.
Buti pinayagan ni luke to.Nakakalahati na namin ang bote ng magsalita to.

"Bakit bumalik ka pa sa buhay ng kuya ko.?
Seryoso ko namang tinignan to alam ko malalim ang pinanggalingan ng galit nito at alam kong may kasalanan din ako rito.

"Bakit hindi mo nalang ulit itapon tulad ng ginawa mo nun..?Anong balak mo..???Papaasahin ulit pagkatapos itatapon ng parang basura.."galit na sumbat sakin nito.

Napayuko naman ako at uminom sa baso ko.Wala ng kumibo sa amin at nagpatuloy na uminom.Iniisip ko rin kung ano nga ba ang balak ko kay luke.
Nakakatatlo na kaming bote ng magsalita ulit to.At mukhang lasing na to base sa itsura nito.

"Give me back my kuya.Hindi kayo bagay at wala kang karapatan sa kanya.Bakit bumalik ka pa..?

"It's not that easy carlo may mga kailangan kaming ayusin ng kuya mo kung iniisip mo na ibabalik ko ang kuya mo na naiyak hindi mangyayari yun...seryosong sambit ko rito.

Tumawa naman ng nakakaloko to at tinignan ako na nanguuyam..

"Really..?masasabi mo pa kaya yan pag nalaman mo lahat.?deserve mo kaya ang pagpapatawad ni kuya..?

"You even dont know what happen to kuya that time..you really fucking dont know..!Your a selfish bastard..!!asik nito sa akin habang masama akong tinitignan..

"Lasing ka na...dito ka na magpahinga at hahanapin ka ni luke..kalmadong alok ko rito..

"We suffered a lot especially kuya he suffered a lot.Hindi mo alam kasi wala ka nung time na kailangan ni kuya ang presensya mo.He almost lost it after 3 weeks of dissappearing he came back different.Ilang beses ba kami naglabas pasok sa hospital..How many times he tried to kill himself.Gabi gabi na iyak,sigaw ng kuya ko ang maririnig sa bahay.How many times he called your name at night begging and begging that you saved him from his fucking nightmares.He lost it i know he lost it already.My kuya gone gone insane."halos hindi maproseso ng utak ko ang mga sinasabi ni carlo sa akin hindi ko alam.Wala akong alam at ang alam ko lang ay ang panloloko nito sa akin.

"I cant forgot that day..when kuya lost his mind.I remember vividly in my mind.After so many attempt to killed himself nagising ako na iba si kuya.After 2 months i see that smiled again.Yung dati na kuya na masayahin palangiti.Akala ko hindi ko na makikita yun.Nakain kami nun imagine how shocked i am when he call me lance.

"lance i know its your favorite food so i cooked this for you.

"Halos manginig ako nun.Gusto kong umiyak ilang taon lang ba ako nun.He hug me and even call me babe may suprise daw sya.i know somethings wrong that day kaya sinundan ko si kuya sa kwarto.Para akong binuhusan ng tubig na malamig sa nakita ko.

"H-he..h-he hang himself..a rope around his neck..his lifeless body hang there.i thought i loss him that day.buti umakyat agad ko kasi kung h-hindi w-wala...w-wala na si k-kuya thanks to kuya lon he saved kuya from death..."