HunHan [Book 2]: Dealing With Oh Sehun [BoyxBoy]

xxiv

This is dedicated to @woogyuspark! Sobra akong natuwa sa speculations nya. Keep it up saeng! Fighting! Hihi.
---------------------------------------------------------------------------------------------
"AKO ANG AALIS." sabi ko.

"Luhan, ano bang sinasabi mo?!" sabi ni Sehun. Hindi ko na sya pinakinggan kasi umakyat na agad ako sa kuwarto. Hinabol nya ako at pinigilan but I only shoved his hands away. "Luhan.. teka nga ano ba!" Pinigilan nya ang kamay ko para kunin ang jacket ko, "Sabi ko 'di ba walang aalis!?" I heaved a sigh.

Napatitig ako kay Sehun. Simula ng dumating si Yna... He seems so close yet so far. He keeps on changing. I'm just scared that one day, tuluyan na talagang syang magbago at pati na rin ang nararamdaman nya para sa akin. Napabuntong hininga ako lalo.

"I'll just go for a walk." bawi ko.

"Sasamahan na ki-" I cut him off.

"Alone," dugtong ko pa atsaka ko sya dinaanan. Hindi na nya ako pinigilan. Kumuha lang ako ng konting pera at nagjacket. That bitch, ang kapal kasi ng mukha. Gusto kong sabunutan eh. Ano ngayon kung juntis sya? Agad na napayuko ako. Argh, maybe I'm MAD kasi TAMA sya eh. I, I can't give Sehun what she can. FHANGET fah rin suah.

Dumiretso nalang ako sa malapit na convenient store dun para bumili ng ice cream. Sweets lang ang kailangan ko para mawala ang tampo ko or inis pero TINGINI pa rin nung YNA na yun. YNA MOE kuah talaga YNA. Ipapalapa kita sa buwaya, makita mo. BOSET. :x

Umupo ako sa may gilid. Sa pwesto kung saan nakausap ko nun si Vina habang kumakain ako ng Magnum. Napalingon ako sa taong umupo sa tabi ko. Si Detective Mikuto. Parang hindi nya ako napansin. Sa GANDA kong ito!? Kumakain sya ng ramen. Looking at him, mas mukha silang kambal ni Khou. Magkamukha kasi talaga pati buhok at mata tho itong balat ni Detective; NA-JONGIN lang.

"Uy Detective," bati ko.

Napalingon sya. "Oh? You shouldn't be hanging outside at this late alone, Mr. Oh." He sounded like grandfather lecturing me at humigop ng mainit na sabaw ng Ramen. "Gusto mo? Bumili ka, mura lang 'to." Napangiwi ako sa sinabi nya. Luh, akala ko mangaalok. Nagugutom tuloy ako bigla. Hindi pa nga pala ako kumakain. Nilandi kasi ako ni Sehun tapos miniss-Columbia lang naman ako. Bitin na bitin ako! :|

"Nagkaalitan sa bahay ah, hindi na."

"Sa buhay magasawa, bawat away dapat pinapatibay ang tali at hindi lumuluwag pero dahil sa pait dulot nito, minsan nakakalimutan na nila ang dahilan why they end up in the first place, kung bat sila nagsasama tapos maririnig mo sunod ang linya na 'mahal kita pero pagod na akong intindihin ka' akala mo telenobela," bulalas nya. Natawa naman ako ng malakas dahil dun. Sakit sa KEPKEP nitong si Detective. Sobrang HUGOT nun ah wagas ah. Mukha atang may pinagdadaanan sa BUHAG pag-ibig nya pero teka, magasawa na ba sya?

"Hahaha! May asawa ka na ba?"

"Huh? Wala, napapansin ko lang yan sa mga telenobela." aniya't kinamot ang batok nya, "Nagpapatrol kami sa area nyo kaya ako nandito, halika na at ihahatid kita." Tatayo na sana sya pero pinigilan ko sya, "Bakit?" aniya.

"Mamaya na," I stared at him, "Alam mo, Detective, magkamukha talaga kayo ni Khou. Para kayong kambal."

Napansin kong napayuko sya, "They want me to withdraw the case. Dahil sa kasangkot ang kapatid ko." Onga. Bawal nga pala yung kamaganak mo ang ihahandle mong case, siguro sa dahilan na baka maging biased ka o yung emotional state. "Pero, hindi ko bibitawan ang kasong ilang taon ko ng hinahawakan. Sangkot man ang kapatid ko o hindi, kailangan mahuli ko yung killer." sabi nya na makikita mo sa MATA nya kung gaano talaga sya kadesidido na masolve ang kaso na ito.. na mabigyan ng justice ang mga napatay ng.. serial killer na ito.