Chapter - 31- မဖုရားအတွက်အပြစ်ဒဏ် 🔞

1.5K 49 18
                                    

Unicode

ထိတ်လန့်မှုနှင့် ရှက်ရွံ့မှုတို့သည် မလိခ ကိုယ်ပေါ် တွင် တလှည့်စီပြေးလွှားနေပုံရသည်။ အဓိပတိသည် စိတ်မရှည်တော့သည့်အဆုံး မလိခလက် ၂ ဖက်အား အကြမ်းပတမ်းဆွဲဖယ်လိုက်သည်။ အတင်းရုန်းကန်နေသော်လည်း အင်အားချင်းမမျှသဖြင့်  အဆုံး၌ မလိခလက် ၂ ဖက်အား လက်ကောက်ဝတ်မှ အဓိပတိက လက်တစ်ဖက်ထဲဖြင့်ဆုပ်ကိုင်လျက် အပေါ်သို့မြှောက်ပြီး နံရံတွင်ဖိကပ်ခံလိုက်ရသည်။

လက်များ၏ ကာကွယ်မှု မှ ကင်းဝေသွားသော မလိခ၏ ကိုယ်လုံးသေးသေးကျစ်ကျစ်လေးသည် ကောက်ကြောင်းလေးအတိုင်း ဆွဲဆောင်မှု ရှိစွာ နိမ့်ချီမြင့်ချီ တသိမ့်သိမ့်တုန်ယင်လျက် ယိမ်းနွဲ့နေသော ပန်းပွင့်လေးနှင့်ပင်တူသည်။

"ငြိမ်ငြိမ်လေးနေပါ မဖုရား.....
ဒီလို ဆက်တိုက် လှုပ်ရှားနေမှုက ဘယ်ပုရိသကိုမဆို ဆွဲဆောင်နေသလိုဖြစ်နေတာကို သိပါသလား  ........."

အဓိပတိက သတိပေးလိုက်သော​ကြောင့် မလိခ ကပိုရှက်လာကာ လှုပ်ရှားရုန်းကန်မှုကို ရပ်လိုက်သည်။ သို့သော်လည်း သူမ၏ နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်ဖြစ်နေသော ရင်အစုံကမူ ပို၍ပင် အထိန်းအကွပ်မဲ့ လှုပ်ရှားနေသည်။

"ဘာ...ဘာလုပ်မလို့လဲ......လွှတ်....အခုလွှတ်စမ်း......."

မလိခကမျက်နှာကို တစ်ဖက်လှည့်ထားကာ ငိုရှိုက်ရင်း မပီမသအော်လိုက်သည်။

"ဘာလုပ်မယ်ထင်လဲ...... မှန်းကြည့်ပါလား မဖုရား......
ကိုယ့်ဘာသာ မချွတ်တော့ ဒီအရှင်ကပဲ ချွတ်ပေးရမှာပေါ့........ အရမ်းညင်သာမယ်တော့မထင်ဘူး....."

ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် အဓိပတိက သူ(မ) ကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်များကို ဆွဲဖြဲကာ ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။

မလိခသည် သူ(မ)ကိုယ်ကို ဖုံးကွယ်၍လည်းမရ ရုန်းကန်၍လည်းမရပဲ ကူကယ်ရာမဲ့နေပြီး သူ(မ) ကိုယ်ပေါ်တွင် အရှက်လုံရုံ ဖုံးထားသော အတွင်းဝတ်လေးသာကျန်တော့သည်။

လက် ၂ဖက်လုံး မြှောက်ထားခံရသောကြောင့် သူ (မ) ရင်ညွှန့် ၊ ဂျိုင်းသားနှင့် လက်မောင်းသားတို့ တစ်ဝိုက် သည် အကာအကွယ်မဲ့စွာ ရှင်းရှင်းကြီး လစ်ဟာနေပြီး  အဓိပတိ၏မြန်ဆန်နေသော ​အသက်ရှုချက်အတိုင်း လေငွေ့နွေးနွေးလေးများက အနေရခက်စေလောက်အောင်ပင် ထိုနေရာများတဝိုက် တရပ်စပ် လာရောက်ထိခတ်နေသည်။ မနေတတ်လောက်အောင်ပင် သူ(မ) တစ်ကိုယ်လုံးထူပူကာ ယားကျိကျိဖြစ်လာသောကြောင့် ထိုငရဲမှလွတ်မြောက်ဖို့ကို ဆုတောင်းနေမိသည်။

  Faithfulness In The Heart (နှလုံးသား၌ သစ္စာတည်စေ) Where stories live. Discover now