HunHan [Book 2]: Dealing With Oh Sehun [BoyxBoy]

xlvi

This is for all selu shippers.
---------------------------------------------------------------------------------------------
Sehun

Kinakabahan pa rin ako habang papunta kami sa bahay ni Moon. Along the way, I almost give up but, we received a strong signal. Some structures appeared on the monitor. I don't know much about it. Ang business ng family namin ay commercials. Kami nagaanimate ng ilan and copyrights. Ang high tech na ng gamit ng mga police ngayon. "20 ft under? May underground nga sa bahay ni Moon Jiho and I wonder kung saan ang 'exit' nito. Kung susugod tayo sa bahay nya, we also have to make sure na hindi sya makakalabas sa exit." malalim ang iniisip na sabi ni Detective.

"Sir, kung titignan po natin ang structure ng area, may dalawang kalapit na bahay. Naiisip ko lang po na exit ay ang lumang bahay sa likuran nito. I mean kung ano po yun, hindi po ako gagawa ng exit na nasa loob pa rin ako ng area. Ang likod po ng bahay nya'y hindi na parte ng subdivision." Nagkatinginan kami nitong si Kharin. May point naman kasi si Vin dun eh.

"Kung ganun, we also have to make sure na hindi sya makakalabas sa exit dyan. I believe in guts and your ideas." bulalas ni Kharin, "Bilisan na natin. Moon said, may isang araw nalang si Luhan. Hindi pwede na matunugan nya tayo at makalipat." he said, sounding so serious. Pinagdaop ko ang palad ko at napahilamos sa mukha ko. Fck. I just hope they're okay. Please... I'm begging.

Nang makarating kami sa bahay ni Moon. Hinati ni Kharin sa dalawang grupo. Yung iba sa papasok sa exit. Tinaya na ni Kharin ang badge nya dahil private property yung for sale na lumang bahay. Trespassing ang gagawin nila. May chances na madismiss pa sya sa kaso kung wala naman dun ang exit. Pero, sana nandun para hindi na makatakas si Moon at makokorner na sya sa oras na ito.

Apat kaming pumasok sa harap. Tahimik at wala si Moon. Sumenyas si Kharin sa isang kasama namin na umakyat. Inikot ko naman ang paningin ko sa kabuohan ng kwarto and I noticed a door under the stairs. "Kharin, I will look over there." sabi ko pero sumunod sya sa akin. Puro libro ang bumunga sa amin sa kwarto na yun at may desk. Kahit na nasa ilalim sya ng hagdan, may extension yun sa gilid kaya malaki din at medyo may kaliitan nga lang yung ceiling pagpasok dahil dun sa hagdanan. "Limbs in his library ang sabi."

"Oo, I have a feeling na somewhere dito lang ang entrance pababa pero alin dito ang button? Babangasan ko talaga yang Moon na yan pag nahuli natin yan. Ilang taon nya akong pinahirapan dito " sabi ni Kharin habang sinusuri nya ang ilang stand ng libro. Gago to ah. Nung nakita nya naman ako nun eh, natakot sya?! Napahawak ako sa baba ko. Asset ko kaya ito. Hindi ito DEADLY.

Naghalungkat lang kami dun hanggang sumigaw si Vin. "Sir, tignan nyo po ito." sabi nito at onti-onting tinulak ang isang stand ng libro na nasa may pader sa dulo. Umikot yun at bumungad sa amin ang isa pang small room na parang elevator lang yung laki. "I think that's the door, Sir." Tinuro nya ang side kung saan eh merong device for fingerprints, katulad dun kanina sa tunnel. Pumasok si Vin but then, biglang may lumabas na usok sa ventilator doon. I felt Kharin's hand stopped me from moving.

"Don't breathe," utos nya.

Maya-maya lang, bumagsak si Vin.

"Diesel, kailangan natin ng mask and we need to open that door." utos ni Kharin. Agad na tumakbo ang kasama nila. Tingin ko'y nakikita ni Moon sa baba kung anong nangyayari dito at tinakpan ni Kharin ang ilong nya ng braso nya at hinila si Vin doon mula sa loob at sinara din namin ang pinto. Inantay namin si Diesel bumalik may dala na syang dalawang mask. Sinuot ni Kharin ang isa para magawan na ng paraan yung device.

"Sir okay na," sabi ni Diesel.

"Halika na, dito ka lang Sehun."

"No! Sasama ako sa baba."