Loving Bestfriend

Chapter 11

"Ven, pupunta ka sa senior's night?" Tanong sa akin ni Lucy. Tinignan ko siya at pati na din ang buong barkada na nakatingin na sa akin habang naghihintay ng sagot ko.

"Oo siguro. I won't miss it for the world." Nakangiti at simple kong sagot saka sumulyap kay Yohan. Ito na ang tamang pagkakataon para alamin ang kanyang reaksyon sa nararamdaman ko.

"Really? Who's your date?" Tuwang tanong ulit ni Lucy. Iniangat ko ulit ang tingin sa kanya saka bumaling kay Yohan. I am half expecting him to ask me as his date for that night.

"Wala pa naman." Okay. Nagpaparinig ako. Nothing wrong with that, right?

"Wala pa?" Wika ni Yohan. Ayan na! Napangiti ko. He's gonna ask me now. "Maghanap ka na cause if ever then you'll be the only one who doesn't have a date in the group on that night." Napatitig ako sa kanya ng matagal sa sobrang gulat at irita. He didn't ask me and he also freaking discreetly declared that he already has a date! My heart is breaking, I swear! I can even hear the crashing and tearing part. Nakakaloka!

"I can go alone. Hindi ko naman kailangan ng date." I answered coldly. Ikaw kasi ang kailangan at gusto ko and if I can't have you then I'd rather cruise alone. Argh! Broken na nga nakuha ko pang bumanat!

"Ikaw bahala." Kibit balikat niyang saad. Gusto ko siyang irapan at sapakin so he'll know how frustrated and disappointed I am with him but I restrain myself. Hindi yun makakatulong sa good image na gusto kong ipakita sa kanya.

"Huy Ven! May sinasabi si Jean!" Sita sa akin ni Yohan. Yes, sino pa ba? He always wants to be her savior or anything that she needs! Her words are like his law that we also need to follow. Well, because for me his words are also the law.

"Ha? Ano ulit yun? Sorry, baboy lang." Tanong ko kunwari at may plastic na ngiti habang panay pa din ang nguya ng kakasubo ko lang na pagkain. I don't care about my manners anymore. I've been shamed in this table for so many times already.

"My cousin likes you." Saad nito ulit. Napaubo ako. Papamisa ba ako dahil may nagkakagusto sa akin o papamisa ako para sa taong iyon. Clearly, wala siyang taste kung ako ang gusto niya.

"Tanong ko lang Jean. Does your cousin have an eye problem?" Si Kik. Siya talaga ang tunay na kaibigan. He knows what I think like he can read my mind. I was about to ask Jean that question too. Tumawa sila sa paunang tanong ni Kik. Jean furrowed her brows, confused. Ang slow naman girl!

"Ha? Wala naman." She answered truthfully still not getting the punchline. Natatawa na ako dahil sa kanya. Nakakaawa naman kasi siya.

"Totoo? Di nga? Sa dami ng beautiful girls, si Ven pa ang nagustuhan?" Pinasadahan ako ni Kik ng tingin mula ulo hanggang baba, pabalik-balik pa. Sinuklian ko siya ng matalim na tingin pero sa totoo lang ay natatawa na ako. I am not offended at all dahil alam ko naman kung gaano yung effort ko para gawing boyish ang dating ko that I actually choose the most horrible outfits and styles para lamang sa get-up ko.

"What's wrong with Ven?" Tanong naman ni Jean. Ay wait lang, ang plastic naman niya! Kakasabi ko lang na tanggap ko yung kung gaano man kapangit ang hitsura ko then itatanong niya yun. Wow girl! Sana magflood para anurin siya kasama ng maraming basura.

"Everything's wrong!" Sigaw ni Kik saka iminuwestra pa ang kabuuan ko. Binatukan ko siya at sinamaan ng tingin ngunit hindi ko rin napigilan ang mapahagalpak sa tawa. Lecheng kaibigan.

"That's really harsh, Kik." Suway ni Mena kay Kik saka bumaling sa akin. "What do you say about a make-over?" Napanganga ako at agad nagpanic ang sistema. If they are going to do that then makikita na nila ang pinakatatago kong ganda. As of now, I am not ready to give up this disguise. I just feel like I need a little more time.

"Huwag na! Yuck ha!" Kunwaring nangingilabot kong reaksyon habang kinakabahang tumatawa para lamang matigil ito. The guys were laughing with me and kahit nakakainsulto ay hindi ko maiwasang hindi matuwa dahil at least may kakampi ako who would think that the idea is absurd.

"Hindi yan, Ven. Come on! Let us do this." Pamimilit din ni Kyra habang pinaglalaruan ang buhok kong naka-bun. Nauubusan ako ng dugo sa mga pinagsasabi nila. Tinignan ko ang mga lalake ng tingin na nagmamakaawa at nagpapatulong.

Nakita kong bumuntong hininga si Jobs ng nangingiti. "You are all gonna waste your time. Let her do whatever she wants with herself. Marunong naman yan si Ven, tamad lang talaga." Natuwa ako ng napipilitang tumango nalang ang mga babae.

I never thought na matutuwa ako kahit na katakot-takot na insulto na talaga ang inaabot ko galing sa mga friends ko. Ang hard nila sa akin. Pwede bang kay Jean naman? Wishful thinking, of course.

"Venny, your senior's night is already next week right? I decided that we'll just buy a ready-made dress but if you want a tailored one we can contact my designer friend. He can still make it, I believe." Nag-angat ako ng tingin sa kanya from my plate. Iniisip ko rin kung alin ba ang mas maganda but I decided to go with mom's decision. Hindi naman kasi ako masyadong mageeffort dahil mas pinagtutuunan ko ang paghahanda sa sasabihin kay Yohan.

"So, who's your date?" Halos sabay kaming nasamid ng kapatid ko. Si Karlo ay nasamid sa pagpipigil ng tawa habang ako naman ay dahil sa kawalan ng sagot.

"I don't have a date, Daddy." Bakit ngayon lang ako nahiya ng dahil dito? Narinig ko na ang tawa ng kapatid ko.

"Why?" Gulat na tanong ni Mommy. "What about Yohan? He didn't ask you?" Tanong niya ulit na nakapagpasimangot sa akin. Mommy naman eh, pinaalala pa! Umiling ako. "Why?" Muling tanong niya ngayon naman ay sa hindi pagkapaniwala.

"He asked his girlfriend, of course." I said simply as a matter of fact and bit my lip after while thinking of Yohan and Jean together. Si Yohan naman kasi, if he only asked me then I wouldn't be in this series of questions right now. Kainis talaga!

"Oh? He has a girlfriend?" Patuloy na usisa ni Mommy. I just shrugged and raised my brows. Bigla akong natakot sa pagsisinungaling ko dahil baka magkatotoo ang mga naiisip ko. Damn this! Sa dami ng naging babae ni Yohan, ni minsan hindi ako natakot ng ganito dahil alam kong laro lamang lahat para sa kanya pero nararamdaman ko kasing iba ang larong ito kay Jean. It's a serious game. No, it's a gamble. He'll lose something if he loses and I'll lose him too.