Ep-20(Unicode)

14.6K 1.1K 94
                                    






"ကိုယ်ညစာ ကိုကိုနဲ့သွားစားမလို့ အက္ခရာကိုယ့်ကိုမစောင့်ဘဲစားထားနှင့်နော်၊ဆေးခန်းကိုလာမယ်ဆိုလည်း ကျောက်ကပ်ပန်းပင်အောက်မှာ သော့ထားခဲ့တယ်"

"OK"

ဘယ်တုန်းကမှ တိုပြတ်ပြတ်မပို့ဖူးသော သူ့ရဲ့ပြန်စာကို ကိုယ်ခဏခဏဖတ်ကြည့်နေမိသည်။ဖုန်းဆက်လိုက်ရင်ကောင်းမလားဟု တွေးမိသော်လည်း ဘေးမှာကိုကိုရှိနေတာကြောင့်အဆင်မပြေ။မလိုက်ဘူးလို့ အပြတ်ငြင်းထားတာမို့ အားနာစိတ်ဖြစ်နေသည်။

ကိုကိုက စိတ်မကောင်းသည့် ပုံရှိသော်လည်း ထပ်ပြီးမတိုက်တွန်းတော့။ပြန်လိုက်ဖို့စကားကို မဟတော့ဘဲ ညစာအတွက်သာ အတူထွက်စားဖို့ပြောသည်။စားသောက်ဆိုင်ကိုရောက်တော့လည်း မတွေ့ရတဲ့ အတောအတွင်း ဘယ်လိုရှိလဲဆိုတာ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် မေးကြပြောကြရင်း အချိန်ကို သတိမထားမိလိုက်။

"သူက ဘာအလုပ် လုပ်လဲ"

"ဘယ်သူ..."

"ညီ့ကောင်လေးလေ "

" အာ Tattoo Artist ကိုကို"

"သြော်"

လူလတ်ပိုင်းအရွယ်ကိုကိုက ဒီလိုကိစ္စမျိုးကို ရှေးရိုးစွဲရှိသူမဟုတ်။ တစ်ခါတရံ ပန်းချီပြပွဲတွေတောင် သွားလေ့ရှိတာကြောင့် ဒါကိုလည်း အနုပညာတစ်ခုလို့သာ သတ်မှတ်သည်။

"Black Gray လိုင်းကို သူကတော်တော် ကျွမ်းတယ်"

အားရသည့်ပုံမပေါက်သော်လည်း အသိအမှတ်ပြုသလိုတော့ ခေါင်းညိတ်ပြသည်။ကိုယ့်ကို ကြုံကြွားလို့ သတ်မှတ်ရင်လည်းမတတ်နိုင်။အက္ခရာနဲ့ပတ်သက်ပြီး ကိုကို့ကိုအမြင်ကြည်စေချင်သည်။

"ကိုယ့်မှာလည်း တက်တူးရှိတယ်"

"ဗျာ... ဘယ်တုန်းက "

လုံးဝမထင်မှတ်ထားတဲ့ စကားကြောင့် စားနေတာတောင် သီးတော့မလို။ပါးစပ်ကို လက်နဲ့အုပ်ရင်း ကိုကို့ထံ အံ့သြစွာလှမ်းကြည့်တော့ ပါးချိုင့်နှစ်ဖက်ပေါ်အောင်ပြုံးပြလာပြီး

"ရင်ဘတ်မှာ"

"ပုံလား၊ ဘာပုံလဲ"

"စာတန်းလေးပါပဲ၊ Birthday Date"

Painting On The SkinWhere stories live. Discover now