Chapter 11 : Daniel Mercado
Daniel’s POV
After how many years, nakabalik na rin ako sa Philippines sa wakas!! Ang sarap talaga ng feeling ko pag andito ako sa pinas. Ang ganda kasi ng tanawin, malamig ang hangin at madaming mababait na tao. Kaso nga lang, di ko alam kung bakit yung ibang Pilipino, sinisira lang yung kalikasan natin. Hay, walang nakakaalam na dadating ako ngayong araw kaya ayan tuloy, walang susundo sa akin. Nakngtokwa, mag co-commute nalang ako. Di pa man din ako sanay. Dibale na nga lang. Magmamadali na lang ako.
Booooogsh
“ Sorry pre. Di ko sinasadya ”
“ Ah. Sige ayos lang brad. Kaso bakit parang.. mukhang familiar mukha mo sa akin? Nagkita na ba tayo dati?? ”
Medyo napaisip din ako dun, kasi totoo naman na, medyo familiar siya sa akin. Parang nag meet na nga kami dati eh. I-iisipin ko pa sana ng mas matagal, para makasigurado, kaso nga lang naalala ko na, sosorpresahin ko pa si Kim sa kanila. Paniguradong, matutuwa yun. Parang little sister na kasi turing ko dun eh.
“ Hmm. Di ko sure pre pero pwede mo na ba akong i-excuse? Nagmamadali kasi ako. Isusurprise ko pa yung kaibigan ko. Bye ”
( Tamad si Miss Author puro bunguan lang yung naiisip xD )
Sino kaya yun? Parang familiar talaga siya sa akin eh. Parang nagkita na kami dati. Dibale na nga lang, baka may kamukha lang siya kaya ganun.
Brrrrrrls Brrrrrrls ( Ganto ba sound effects ng gutom na tiyan? xD )
Nagugutom na akooooo. Di pa kasi ako kumakain eh, dapat pala nagbaon ako ng pagkain. Hindi rin ako bumili sa eroplano kasi hindi ko trip yung mga pagkain nila dun. Mahal na nga, di ko pa sure kung masarap. Atsaka, sosyal yung mga tawag pero normal na pagkain lang naman.
Pupunta nalang ako dun sa “ Matabang Baboy’s Cafeteria ” . Masarap kasi yung mga luto nila dun, mura pa! May kasama pang entertainment yun kasi may mga banda dun minsan. Dati nga, dun nag pa-part time si Kim pag malapit ng mag bakasyon eh. Gusto niya kasi na pag may gusto siyang bilhin, pera niya yung gamit niya at hindi yung sa Nanay niya. Bait noh?
( A/N : Parang si Miss Author! Mabaaait!! )
( Daniel : Weh? Epal ka nanaman sa POV ng Character mo. )
( A/N : Sabi ko lang mabait ako. Pag di ka naniwala, ipapa rape kita sa mga bakla sa kanto mamayng gabi :p )
( Daniel : Swerte naman nung mga baklang mangra-rape sa akin )
(A/N : Oh anong balak mo? Dadaldalin mo lang ako buong maghapon dito? Hindi ka kakain?? )
( Daniel : Wag ka na kasing umepal!! )
(A/N : O’na O’na! Manahimik ka na! )
( Daniel : Kung mananahimik ako, paano ako magkwekwento sa readers mo ha!? )
( A/N : Cheeeee!! Readers, paki remind nalang po na papatayin ko si Daniel sa ending ng kwento ha? Salamat ^_^ )
( Daniel : Nakngtokwa!! Daldal mo Miss Author!! Don’t worry readers, makakalimutin yung author ng kwentong binabasa niyo kaya ayos lang yan ^_^ )
(A/N : -_- )
Buuuuurp
Haaay ang sarap! Buti nalang kinaya pa ng tyan kong mag-intay hanggang sa makarating ako dito. Kundi, baka nahimatay na ako sa daan at baka natuloy pa yung balak ni Miss Author na ipapa rape niya ako sa mga bakla sa kanto
BINABASA MO ANG
My Long Lost Bestfriend?
MizahLahat naman siguro ng tao, may maituturing na bestfriend. Kasama mo sa mga kakulitan. Kalokohan at kaharutan. Pero pano kung bigla siyang kinuha ni Tadhana? At paano kung kahit ilang beses mo na siyang kalimutan, di mo magawa. Kasi, narealize mo na...