Yeni bölüm <3
Seviliyorsunuz, yorumlarınızı eksik etmeyin, eleştirilere her zaman açığım.
Şarkıya bakarsanız sevinirim, beğeneceksiniz :)
İyi okumalar..
HATIRLATMA
"Sedef Burak'ı seviyor, Sedef Burak'ı seviyor!". Ayağımdan tutup beni hızla oturttu.
"Ha-ha çok komik!".
"Ayağımı acıttın! Bunu ödeyeceksin!". Üzerine atladım ve onu gıdıkladım. Gülmekten nefes alamayıp kızardığında üzerinden kalktım ve biramdan bir yudum daha aldım.
"Bütün olayı anlatmaya başla bence Sedef!". Cansu birasından başını kaldırdığında –ki kaldırdığı konusunda emin değilim- gülüyordu.
"Cansu uçtu.". Arzu'nun ona iğrenir gibi bakarken biradan yudumlaması beni güldürmüştü.
"Tuvaletin önünde ne oldu? Okulda deli gibi çalkalanıyor!". Bağıra bağıra konuşan Sedef'e bağırarak yanıt verdim.
"Şu 4 kız var ya hani! Onlar itti beni düştüm Batu elimi bantladı!".
"Tamam be ne bağırıyon!". Gülmeye başladığımda hepsi gülmeye başladı. Gülme krizine çok mu erken girmiştik ne?
.....
Dehşet bir baş ağrısıyla sert zeminden kalktım. Başımı ovaladım ve dün geceyi hatırlamaya çalışırken gözüm kızlara kaydı. Götleri başları dağılmış bir şekilde yatıyorlardı. Tabi ki de önce fotoğraflarını çekecektim! Yanımda duran telefonumu elime aldığımda neden yanımda olduğunu düşündüm. Ekran açma tuşuna bastığımda açılmadığını görünce vücudumu saran korku hissiyle ayağa fırladım. Tabi kalktığım gibi yerer yapıştım. Kim uyuyan bir insanın ayağını bağlardı ki!
Ayaklarımdaki düğümü çözdükten hemen sonra uyanmış olan Sedef'i umursamadan şarj aletine koştum. Hızla telefonu açarken etrafa şaşkınlıkla bakan Sedef'e döndüm.
"Neler oldu burada?".
"Çok önemli bir problemimiz var Sedef.". Telefonu gösterdim ve şarjının bittiği simgesini görünce gözleri fal taşı gibi açıldı. Koşarak yanıma geldi.
"Dün ayaklarımı sen mi bağladın?". Yüzüme anlamsızca baktıktan sonra hatırlamış olacak ki kahkaha ile gülmeye başladı.
Telefonu açtığımda hızla arama geçmişine girdim.
Burak (3)
Ege(14) cevapsız arama vardı. Dün gece ne yaptım ben!
Önce Burak'ı aradım. Telefon 2. çalışta açıldı.
"Alo?".
"Alo Burak! Dün ne oldu?".
"Hatırlamıyor musun?".
"Hayır Aptal!". Bir süre bekledikten sonra gülmeye başladı.
"O kadar da önemli bir şey değildi aslında. Yalnızca aradınız ve gelip sizi kurtarmamı istediniz. Bana kaçırıldığını söyledin. Arkadan kızların gülme sesi gelmeseydi inanacaktım doğrusu!".
"Bu çok kötü değilmiş. Tamam teşekkürler. Aramam gereken diğer kişileri aramalıyım. Sonra görüşürüz.".
"Trish.".
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DEĞİŞİM
Novela JuvenilYüreğimin önüne acılardan inşa edilmiş kalın, soğuk duvarların yıkıldığı an, hayatımın değiştiği andı..