Ağanın Minik Sevdası

b. 47

Buyur ana emret.... Yok yok iyiyiz hiç bir sıkıntı yok. İyi be veriyorum öz oğlunu... Yooo damat benim estafurullah Hanım ağam. Sustum ana...

Hahahaha yedin mi fırçanı?

Hemde ne fırça!

Rüzgar: Afiyet olsun babam.

Akşama sana kalayı basarken keyif kahvesi içerek izliycem oğluşum.

Rüzgar: Hiii anam korur beni babannemden.

Güvenme ikisi birlik olunca yapmıycakları iş yok.

_______________________________________

İkizler, Mezuniyet sonrası sevgililerini, pardon nişanlılalarını alıp Konağa tatil için gelmişlerdi.

Ufuk ilginin bölünüyor oluşundan hiç memnun olmasa da hem abilerini hemde müstakbel aile üyelerini çok özlemişti.

Hakan oğlum pişiden de ye evladım. Hande kızım azıcık bişi yedin hadi biticek o tabaklar.

Ufuk: Egemen sende ye se.. Değerli sözler diycektim abicim.

Rüzgarın sert bakışları ile hemen cümleyi çevirmişti. Sohbet sohbeti açmış sonunda gençler çiftliğe giymeye karar vermişti bugün için.

Muhteşem dörtlü, çok dikkatli oluyorsunuz. Çocuklar at binmemiş daha önce!

Yavuz: Aynı ata bineriz ilk korkmazsın dimi gü.. Güvenli güvenli bineriz.

Ufuk ağzının içinde hande Yener'in şarkısını söylemeye başlanmıştı, abilerini kızdırmak için.

Ufuk: ne oldu pek bir keyfin yok, düşlediğin gibi olmadı mı? Yakıştı sana mor renk çooookkkk.

Yavuz: Ana bişi de tekne kazıntına delirir bu bizi orda.

Oğlum uğraşmayın bir birinizle ayıp.

Ufuk: Ben gelmiycektim ki zaten. Karnım ağrıyor benim evde babamlarla kalıcam ben.

Rüzgar: İsabet olur küçük cadı!

Hande: Yaa uğraşmayın güzelimle!

Hakan: Görümcem olmadan adım atmam.

Yavuz: Çıkartın tepenize sonrada insin diye uğraşın.

Egemen: Çok mu sancın var? Bende kalayım seninle ne dersin? Atıştırmalık alayım mı, en sevdiklerinden?

Ufuk: Yok sen de git Egemenim. İstemiyor canım, midemi üşüttüm avluda gece oturduk ya.

Oğlum güzel miniğim, doktor çağırayım mı?

Ufuğum renginde gitti. Midem çok mu fena?

Ufuk: Bulanıyor annem, nane limon yapsak mı?

Hanım ana: Kıyamam oğluma ben. Siz gidin keyfinize bakın.

5 genç hazırlanmak için odalarına çıkmıştı ki konağı bir birine katan o olay henüz gerçekleşmemişti.

Arzu Rızanın yanına gelmiş ve sessizce elinde tuttuğu çubuğu adama gösteriyordu. Yağız heyecanla çubuğu alıp bağırana kadar.

Hamile misin gülüm? Harbi mi yeniden baba oluyorum öyle mi?

Oğlanlar merdivenden indiğinde Ufukta babannesi ile avluya çıkmıştı.

Yok sevgilim ben gebe değilim, benim değil o.

Bir anda abilerinin sert bakışlarının hedefi Ufuk olmuştu. Ufuk korkarak Egemene bakıyordu.

Yavuz yumruğunu Egemene geçirip bağırmata başlamıştı. Rüzgar zorlukla ikiliyi ayırıyordu çünkü Egemen de karşılık veriyordu.

Ufuğun çığlığı kavgayı anında durdurdu.

Ufuk: Çek o ellerini sevdiğimden! Elini sürmedi bana.

Yavuz: Kimden lan bu çocuk o zaman?

Ufuğun kalbi paramparça olmuştu bu cümle ile. Egemen yeniden vurmak için hamle yaptığında Yağızın gür sesi yankılandı konakta.

Edepsizlik etme lan. Benim evlatlarım yalan konuşmaz. Bir yanlışa düşselerdi gelip söylemekten çekinmezlerdi bize.

Rüzgar: Kimin o vakit bu bebek?

Hakanın dolu gözleri ile, cılız sesi duyuldu.

Hakan: Bebek senden, yani benim o test.

Yavuz şok olmuş bir şekilde baktı sevdiği çocuğa. Kısa sürede şoku atlatıp koşup kucakladı Hakanı.

Az önceki hır gür herkesin aklından çıksada Ufuğun aklından çıkmadı. Hasta hasta maruz kaldığı iftira ve hakareti hazmedemiyordu.

Egemen: Gel güzelim odana çıkartıyım seni dinlen.

Bebeğim çıkın odaya geliyorum annecim. Üzülme sorucak baban o öküze bunun hesabını.

Ufuk: Tebrik ederim Hakan abi, Allah analı babalı büyütmenizi nasip etsin.

Hakan mahçup tüm oğlana karşı. Teşekkür edip gözlerini yere dikti.

Yavuz Ufuğa doğru heyecanla hamle yaptığında Egemen önünü kesti.

Egemen: Sevdiğimin kalbini kıran, kanı olsa önünde dağ gibi dururum. Unuttun mu size verdim bu sözü.

Yavuz: Ufuk özür dilerim, ikinizden de özür dilerim.

Ufuk acı acı gülümsedi. Midesi çok bulanıyor soğuk soğuk terliyordu.

Ufuk: Siz kalp kırmaya çok alıştınız abilerim. Egemen.. Başım çok dönüyor.

Bayılan Ufuğu kucaklayıp hastaneye götürdüklerinde apandisitinin patlamak üzere olduğu anlaşılmış. Acil ameliyata alınmıştı minik adam.

Yavuz yere çökmüş baba olucak olduğunun sevincini bile yaşayamamıştı.

Omzuna pat pat vuran babası dışarıyı gösterdi üç oğluna. İkisi tıpış tıpış çıktılar peşinden.

Ağaçların ordaki çardakta oturduklarında ilk Yavuz'a sinirli baktı.

Ben sizi böyle yetiştirmedim be oğlum! İlk yediğin haltı düşünmeden kardeşine, kardeşlerine iftira atmak?

Ufuk o oğlum, ufuğumuz! Egemen gözünden sakınıyor oğlumu. Utanmadan benim önümde rencide ede bildin kardeşlerini.

Yavuz: Baba düşünemedim çok özür dilerim. Onlardan hepinizden. Yeterki sağ salim çıksın.

Önce Rüzgar, şimdi sen durup düşünmeden! Egemen sende hatalısın oğlum.

Egemen: Ama baba duymadın mı?

Duydum, hatan da o zaten. Ben varken ona vurman yakışmadı.

Egemen: Özür dilerim.

Şimdi benim miniğim bu ikisinin burnundan fitil fitil getirir. Hiç şüpheniz olmasın. Şimdi barışın benim hatırım için. Siz kardeşsiniz bu ailede küslük istemiyorum.

Egemen den defalarca özür dileyen ikili zorla sarılmış işi Ufuğa bırakmaya karar vermişlerdi.

Çünkü bu dünyada hiç bir ceza Ufuğun tiribinden daha etkili değildi.

Bölüm Sonu....

Ufuk çok dilinde olan bir çocuk, herkesin ilk ondan şüphe etmesi çok doğaldı.

Yavuz'un canına okuyacak zaten🙀

Yeni bölümde görüşmek üzere👋