3 in 1❤️

part18zg

ကိုက္ခဲမႈအနည္းငယ္နဲ႔အတူ ယိုယိုမ်က္လံုးေလးေတြပြင့္လာသည္။ဖက္တြယ္ထားတဲ့ရင္ခြင္က်ယ္ထဲကေန ေခါင္းေလးေထာင္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ယိုယို႔ကိုအလယ္မွာထားၿပီး အိပ္ေနတာက တမာန္နဲ႔ဘုန္းလ်ွံ။အေပၚပိုင္းကဘာမွမဝတ္ထားၾက။လက္ေမာင္းေဖြးေဖြးေတြၾကားမွာ ယိုယိုကတစ္ညလံုးအိပ္စက္ခဲ့တာပဲ။
"အာ့ ကြၽတ္ကြၽတ္!"
"အစ္ကို ႏိုးၿပီလား နာေနေသးတာလားဟင္ "ေရခ်ိဳးၿပီးေနၿပီျဖစ္တဲ့ေစတန္က အနားကိုလာၾကည့္သည္။
"ကိုယ္ေနြးေနတာပဲ မနက္စာအရင္စားလိုက္ေနာ္ ၿပီးရင္ ေဆးေသာက္ရမယ္!"
"ဟို .."
"လာ ကြၽန္ေတာ္ေပြ့မယ္ အစ္ကို"ညအိတ္ဝတ္ျပာႏုေလးနဲ႔ အညိုလံုးေလးကို suitအျပည့္ဝတ္ထားတဲ့ရိုးေစတန္ကေပြ့ခ်ီလိုက္သည္။လည္ပင္းကိုဖက္တြယ္ၿပီး ရင္ဘက္မွာေခါင္းမွီလိုက္ရသည္။တစ္ကိုယ္လံုးႏႈံးၿပီး ေအာက္ပိုင္းကနာက်င္မႈကိုခံစားေနရတယ္။အသံကပံုမွန္မဟုတ္ေတာ့လို႔ ထြက္ဖို႔ေတာင္မရဲ။ေဘးက၂ေယာက္ကေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္းမို႔ လစ္လ်ူရႈလိုက္သည္။ေစတန္ကေတာ့ ႏိုးလည္းမႏိုးေပးခ်င္ပါဘူး။အစ္ကို႔ကိုသူပိုင္ထားလို႔ရတယ္ေလ။

မနက္စာကိုၾကက္စြပ္ျပဳတ္နဲ႔ ေပါင္မုန္႔ၾကက္ဥႏို႔ဆမ္းလုပ္ေပးပါဆိုလို႔ သခင္ေလးေတြ ဘယ္သူမ်ားေနမေကာင္းတာလဲဆိုၿပီး ၪီးပုစိတ္ပူလိုက္ေသးသည္။ေရ႔ွမွာ ဆရာေလးကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က်စြပ္ျပဳတ္တိုက္ေနတဲ့သခင္ေလးရိုးေစတန္​ကိုျမင္မွ ပိုေတာင္စိတ္ပူရမလိုဘဲ။သခင္ေလးေတြလူစားလဲခံလိုက္ရတာမ်ားလား။ၪီးပုလည္းေခါင္းေလးရမ္းၿပီး ထမင္းစားခန္းကေနထြက္လာရသည္။
"ေကာင္းတယ္မလား ကိုယ္တိုင္ျပဳတ္တိုက္ခ်င္ေပမယ့္ စားလို႔မရမွာစိုးလို႔"ညင္ညင္သာသာနဲ႔ေျပာေနေတာ့ ယိုယိုဟာလည္းမ်က္လံုးေလးကလယ္ကလယ္။
"ၿပီးရင္ ေပါင္မုန္႔ၾကက္ဥႏို႔ဆမ္းေသာက္လိုက္အံုးအရမ္းေနလို႔မေကာင္းရင္ ဆရာဝန္ေခၚေပးမယ္"ယိုယိုေခါင္းရမ္းျပလိုက္သည္။
"ကြၽန္ေတာ္ ဒီေန့တေနကုန္အိမ္ေတာ္မွာရိွမွာမဟုတ္ဘူး heavenမွာပဲအခ်ိန္ကုန္ဖို႔မ်ားတယ္ အစ္ကို႔ကိုသတိရေနေတာ့မွာပဲ"ယိုယိုကမ်က္လံုးေလးပင့္ၾကည့္သည္။
"ညဘက္စာသင္ခ်ိန္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္အမီျပန္ခဲ့မယ္ေနာ္"
"အင္း"
"အစ္ကို ကြၽန္ေတာ့္ကိုအားေဆးေလးမတိုက္ခ်င္ဘူးလား"
"ငါ့မွာအားေဆးမရိွ..."
"ႁပြတ္!"ႏႈတ္ခမ္းကိုဖြဖြနမ္းရိႈက္လိုက္တဲ့သူေၾကာင့္ ယိုယိုအံ့ၾသၿပီး ျပဴးျပဴးေလးျဖစ္သြားသည္။
"အစ္ကို ေဆးေသာက္ၿပီး ျပန္နားေတာ့ေနာ္ ကြၽန္ေတာ္အခ်ိန္မရေတာ့လို႔"ပါးျပင္ကိုပါအနမ္းထပ္ေခြၽၿပီးေနာက္ ရိုးေစတန္ဆိုေသာ အမ်ိဳးသားေလးဟာ ယိုယို႔ကိုေက်ာခိုင္းသြားေလသည္။။ဖ်ားေသြးေရာၿပီးရွက္ေသြးျဖာသြားရကာ ယိုယို႔မ်က္ႏွာေလးဟာ ရဲတြတ္ေနေလေတာ့သည္။