HunHan [Book 2]: Dealing With Oh Sehun [BoyxBoy]

iv

Ayan si Ziyu sa MM. Gwapo ba? Jasper Chuang, son of HunHan. Age bracket ni Ziyu dito ay 14-15. Sugurin na yan!
----------------------------------------------------------------------------------------------

"Eonnii-chan!" sabi ni Taehyung.

"Senpai!" bulalas ni Hoseok, "Min'na saikō arigatō, K-k-k-kawaii!" Ang hello kitty song! "Vaklushing itey makati! Si Luhaen hyung ay makati! Gomenasai. Wasabi potaenang ire, arigato." aniya.

"Ano ba iyo sabi ha? Ako hindi intindi ano iyo sabi? Ulit mo para ako intindi! Hindi ako hula! Si Luhaen hyung, sya makati. A project of Binay." Napamura ako sa kagaguhan ni Taehyung. Yung isa feeling japanese, yung isa chinese?

"Gusto nyo ng mamatay?!" I said.

"Hyung naman. Wow, ang ganda ng bahay nyo ah?! Hoy Hoseok! Hubarin mo yang sapatos mo at iwan mo dun sa may gate! Hindi ka marunong ng mabuting asal 'no?! Masyado akong matalino para maging kaibigan mo! Pasalamat ka at pinagtyatygaan pa kita!" bulalas ni Taehyung. Hinubad nya naman ang sapatos nya at iniwan dun sa gate. I snapped my forehead. Wala pa rin silang pinagbago. Tingini.

"Wow, Taehyung ah? Kumpara sayo mas matalino ako. 6 plus 9 nga ano?" Nakatingin lang kami sa kanila. Ito talagang dalawa. Out of this world.

"69! Akala mo 'di ko alam!"

"Gagu, ang bubu mo talaga! Wala pa ngang equals, tanga nito." Hinubad ni Hoseok ang shoes nya at tumumbling. Yung kamay nya lang ang nakalapat sa marbled floor. "Hihihihi. Baka kasi marumihan ko ang sahig nyo hyung. Huwag kang magalala, malinis 'tong kamay ko. Nagalcohol ako." Agad na lumakad sya. Take note: Gamit lang ang kamay nya. Pitingini talaga nito.

"Hello Sey—own, sapsap mehn?"

"Bobo mo Tae! Seahown yun!"

Mapapatay ko talaga 'tong dalawa.

PIGILAN NYO AKO. PLS LANG.

Pinaghahampas ko silang dalawa ng sunod sunod. "Kayong dalawa, wala pa rin kayong pinagbago! Hanggang ngayon ba naman? Nagbayad na ba kayo ng upa ha?" Umiling sila. "Ayan tayo eh, dyan kayo magaling!" ani ko at pinaghahampas pa rin sila. Takbo dito, takbo roon naman sila. "Huwag kayong papahuli sa akin! " I stopped when Sehun held my waist. I cleared my throat. Uminit dugo ko sa dalawa.

"Hyung nagbabagong buhay na kami ni Hoseok. Matino na kami. Nagcocall boy na kami ngayon." Nabulunan ako sa sarili kong laway. CALL BOY? Kelan pa naging matino yun? "Nagtatawag ng customer para bumili sa paninda naming fishball. Bwaheheh. Minsan dun sa paradahan ng jeep at minsan sa may lugawan — 24 hours. Mura na, madumi pa. Pag may bumili, sinasabi namin na may libreng kiss kay Jongin kaya ang dami na naming customer."

Natawa sila. "Hindi nya alam. Ayon, sinugod tuloy sya nung mga bakla sa kanto. Kaya sinapak kami. Haha. Ang sakit talaga sa panga. Ay huwag kang magalala sa amin hyung. Nagtatago kami sa magjowa na yun lalo na kay Kyungsoo." Binatukan ko si Hoseok.

Dinamay pa si Jongin oh. Yari talaga sila kay Kyungsoo kapag nahuli silang dalawa. Babalatan sila ng buhay nun. No one touches Jongin but, Penguin. No one kisses Jongin but Penguin too. Basta no one! Si Jongin ay kanya raw and only Kim Jongin touches his skin.