HunHan [Book 2]: Dealing With Oh Sehun [BoyxBoy]

xviii

Seriously, #EXOLUXIONinManila fck.

Sinong pupunta? Sama nyo ako!:|
----------------------------------------------------------------------------------------------
Luhan

Buong byahe, kung hindi nakahawak sa kamay ni Sehun ay nakatitig ako sa kanya. That dream still bothers me. It somehow worries me. Yung tipo bang parang may masamang mangyayari. I dunno if it's just me but I'm so scared.

"What are you thinking?" He asked.

"Nothing," sagot ko at ibinaling agad ang tingin ko sa bawat puno at tao na madadaanan ng sasakyan. "Hindi ko lang mapigilan ang sarili ko eh. Bakit gumwagwapo ka lalo ha?" bulalas ko dahilan para matawa sya ng malakas.

He chuckles inwardly, "Hum? Is there something that you want? I can buy it all for you. Don't praise me that much baka lumaki ulo ko," saad nya atsaka ngumisi ng makahulugan. Here he go again. Usapang ulo na naman. Haha. Mga ganyang usapan, importante po yan. Charot. Wag maniwala, malandi lang talaga kaming magasawa. Haha.

"Malaki na talaga yan," ani ko.

Pinitik nya ang tenga ko. "Naughy," He murmured, "Bakit ba ayaw mong ikuwento sa akin yung panaginip mo um? Pagpasok natin sa kotse, you," I avoided his gaze, "You seem scared? Masyado kang halatang iniiwasan mo ang topic. Is it because of me?" aniya.

Hinawakan ko ang kamay at ngumiti ng kaonti. "Eh kasi, nanaginip akong naputol daw ang talong mo! Ay jeske! Kinabahan talaga ako ng sobra! Alam mo yun?" Natawa sya dahil sa sinabi ko. That's a lie yes, but I just want to end it that way. Beside, that's only a dream. Ako naman kasi, OA ko ano? I was just so scared. Akala ko totoo eh.

"Haha, Fine, I won't ask." sabi nya.

Sa ilang oras na byahe, nakarating din kami sa St. Claire. May private owned beach house kasi sila dun though my mga beach house rin na katabi ilang kilometro lang ang layo. Maganda sa lugar na yun. Nakapunta na ako isang beses kaso.. hindi kami nagtagal kasi ang harsh harsh talaga ni Lolo. Sobra.

Sya ang living villain ever lived!

Lakas makamaleficent nun. Pwe.

"Nandito na tayo," ani ni Sehun saka nya binuksan ang compartment. Ako naman ay napatingin sa magandang ancestral house nila. "Alam mo babe, pansin ko lang ah," He knuckled a bit, "Ang konti ata ng dala mo?" sabi nya. Napakamot nalang ako sa ulo ko dun.

Alam ko kasi, di kami magtatagal.

"Pwede naman labhan ah? Atleast di ba, wala tayo masyadong labahin," I answered. Ito na talaga. Ito na talaga ang totoo definition ng hell. To think na lolo ko but to him, I am a nobody. "Oh halika na, baka kanina ka pa nya inaantay. Ang paboritong apo," sabi ko kaya kinurot nya pa ang pisngi ko.

"Kung labahin lang naman ang iniisip mo babe," Ngumisi sya, "Wag na tayo magdamit! Tipid sa sabon, tipid pa sa fabric." He wiggled his eyebrows. Litsi ka thehu! Pelo gutho kho yan ah? Ayi.

"Pulmunya naman aabutin natin 'no. Ang landi mow! Ang landi landi landi landi landi landi mo thehun!" Paulit ulit na pinaghahampas ko ang chest nya. #Hampas pa murr. "Pero oh sige ah, try natin yan paguwi. Ahihihihi! I love you talaga bh3 labs. Love is four wouwouwouwallsss! Lakas makaLSS nun pucha. Di ako makaget over bh3, napapaindak ako oh. Pigilan mo ako! Kusang gumagalaw ang hips ko," sabi ko sabay 'kembot' sa kanan at kaliwa.

"Oh god," Napafacepalm lang sya.

Pwede na ako rumaket sa club!

Pagpasok sa loob, sinalubong kami ng katulong nila at kinuha ang mga dala namin. "Akala ko gagabihin na kayo masyado," bungad ni Appa sa amin. "Kanina pa nagaantay si Papa sa veranda." Nagkatinginan nalang kami ni Sehun. Hindi ko alam kung hahakbang ba ako o, magaantay ba ako? Honestly, I know he didn't want to see me. Baka masira pa araw nya.