Yirmi Dokuz

25. Bölüm- Tatil Öncesi

Selamlar, selamlarrr🩷
Bölüm size vaktinde yetişsin diye kontrol edemedim. Bir hatamız var ise hemen kafanızın içinde düzeltip öyle okuyun tamam mı😅 lüdfen
Yıldızlarımız eksik olmasın
Yorumlarda da buluşalım.
Sizi seviyore🩷
İyi okumalarr.

İkisi de şaşkın bir halde bana bakıyorlardı.

"Gerçekten mi?" dedi Leyla heyecanla. Yüzünü bir gülüş kapladı.

"Gerçekten galiba." dedim ben de sırıtarak. Sanki az önce Aziz'e ilan-ı aşk etmişim gibi utanmaya başlamıştım.

"Ay sonunda Allah'ım çok sevindim." deyip oturduğu yerden kalkıp hızla bana sarıldı. Ben de ona sarıldım ve heyecanım daha da arttı. Sanki ben gerçekten az önce Aziz'e söylemişim de şimdi beni tebrik ediyormuş gibi hissetmiştim.

O sırada gözlerim hâlâ koltukta oturan Meryem'i buldu. Bana düşünceli gözlerle bakıyordu. Bir şey söylemek ister gibiydi. Kollarımı Leyla'dan çözünce, Leyla da baktığım yere baktı. İkimizin bakışmasına anlam verememiş olacak ki "Ne oldu?" diye sordu.

Ben Meryem'in konuşmasını beklerken o da birkaç saniye sessiz kaldı. Leyla ile aramda gitti geldi bakışları. Sonra bende kitlendi. "Emin misin?" diye sordu.

"Eminim tabi niye emin olmayayım?" diye cevap verdim. "Bir ilişkiye başlamamız için benim adım atmam gerekiyor. Ben de o adımı atacağım." dedim omuzlarımı silkerek.

Derin bir nefes alıp verdi önce. Söylemek istediği şeyi henüz söyleyememişti. "Neden şimdi?" Gözlerinde derin bir anlayışla sormuştu bu soruyu. "Sevmene, sevdiğini bilmene rağmen kararlıydın söylememeye. Önce o gitme nedenini söyleyecek diyordun. Şimdi ne değişti?"

Dudaklarımı açıp kapattım ama söyleyecek bir şey çıkmamıştı aralarından. "Ben söyleyeyim istersen. Öğrendiğimiz şey yüzünden. Değil mi?"

Leyla anlamaz bakışlarla ikimize birden bakıyordu. "Ne öğrendiniz ya? Ne oluyor?" dedi anlamak ister gibi.

Meryem, Leyla'ya açıklama yapmam için bana bakıyordu. Benimse dudaklarım mühürlenmişti sanki.

"Birce, Aziz'in kalp ameliyatı olduğunu düşünüyor."

"Ne?" diye bir çığlık sesi yükseldi Leyla'dan. Yerde oyuncaklarıyla oynayan Akgün bile korkmuştu bu sesten. O ağlamasın diye Leyla onun yanına eğilmişken adeta bir rönesans tablosu gibiydik. Tüm bakışlar da benim üstümdeydi.

"Aziz'in kullandığı ilaçlar ve göğsünde, ameliyat yerinin olması gereken yerdeki dövmenin tek açıklaması bu Birce için." diye açıkladı Leyla'ya Meryem. Eve geldikten sonra ona dövmeden söz etmiştim. Onun da şüpheleri iyice artmıştı.

"Sen Aziz'in göğsündeki dövmeyi ne ara gördün Birce?" dedi Leyla kucağında Akgün'le yerden kalkarken.

Gözlerimi devirerek ona baktım. "Şu an konumuz bu mu Leyloş?"

"Evet bu değil. Konumuz Birce'nin, Aziz'in kalp ameliyatı olduğunu düşündüğü için ona duygularını itiraf edecek olması."

"Yok öyle bir şey o yüzden falan değil." dedim itiraz ederek.

"Aziz belli ki en başında bu yüzden demedi zaten. Bunu öğrendiğinde nedeni ne olursa olsun onu affedeceğini biliyordu çünkü sen hiçbir zaman Aziz'e kıyamadın. Hele de konu Aziz'in canıysa. Ameliyat olduğu için onu affetmeni istemiyor. Bunu bilmememe rağmen onu affetmeni istiyordu. Ama sen öğrendim ve yaptığın ilk şey onu affetmek oldu."