the untold story

# hoofdstuk 10

Perspectief Nourdin

Ik wilde vandaag langs Lina komen en verassen, maar toen ik haar zag staan praten met die Hakim werd ik echt woedend! Jek ze praten toch zehma alleen in groep, wat moest dit dan voorstellen? En die knuffel, waar was dat dan voor nodig??! Ik heb het gevoel dat Lina mij gewoon flasht. Ik wilde graag op hun afstappen, maar iets zei me dat dat verkeerd zou aflopen dus deed ik dat maar niet. Toen ik Lina weg zag lopen naar huis, ben ik haar er na gevolgd.

Ze liep haar huisje binnen en na 5 minuten klopte ik aan.

Ze deed open. Wat was ze weer mooi. Haar glimlach. Wajoo ze maakt me gek.

Ik liep naar binnen en plofte op de bank.

"Zo, ook hallo.. goed met jou?" Zei ze

"Ja toch chill." Antwoorde ik kil.

"Is er iets Nourdin?" vroeg ze me.

"Hoezo?"

"Oke laatmaar." En ze liep de keuken in.

Ze riep of ik wat wilde drinken en ik had wel trek in cola.

Ze kwam teruglopen met 2 cola in haar hand en ging zitten.

"Nourdin.. eigenlijk wel goed dat je er bent. Ik wil wat met je bespreken."

" watser?"

"Nou.. ik wil niet alleen ons relatie tot hier houden heh. Dit kan eigenlijk niet. We moeten wel denken aan trouwen."

" ewa...?"

"Ewa..? Ja hallo. Denk logisch na dan."

"Waarom gaf die ene Hakim dan zomaar een knuffel en zit je leuk met hem te lachen. Wat deden jullie met z'n twee alleen?"

"Zit je mij nou te bespioneren????" Vroeg ze.

" nee ik was onderweg naar jou. En dan zie ik jou ineens lachen met hem en hij die je aanraakt. Ook echt hij die hakim weer. Je praat al zoveel over hem alsof je 'm leuk vind ofzo."

Ze werd boos.

"Ik snap jou niet Nourdin! Ik heb je uit eigen initiatief alles over hem verteld. Gewoon omdat ik graag eerlijk ben. Vandaag was onze laatste groepsgesprek dus we spreken niet meer af met Claudia. Dus ja weet ik veel waarom maar hij gaf me gewoon snel een knuffel. Gewoon als vrienden, omdat we mekaar toch geholpen hebben enzo. Alleen een fucking knuffel. Jij stond potverdorrie in je nakie toen ik jou ooit betrapte. En dan kom jij direct met dit?? Kijk wat ik verdomme aan je vraag. Ik denk aan trouwen. Trouwen .. met jou."

Ze deed haar handen voor d'r gezicht.
Het deed me pijn. Ze heeft gelijk. Ik reageerde te overdreven.

Ik stond op en liep voorzichtig naar haar toe. Ik sloeg een arm om d'r heen maar die sloeg ze weer weg.

"Laat me met rust oke. Blijkbaar zijn we toch te snel gegaan en ben jij nog lang niet klaar om te trouwen."

"Lina. Zeg dat niet. Ik wil juist met je trouwen."

Ik ging op mijn knieën zitten en deed mijn handen voor haar gezicht bij mekaar. "Please Lina. Ik heb dan nu op dit moment geen ring bij me, maar ik wil je hier en nu vragen wil je met me trouwen?"

Het bleef heel lang stil..

"Echt heel leuk dit. Perfecte moment." Ze had tranen in haar ogen.

"Sorry lina. Wollah sorry. Safi please." Ik nam haar weer in mijn armen. En zo bleven we zitten. Zonder enige woordenwisseling.

"Ik hou van je." Fluisterde ik.

Elhamdolilah reageerde ze terug. "Ik ook van jou." Zei ze heel zachtjes.

Ik pakte een dvd-tje en zette hem op.

"Yallah ik ga chips pakken en die dingen, ga jij je gezicht wassen en dan gaan we die chilling zetten hier op die bank."

Ze stond op en deed wat ik zei. Ik hou echt van deze vrouw!

We maakte het nog gezellig en ik denk drie uur later vertrok ik naar huis.
Ik ben er nu zeker van. Ik ga die ring uitzoeken en ik ga van haar mijn vrouw maken.

De volgende dag deed ik mijn ding. Ik ging werken in het bedrijf van mijn zwager en nadat ik klaar was ging ik naar de café. Daar had ik afgesproken met wat vrienden van me.

Ik zat nu in de café met wat vrienden en dronk koffie terwijl we de wedstrijd real madrid tegen barcelona volgde. Ik keek effe om me heen om te kijken wie er allemaal waren of ik niet nog een bekende zou tegenkomen... en daar zag ik Hakim.

Ik besloot een gesprek met hem te beginnen. Ik wil hem wel eens beter leren kennen. Aangezien Lina hem ook kent. Ik wil gewoon zeker weten dat hij een goeie persoon is en niet uit is op wat anders.

Ik liep naar die groep toe. Ik kende er een paar en groette hen. "En jij bent...?" Ik keek Hakim aan.
"Hakim en jij vriend..?"
"Nourdin. Ewa moet je geen koffie?"
"Jawel is goed. Doe maar 1tje."

Ik ging er 1 bestellen en liep weer terug naar hem. Ik gaf hem z'n koffie en we raakte gemakkelijk in een gesprek.

" ewa getrouwd nigh?"

" nee man. Komt nog inshaallah."

"Inshallah."

"Ik heb wel iemand op het oog man. Alleen is lastige situatie." Zei hij toen.

" kifesh lastig. Gewoon er voor gaan man." In de hoop dat hij duidelijker zou worden.

" ewa ik ken iemand en ik denk dat ik van haar echt mijn vrouw wil maken weet je. Ze is feshkel en echt iemand die bij me past. Haar verleden ze heeft gewoon hetzelfde meegemaakt als ik. En we kunnen er zo gemakkelijk over praten. Ze heeft me echt geholpen en ik haar snapje. Maar ik weet niet. Ik merk dat ze niets meer wil dan matties zijn. Dus ja..."

"Shit man. Heeft ze misschien al iemand?"

Ik werd woedend. M'n bloed begon te koken. Hij heeft dus echt gevoels voor mijn meisje.

"Ik weet niet joh. Daar heeft ze niks over gezegd. Maar denk het niet toch."

"Ewa je moet haar vragen. Dan weet je wat je ken doen."

"Ja precies thanks gozer." En hij gaf me een boks.

Ik rekende af en vertrok richting huis. Ik had nergens geen zin meer in.

Hij is fucking gek op haar man! Hij heeft serieuze trouwplannen. Maar weet je.. ik ga niks zeggen. Niet tegen Lina en niet tegen die Hakim. Ik wil kijken wat hij gaat doen en wat zij gaat zeggen. Ik kom wel achter informatie via hem. Hij is toch zo een open prater. Dan weet ik meteen of Lina serieus is met mij en of zij niet stiekem ook gevoelens heeft voor hem. Als dat wel zo is... wollah heh....