Painting On The Skin

🖤2🍉

(Zawgyi Ver)

ကိုယ္နဲ႔ေျပခတ္ ေက်ာပိုးအိတ္တစ္လံုးစီလြယ္ကာ အိမ္ထဲက ထြက္လာေတာ့ အျဖဴနဲ႔အမည္းႏွစ္ခုယွဉ္ရပ္ထားသၫ့္ ဆိုင္ကယ္ကိုေတြ့ရသည္။ခရီးအေဝးေမာင္းရမွာေၾကာင့္ ဆိုင္ကယ္ကိုေသခ်ာစစ္ေဆးေနသၫ့္ ႏွစ္ေယာက္မွာ ဆိုင္ကယ္အေရာင္ကအစ ခႏၶာကိုယ္ အသားေရာင္အဆံုး ဆန႔္က်င္ဘက္ျဖစ္ေသာ္လည္း သက္ဆိုင္သူေတြဆီကိုၾကၫ့္သၫ့္ အၾကၫ့္နဲ႔အႃပံုးမွာေတာ့ အတူတူပင္ျဖစ္သည္။

ကားနဲ႔ဆိုရင္ ေလးေယာက္လံုးသက္ေသာင့္သက္သာသြားလို႔ရေသာ္လည္း ဆိုင္ကယ္စီးရတာ ႀကိဳက္တဲ့ ေမာင့္ေၾကာင့္ ကိုယ္ဆိုင္ကယ္နဲ႔ခရီးကိုေရြးခဲ့တာျဖစ္သည္။ထို႔အတူ ေျပခတ္ရဲ့ လူမွာလည္း ထိုအရာကို ပိုႀကိဳက္ပံုရ၏။

၃ညအိပ္၄ရက္ေလာက္ၾကာသြားၿပီးခ်ိန္ စိုင္းမိုင္မိုင္းရဲ့ ညာဘက္လက္တစ္ေခ်ာင္းလံုးတြင္ အကၡရာ၏လက္ရာျပၫ့္သြားသည္။ေနာက္ေက်ာက ဆာမူရိုင္းပံုနဲ႔လိုက္ေအာင္ အကၡရာပံုေဖာ္ေပးခဲ့သည္က ဘံုေက်ာင္းေတြ၊ဓားေတြအျပင္၊ဂ်ပန္ၿဗဲေခါင္းရုပ္ထုေတြကို  တံုးအမည္းေရာင္အပိတ္ႂတြေဖင့္ ေတာ္ေတာ္ၿမိဳင္ၿပီးလက္ရာေျမာက္သည္။နဂိုႂကြက္သားမ်ားရိွသၫ့္ လက္ေမာင္းေနရာေတြဆိုရင္ တက္တူးပံုေၾကာင့္ ပိုထည္ၿပီး ခန႔္ေန၏။အသားေဖြးတာေၾကာင့္ေရာ အျဖဴအမည္းမွာ ထင္းေနေအာင္ေပၚသည္။ေနာက္ၿပီးလက္တစ္ေခ်ာင္းလံုးအျပၫ့္ကို ပံုအသားက်ခ်ိန္မေစာင့္ဘဲ ဆက္တိုက္‌ေရးႏိုင္တဲ့ စိုင္းမိုင္မိုင္းရဲ့ ခံႏိုင္ရည္က ေတာ္ရံုမဟုတ္။

ပထမဆံုးရက္မွာ ေန့ခင္းထိုးၿပီးေနာက္ရက္ေတြမွာေတာ့ ေန့ခင္းဘက္တြင္အတူေလ်ွာက္လည္ကာ ညေနပိုင္းဆက္ေရးသည္။ထိုအခ်ိန္ကိုယ္နဲ႔ေျပခတ္က စာဖတ္ခန္းမွာရိွၿပီး သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ဒီေလာက္ခရီးဆက္လိုက္ အလုပ္လုပ္လိုက္ျဖစ္တာေတာင္ ပင္ပန္းတဲ့ပံုမေပၚ။

က်န္းမာေရးေကာင္းသၫ့္ ကိုယ္ခႏၶာထြားထြားႀကီးေတြကို ကိုယ့္မွာ ႀကိတ္၍ အားက်ေနရေသးသည္။

ပံုျပၫ့္ၿပီးေတာ့ ေနာက္တစ္ရက္တြင္ မျပန္ေသးဘဲ စိတ္ကူးမိထားတာေလး ေျပာၾကၫ့္ေတာ့ ေျပခတ္က အားတက္သေရာလက္ခံ၏။ဆံုေထာင့္ဆံုခဲမို႔ ဖတ္ထားၿပီးသၫ့္ စာအုပ္ထဲမွ ရြာေလးထံ သြားလည္ဖို႔ျဖစ္သည္။ထိုစာအုပ္ကို အကၡရာထံေပးဖတ္ထားျဖစ္ေသာ္လည္း ေျပခတ္ရဲ့လူကေတာ့ စာအုပ္စိတ္ဝင္စားပံုမေပၚ။ဖတ္လည္းမဖတ္ဖူး။