အစားအေသာက္ေတြလာခ်ေပးၿပီး ေဖာေရြစြာစကားလာေျပာေပးတဲ့Waiterတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ ယိုယိုေၾကာင္ေၾကာင္ႀကီးမျဖစ္ေတာ့။အစားစားရင္း ေလေပါရင္းနဲ႔ အခ်ိန္ခနေလာက္ၾကာေတာ့ toiletကသြားခ်င္လာေရာ။ဒီတစ္ခါေတာ့waiterေလးကိုေသခ်ာေမးၿပီး toiletရိွရာကို ၪီးတည္လိုက္သည္။ဟိုသခင္ေလးကဘယ္ေရာက္ေနလို႔ အခုထိျပန္မလာေသးပါလိမ့္။toiletထဲကိစၥရွင္းၿပီးတာနဲ႔ လက္ေဆးၿပီး ျပန္ထြက္လ်ွင္ အျပန္လမ္းကိုမွတ္မိဖို႔ရာ ယိုယိုမစြမ္းႏိုင္ေတာ့။အခ်ိဳးအေကြ့ေတြက ဝကၤပါတစ္ခုလိုပဲ ရႈပ္ေထြးလြန္းသည္ေလ။toiletေတြကို လြယ္လြယ္ကူကူသြားလို႔ရေအာင္ ေဆာက္ေပးၾကစမ္းပါဟ။
"စိတ္ညစ္တာပဲ ဒီၪီးေနွာက္လည္း စာက် မွတ္ႏိုင္ၿပီး ဒါမ်ိဳးဆိုအသံုးမဝင္ေတာ့ဘူး"
(A/N ဉာဏ္ႀကီးရွင္🤣)
မွတ္မိသေလာက္ေလ်ွာက္လာၿပီး လမ္းမွာေတြ့တဲ့လူေမးၿပီး ဝိုင္းဆီျပန္သြားရမယ္လို႔ ေတြးလိုက္သည္။ေလ်ွာက္လမ္းတစ္ခုအဆံုးမွာေတာ့ အနဲငယ္ေမွာင္ရိပ္က်ေနတဲ့ ေနရာမွာ ကိုယ္ခ်င္းပူးကပ္ၿပီး အလင္းေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေအာက္ တႁပြတ္ႁပြတ္နမ္းသံေတြေတာင္ထြက္ေနၿပီျဖစ္တဲ့စံုတြဲတစ္တြဲ။မဆိုင္ဘူးဆိုၿပီးေက်ာ္သြားဖို႔လုပ္လိုက္ေပမယ့္ အရပ္ရွည္တဲ့ေကာင္ေလးပံုက
"ဟင္ မင္းေသြးတမာန္လား"
တိုးတိုးေရရြတ္သံသာျဖစ္ေပမယ့္ စူးရွေနတဲ့မ်က္ဝန္းတစ္စံုက ယိုယို႔ကိုေက်ာေပးထားတဲ့ေကာင္ေလးကို နမ္းရိႈက္ရင္းျဖင့္ ယိုယိုရိွရာဆီအၾကည့္ပို႔သည္။ယိုယို႔ကိုေသခ်ာၾကည့္ၿပီး ရင္ခြင္ထဲကေကာင္ေလးကို အတင္းေတြနမ္းေနတာ။
"အာ ေတာင္းပန္ပါတယ္"ခြင့္ျပဳခ်က္မရိွ ၾကည့္ေနမိတာမို႔ ခ်က္ခ်င္းေတာင္းပန္လိုက္ၿပီး ၪီးတည္ခ်က္မရိွႀကံဳရာလမ္းကိုဆက္လွမ္းလိုက္သည္။ယိုယိုေသာက္ထားတဲ့အခ်ိဳရည္ေတြက ေသးေပါက္ၿပီးတာေတာင္ ပါးစပ္ထဲမွာ ခါးလာသလိုပဲ။
အညိုလံုးေလးထြက္သြားသည္ႏွင့္ ရင္ခြင္ထဲကေကာင္ကိုဆြဲဖယ္လိုက္သည္။တမာန္လည္းအေၾကာင္းျပခ်က္မရိွတဲ့လုပ္ရက္ေတြကိုလုပ္ေနမိတာပဲ။ခ်စ္ဆန္းယိုက တျခားတစ္ေယာက္နဲ႔မဟုတ္တာလုပ္ျပေနရင္ေတာင္ ေအးေဆးထြက္သြားႏိုင္တဲ့အေနထားပဲကို။သူဘာေတြေမ်ွာ္လင့္မိလိုက္တာလဲ။
"တံုးသေလာက္ ေစာက္ရမ္းအထာကိုင္တာပဲ!"
"ဟင္!"
"က်စ္ မင္းကိုေျပာတာမဟုတ္ဘူး!"လူကိုပိတ္ေဟာက္ၿပီးထြက္သြားတဲ့ေကာင္ေခ်ာေလးကိုၾကည့္ရင္း က်န္ခဲ့တဲ့ေကာင္ငယ္ေလးမွာ အေျခေနကိုနားမလည္ႏိုင္ေသး။ကိုယ့္ပါကိုယ္ ေဆးလိပ္ေသာက္မလို႔လာတာကို လူကိုအတင္းဆြဲလွည့္ၿပီးခ်ဳပ္နမ္းသည္။လူေခ်ာေလးမို႔ ၿငိမ္ခံလိုက္ေပမယ့္ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက ပါးစပ္ကိုသူ႔လက္နဲ႔အုပ္ၿပီး သူ႔လက္သူျပန္နမ္းသြားသည္။မေကာင္းလိုက္တဲ့ကံ!စားရမလားမွတ္တယ္ လူကိုဂ်င္းလာထည့္သြားတာပဲ။
. . . . . . . . . .
"အို လူေခ်ာေလးပဲ သားနာမည္ဘယ္လိုေခၚတာလဲ"
"မင္းေသြးတမာန္ပါ အန္တီ တမာန္လို႔ေခၚလို႔ရပါတယ္"
"ေအးကြယ္ သားငယ္စာသင္ေနရတဲ့ကေလးေတြကိုခုမွပဲျမင္ဖူးေတာ့တာ မင္းတို႔ဂိုက္ဆရာကိုေသခ်ာအားကိုးေနာ္ သားငယ္ကဆယ္တန္းမွာဂုဏ္ထူးငါးဘာသာေတာင္ပါထားတာ လုပ္ခ်င္တာကဆရာဝန္ မတတ္ႏိုင္လို႔သာ ေမဂ်ာေျပာင္းထားရတာကြယ္"
"အဲ့ေလာက္ထိေတာ္တာလား"အထင္ေသးတဲ့ပံုစံျဖစ္သြားႏိုင္ေပမယ့္လည္း တမာန္ကအံ့ၾသၿပီးေမးလိုက္မိတာ။စာသင္တာေကာင္းတယ္ဆိုေပမယ့္ ဒီလူ႔အရည္ခ်င္းကို အဲ့ေလာက္မွန္းမထင္ခဲ့ဘူးေလ။ဒီလူ႔profileကိုစိတ္ဝင္စားခဲ့တာမဟုတ္ေတာ့...
"အေမရယ္ ျပန္ေျပာမေနနဲ႔ေတာ့ သားက အဆင္ေျပေနရင္ရၿပီ အမ်ားႀကီးေမ်ွာ္လင့္ရင္သားဒီထက္ပိုပင္ပန္းေနရမွာ"
"ဟြန္႔ ဒီအေမလည္းႂကြားစရာဒါေလးရိွေတာ့ႂကြားရတာေပါ့ တကယ္ေနာ္ သားေလးတမာန္ မင္းအစ္ကိုဂိုက္ျပေပးတဲ့ကေလးတိုင္း ဂုဏ္ထူးမပါတာမရိွဘူး ဒီအေမက အာမခံတယ္"
"ဟုတ္ကဲ့"မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ့ဝံ့ႂကြားမႈက ပီတိျဖစ္စရာအတိ။
"ညေနစာ စားသြားေနာ္ သားတမာန္ အန္တီ့လက္ရာကယိုယိုခ်က္တာေလာက္မေကာင္းေပမယ့္ စားလို႔ေတာ့ရတယ္"
"အာ အေမ ကေလးကစားေနၾကမဟုတ္ေတာ့ ခံတြင္းမေတြ့မွာစိုးတယ္ရယ္
ဟင္းစားကလည္းအမ်ားႀကီးမွမဟုတ္တာ အိမ္ျပန္ေရာက္မွစားပါေစ"
"အဲ့လိုလား ဒါဆိုဟင္းမေကာင္းတာအတြက္အန္တီအားနာပါရဲ့"
"စားလို႔ရတယ္!"အေလာတႀကီးႏိုင္သြားလားမသိ။သားအမိ၂ေယာက္လံုး ၾကည့္လာသည္။အညိုလံုးေလးရဲ့ မ်က္လံုးေတြလွေနတာက အေမတူတာ။မ်က္ႏွာက်ဝိုက္ဝိုက္ေလးနဲ႔ႏႈတ္ခမ္းေကြးေကြးေတြကေတာ့ အညိုလံုးေလးရဲ့ပင္ကိုယ္အလျွဖစ္မည္။ အတင္းေတြအိမ္ျပန္စားခိုင္းေနတာက တကယ္ပဲဟင္းစားမေလာက္လို႔လား၊မစားႏိုင္မွာစိုးလို႔ ေစတနာနဲ႔ေျပာေပးေနတာလား တမာန္မသိ။ဒါေပမယ့္ သူ႔ကိုကေလးလို႔ေခၚလာတဲ့ ဒီအညိုလံုးရဲ့ဘဝထဲ စူးစမ္းၾကည့္ခ်င္သည္။
"အယ္ စားႏိုင္တယ္တဲ့ေတြ့လား ဟင္းစားကနဲတယ္ဆိုေတာ့ ယိုယို ညေနေစ်းခနေျပးၿပီး အသားဟင္းတစ္ခြက္ထပ္တိုးခ်က္လိုက္ေခ်"
"တကယ္ရတာလား"အေမအေျပာကိုေခါင္းမၿငိမ့္ေသးဘဲ သခင္ေလးျဖစ္သူကိုေမးရသည္။
"က်ဳပ္လည္းလူပဲေလ လူခ်က္တာစားႏိုင္တာေပါ့"
"ေအာ္.."ဆက္မေျပာႏိုင္ေတာ့။စားႏိုင္ရင္ စားႏိုင္တယ္ေပါ့။ထပ္ေျပာလို႔ဘယ္ရမလဲ။
YOU ARE READING
3 in 1❤️
Fantasíaချစ်ခြင်းတရားတို့ရစ်ပတ်လာတာကလူ၃ယောက်အပေါ်မှာတစ်ချိန်တည်း တပြိုင်တည်း ။ကိုယ်ဟာလောဘကြီးတဲ့လူသားလားဆိုပြီး အဝေးကြီးမှာနေဖို့တွေးခဲ့ချိန်မှာအချိန်တွေဟာကုန်လွန်ခဲ့ပြီ။အင်း ကိုယ်ကသူတို့၃ယောက်ရစ်ပတ်ထားချင်တဲ့ထောက်တိုင်လေးတစ်ခုဖြစ်နေမယ်ထင်တယ် #Cover pc လေး...
