DEĞİŞİM

17. Bölüm

Yeni bölüm :)

Bu aralar yeni bölümler biraz geç geliyor ama, iyi okumalar..

Multimedia; Yiğit..

HATIRLATMA..

"Ege ve Yiğit hakkında haber var mı?". Şaşkınlıkla yüzüme bakarken ağzındaki lokmayı çiğnemeye devam ediyordu. Yutkunduktan sonra konuşmaya başladı.

"Sınıfa gelip çantalarını aldılar. 3 gün uzaklaştırma aldıklarını duydum.". Biraz şaşırsam da belli etmedim. Afiyet olsun diyerek dışarı çıktım. Banka oturdum ve etrafı izlemeye başladım. Uzaktan Batu'nun bana doğru geldiğini görünce onunla uzun zamandır doğru düzgün konuşmadığımı hatırladım...

...

Yanıma oturdu ve biraz durduktan sonra gülümseyerek bana baktı.

"Okulun ilk günü seninle burada tanışmıştık.". Duraksadığında etrafıma baktım. Etraf, bu bankta oturduğum ve onun da yanıma oturduğu gerçeğini kanıtlıyordu. 

"O gün senden etkilenmiştim. Ne kadar ilginç birisi olduğunu öğrenmek istemiştim. Diğer kızlardan farklıydın. 2 gözüne bakınca etkilenip aşık olan bir kız değildin.". Onu dinlerken bazen yüzüne bazen etrafa bakıyordum.

"Seni anlamak için çıktım. Sanırım çıkarken bana aşık olmayabileceğini hesaba katmamıştım. Bunu anlamak zor değil.". Yalnızca o konuşuyordu. Konunun nereye gittiğini az çok çözüyordum. Konuşmaya devam etti.

"Seni anlayamadım.". Gözlerini gözlerime çevirdiğinde dolduğunu fark ettim. Yeşil gözleri parlıyordu. İfademi bozmadan dinlemeye devam ettim.

"Belki başkasına aşık olursun. Beni unutmamanı ve sürekli yanımda olmanı istiyorum. Kısa sürede nasıl olduğunu bilmediğim şekilde sürekli seni düşünmeye başladım. Sana böyle yakın olmak istiyordum. Ama artık, artık isteyemiyorum. Bana hem zarar veriyorsun, hem iyi geliyorsun. B-ben bilmiyorum.". Kırmızı dudaklarımı konuşmak için araladığımda beni susturdu.

" Daha önce kimseye karşı böyle hissetmedim. Belki ilkim, belki sonum kalacaksın, bunu bilmiyorum. Ancak sanırım sevmeyi bana sen öğrettin.". Parmaklarımı uzattım ve akan gözyaşını sildim. Hızlı bir hamleyle yaklaştı ve sarıldı. Başını omzuma gömdü. Onu daha önce böyle yıkılmış görmemiştim. 

Bende ona sarıldığımda beni daha çok kavradı.

"Yanında olacağım. Seni bırakamam. Yapamam."Gözümden akan tek yaş, yaşadığım karmaşanın izlerini açıkça belli ediyordu. Belki de onun kalbinde bıraktığım derin yara için üzülüyordum? Daha önce insanları üzmemiştim, üzememiştim. Fırsatım olmamıştı. Onu böyle bırakamazdım.

"Yanında olacağım, her zaman.". Saçlarını okşadığımda bana daha sıkı sarılmıştı.

"Trish!". Başımı sesin geldiği yöne çevirdiğimde Ege öfkeli gözlerle beni izliyordu. Okulun demirliklerine yaslanmış gelmemi bekliyor gibi bir hâli vardı. Batu geri çekildi ve gözlerini sildi.

"İyi hissediyor musun?". Yüzüne samimi bir gülüş yerleştirdiğinde biraz rahatlamıştım.

"Hiç olmadığım kadar.". Omzuna dokundum ve yanından kalkarak Ege'ye doğru yürüdüm. Akan gözyaşımı elimin tersiyle silerken yüzümü yere eğerek saklamıştım.

Üzerinde siyah sweatshirt,altında ise koyu renk jean vardı. Oldukça yakışmıştı. Benim geldiğimi görünce yaslandığı demirliklerden doğruldu.