part5 Zg

100 0 0
                                        

"ဒီအလုပ္ကိုလုပ္မွာေသခ်ာလား ခ်စ္ဆန္းယို"
"ေသခ်ာတယ္ ကိုအာကာ ဒီတေလာပိုက္ဆံအရမ္းလိုအပ္ေနတာမို႔"
"ေအးကြာ မင္းလိုေခ်ာေခ်ာလွလွေတြဆိုရင္ဒီကလပ္မွာအေကာင္ႀကီးႀကီးကိုဆြဲမိႏိုင္ရင္တစ္ဘဝလံုးစာဖူလံုႏိုင္တယ္ကြာ ဒါမယ့္ ငါကမင္းကိုမလုပ္ေစခ်င္ဘူး ေသခ်ာေလးျပန္စဥ္းစားေပါ့ ငါ့ညီရ"ကိုအာကာအေျပာေၾကာင့္ယိုယိုတစ္ခ်က္ျပန္ေတြးမိရသည္။ယိုယိုရဲ့သိကၡာကိုေပါင္ႏွံၿပီးရင္းရမယ့္အလုပ္ျဖစ္တာမို႔ ယိုယိုပူပန္မိေပမယ့္ ယိုယိုမွမရင္းႏွီးရင္ မျဖစ္။ဒါေၾကာင့္မေန့ကတစ္ညလံုးစဥ္းစားထားၿပီးတာနဲ႔ ဒီေန့ကိုအာကာရိွတဲ့ကလပ္ဆီတန္းလာခဲ့လိုက္သည္။ဂိုက္ျပတာကေတာ့ဒီေန့တစ္ရက္ပိတ္ထားလိုက္သည္။
ဟို၃ေယာက္ကေပ်ာ္ေနမွာအမွန္။
"တကယ္လို႔ အတင္းၾကပ္ခိုင္းခံရရင္ ငါ့ညီဘက္ကသေဘာမတူဘဲတစ္ခုခုလုပ္ရင္အေရးေပၚဘဲလ္သာႏိွပ္လိုက္ အကိုတို႔ေျပးလာခဲ့မယ္ဟုတ္ၿပီလား အတတ္ႏိုင္ဆံုးေတာ့အီစကလီရိုက္ရမွာေပါ့ ကိုယ့္အတြက္အေရးႀကီးတာဒါပဲမလား"လက္မနဲ႔လက္ၫွိုးကိုဝိုင္းျပၿပီးေငြပံုစံလုပ္ျပလာသည္။ယိုယိုေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။အတတ္ႏိုင္ဆံုးသည္းခံရမည္။

"ခြမ္း"သီးသန္႔clubroomထဲမွ ဖန္ခြက္ကြဲသံကက်ယ္ေလာင္စြာထြက္လာသည္။
"ဒါေလးခိုင္းတာကို ေစာက္ခ်ိဳးကမေျပဘူး မင္းတို႔လိုေကာင္ေတြက ပိုက္ဆံေတာ့ရခ်င္တယ္ ေစာက္မာနကႀကီးေသးတယ္ ဟမ္!"မ်က္ႏွာဆိုးႀကီးနဲ႔ လူကေအာ္ဟစ္ေသာင္းက်န္းေနတာမို႔ ယိုယိုတို႔လိုဝန္ထမ္းေလးေတြ ေထာင့္မွာကပ္ကုန္သည္။အဆူခံေနရတဲ့ ေကာင္ေလးကလည္း ၾကမ္းျပင္ေပၚ ဒူးေထာက္ရက္ႀကီး။
"လာခဲ့!ေသခ်ာျပန္ျပဳစုေပး!မင္းပါးစပ္ကိုေကာင္းေကာင္းအသံုးခ်တတ္မွ ငါကပိုက္ဆံေပးရတာတန္မွာေပါ့ ဖာေကာင္ရ!"ထိုလူႀကီးရဲ့အေျပာကို ယိုယို တအားကိုရြံသြားသည္။တစ္ဝိုင္းထဲထိုင္ေနတဲ့လူေတြကလည္း အဲ့လူအေျပာကို ေထာက္ခံၿပီး တဟားဟားနဲ႔။အေျပာခံရတဲ့ေကာင္ေလးေနရာမွာ သူသာဆိုရင္ေရာ။မျဖစ္ဘူး!အခုခ်က္ခ်င္းအလုပ္ထြက္မယ္!
"ေဟ့!အဲ့တာဘယ္လဲ !ရပ္စမ္း"ယိုယိုတံခါးေပါက္ဆီလက္လွမ္းေနတာျမင္ေတာ့ သူတို႔ထဲကတစ္ေယာက္က လွမ္းေအာ္တားသည္။ဒီလိုအခ်ိန္ဆို ယိုယိုေျခနဲ႔လက္က ယိုယို႔ထက္ေတာင္ ေၾကာက္ၿပီးလ်င္ေသးသည္။အလံုပိတ္တံခါးႀကီးကို အားရပါးရဆြဲဖြင့္ၿပီး တန္းေနေအာင္ေျပးေတာ့သည္။ဒီroomေတြထဲမွာcctvမရိွ။floorဖက္ေရာက္ရင္ေတာ့cctvအျပင္securityေတြနဲ႔ပါေတြ့ႏိုင္သည္။ထိုလူေတြကလည္း clubနဲ႔ျပသနာတက္မည္ဆိုး၍ထင့္။အေနာက္ကေန ၃ေယာက္ကအတင္းလိုက္သည္။clubroomေတြၿပီးရင္ dancingfloorကို ေရာက္တာမို႔ ကခုန္ေနတဲ့လူေတြၾကားထဲ ယိုယို႔ကိုဖမ္းမမိသြားဖို႔ေမ်ွာ္လင့္ရသည္။ဒီအခ်ိန္ဆိုsecurityေတြကဘယ္နားသြားေသေနၾကလဲမသိ။လူေတြၾကား   ဟိုးတိုးသည္ေဝ႔ျွဖစ္ၿပီးေနာက္ ယိုယိုကိုယ္ေျခေထာက္နဲ႔ကိုယ္ ေျခခ်ိတ္လွဲေလသည္။ယိုယိုလွဲသည္ႏွင့္ လူေတြက ေဘးကိုရွဲကုန္ၾကေတာ့ အေနာက္ကလူေတြက ယိုယို႔ကိုအလြယ္တကူပင္မိသြားခဲသည္။ေဘးလူေတြရဲ့အၾကည့္ေတြကို ထိုသူေတြက
"ကိုယ္တို႔လူပါ နဲနဲမူးေနလို႔ ေပ်ာ္စရာရိွတာဆက္ေပ်ာ္ၾကပါ"ဟူ၍ ျဖန္ေျဖေတာ့ သူတို႔ကိစၥကို အာရံုမထားၾကေတာ့ပါေလ။ယိုယို႔ကို ၫွက္ၿပီး ေခၚထားတဲ့အျပင္ ခါးမွာေထာက္ထားတဲ့ ဓားထိပ္ေၾကာင့္ ယိုယို႔ တစ္ကိုယ္လံုးေၾကာက္စိတ္နဲ႔တုန္ယင္ေနေတာ့သည္။ယိုယိုဟာ ဒီေလာကထဲကေန တိတ္တိတ္ေလးေပ်ာက္ကြယ္သြားရေတာ့မယ့္အျဖစ္ကို ေတြးၿပီးအလြန္စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားသည္။အေမေတာ့ ယိုယိုေပ်ာက္လို႔ဆိုၿပီး တငိုငိုျဖစ္ေနေတာ့မည္။မမလည္း ယိုယို ပိုက္ဆံထုပ္ေလးပိုက္ၿပီးျပန္လာတာကို တေမ်ွာ္ေမ်ွာ္ျဖစ္ေနေတာ့မည္။ယိုယိုမရိွေတာ့ရင္ေတာင္ ေလာကႀကီးမွာေပ်ာ္ေပ်ာ္နဲ႔အသက္ရွင္ပါ ေမေမနဲ႔မမေရ။
"အာ့!ငါလိုး"အေတြးေရယာဥ္နဲ႔ အေဆြးေျမာၿပီး မ်က္ရည္ေလးခိုးက်ေနရွာတဲ့ ယိုယိုမွာ ေဘးကလူရဲ့ဆဲသံေၾကာင့္ အိပ္ရာကႏိႈးလာတဲ့လူလို ေၾကာင္အမ္းအမ္းေလးျဖစ္သြားသည္။တီးလံုးသံေတြပိတ္သြားၿပီး ယိုယို႔ေဘးနားက လူေတြလည္း ေဘးကိုရွဲကုန္ၾကသည္။ယိုယို႔ကိုအတင္းၫွက္ထားတဲ့ လူ၃ေယာက္က ၾကမ္းျပင္ေပၚ အတံုးအရံုး။ရိုးရိုးလဲတာမဟုတ္။ကိုင္ေပါက္ခံလိုက္ရတာျဖစ္ၿပီး 'ခ်လြင္'ဆိုတဲ့အသံနဲ႔ ဓားလႊတ္က်သံပါၾကားရတာျဖစ္သည္။ၿပီးေတာ့ ယိုယိုက ရင္ခြင္တစ္ခုထဲမွာေရာက္ေနတာ။
"ေစာက္အာရံုပဲ!" ဟင္!ရင္းႏွီးလြန္းတဲ့အသံတစ္ခု။ယိုယိုမ်က္ႏွာေလးကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္လ်ွင္ ေယာက္်ားဆန္တဲ့မ်က္ႏွာေခ်ာေခ်ာနဲ႔ရိုးေစတန္။ေစတန္ကလည္း ယိုယို႔ကိုငံု႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ထိကပ္သြားေတာ့မေယာင္ ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားနဲ႔ယိုယို႔နဖူးေလးေတြ။စကၠန္႔ပိုင္းေလးအတြင္းပဲကို ယိုယို႔ရင္ထဲလိပ္ျပာအေကာင္တစ္သန္းေလာက္ ပ်ံသြားသလိုကို ခံစားရသည္။
"အဲ့ေကာင္ေတြ blacklistထဲသြင္းလိုက္!ၿပီးေတာ့ ဒီေန့securityေတြအကုန္အလုပ္ထုတ္ပစ္!ေစာက္သံုးမက်ခ်က္ပဲ ကိုယ့္ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္လံုး ၿခိမ္းေျခာက္ခံေနရတာကို ေစာက္မ်က္လံုးေတြကန္းေနၾကလား ဟမ္!"ေဘးေရာက္လာတဲ့ ဆိုင္မန္ေနဂ်ာကိုေဒါသတႀကီးေအာ္ေျပာေနတာမို႔ ရင္ဘက္ႀကီးကလည္း လႈပ္ရွားေနသည္။ယိုယိုကအခြင့္ေရးယူတာေတာ့မဟုတ္။ေျခေထာက္ေတြမခိုင္ေတာ့တာမို႔ ထိုလႈပ္ခက္ေနတဲ့ရင္ခြင္ထဲမွာ အားကိုးတႀကီးနဲ႔မွီတြယ္ထားလိုက္ရသည္။
"cctv roomထဲကေသေနတဲ့ေကာင္ေတြလည္း အလုပ္ထုတ္ပစ္!ခင္ဗ်ားကိုပါလစာေလ်ာ့ၿပီမွတ္!"လက္ၫွိုးနဲ႔ထိုးၿပီး သတိေပးမ်က္ဝန္းေတြက လံုးဝကို မီးေတာက္ေနသည္။ေျပာစရာရိွတာေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ ရင္ခြင္ထဲအားပါတရမွီေနတဲ့ ဂိုက္ဆရာေပါက္ကို ပညာျပခ်င္၍ ကိုယ္ကိုရုန္းထြက္လိုက္ၿပီး ေနာက္ကိုလွည့္မၾကည့္ေတာ့ဘဲ clubရဲ့အေပၚထပ္က သူ႔ရဲ့သီးသန္႔ခန္းကို တက္လိုက္သည္။​floorေပၚေနာက္တစ္ႀကိမ္ပစ္က်သြားတဲ့ ခ်စ္ဆန္းယိုမွာ မီးေၫွာင္းရိုးေလးေအာင့္သြားရသည္။
"အယား!ေသပါၿပီဟ"ေနာက္ေတာင္လွည့္မၾကည့္သြားတဲ့ေက်ာျပင္ႀကီးကိုၾကည့္ၿပီး ယိုယိုလက္သီးဆုပ္ေလးနဲ႔ ေလထဲကေနလွမ္းထိုးလိုက္သည္။
"အက်င့္ပုတ္!ရုပ္ေလးေခ်ာသေလာက္ စာနာစိတ္ကိုမရိွဘူး"တံေတာင္ဆစ္ေလးကိုေရာပြတ္ရင္း ပံုမွန္အတိုင္းျပန္စည္ကားသြားတဲ့ clubႀကီးကို​ေက်ာခိုင္းလို႔ ယိုယိုတစ္ေယာက္ ပထမညမွာတင္ အလုပ္ထြက္ခဲ့လိုက္ေလသည္။

3 in 1❤️Where stories live. Discover now