the untold story

The best advice?

Perspectief Nourdin
Weer een drukke dag op de werkvloer. Het is al 15:00uur inmiddels. Ik moet nog zoveel afmaken voor ik naar huis kan. Maar komt goed. Even doorwerken snel. Ik pak de volgende stapel en werk het uit.
Ik kijk op als er aan wordt geklopt.
"Hoi.. Ik ben Sara. Ben jij Nourdin?"
Waar komt zij vandaan? Ik keek naar een pure schoonheid met een prachtige bos krullen. Haar groene ogen glinsterde en haar glimlach was 1 van de mooiste glimlachen die ik heb gezien. Ik wend mijn blik naar beneden als ik merk dat ik te lang kijk. A3oedoebillah. Waar ben ik mee bezig? "Dat ben ik ja. Kan ik je ergens mee helpen?"
Ze loopt richting mijn bureau en blijft staan. "Ik werd door de leidinggevende doorverwezen naar jou. Als het goed is wordt ik jou stagiaire."
"Oh werkelijk? Wat leuk dat je ons komt joinen. Ik moet heel even wat doen, maar kom zo bij je terug."
Ze knikt en staart naar de grond.
Ik loop de kantoor uit en zoek de leidinggevende op. Ik heb hem al snel gevonden. Ik loop zijn kantoor binnen en vraag of hij even tijd heeft. "Hey Nourdin. Had ik niet zojuist Sara jouw eerste stagiaire op je afgestuurd?"
"Dat zeg je heel goed ja. Waarom ben ik daar niet eerder van op de hoogte gesteld?"
"Ah kom op. Jij kan het makkelijk! Je volgende uitdaging. Laat haar even zien hoe het allemaal werkt en geef haar wat opdrachtjes. Houd elke dag even bij hoe ze het doet en zo nu en dan spreken we met z'n drieën af om te evalueren hoe dat gaat."
"Oke. Klinkt inderdaad als een uitdaging. Dan ga ik maar weer terug."
"Zo wil ik het horen."

Ik loop mijn kantoor weer binnen en zie haar daar zitten. Pff serieus?? Waarom persé zij? Dit klonk niet alleen als een uitdaging, maar dit was er écht één!
"Zo Sara. Daar ben ik dan. Sorry moest heel even navragen aan Jasper wat nou precies de bedoeling is. Want zoals je vast gemerkt heb, had ik geen flauw idee dat ik je begeleider wordt."
"Dat kan ik me voorstellen ja. Maar hoop dat je het als een fijne verassing ziet." Lacht ze.
"Ja wel. Ik houd wel van een uitdaging. Gaat helemaal goedkomen. Goed, wil je eerst jezelf even voorstellen en dan zal ik mij daarna voorstellen. Dan kennen we elkaar wat beter."
"Dat klinkt als een goed begin. Oke.. Ik heet dus Sara. Ik ben 19jaar en zit in het laatste jaar van mijn studie. Ik ben nog niet verloofd of getrouwd. Ik ben voor nu met name bezig met het werken aan mijn toekomst. Ik hoop mezelf tijdens mijn stage hier te kunnen ontwikkelen. Als ik mijn diploma behaal, wil ik hier graag komen werken. Ik heb van Jasper vernomen dat hij nog op zoek is naar nieuwe werknemers, dus dat komt dan hoop ik alleen maar goed uit. Maar voor nu wil ik vooral alle nieuws ontdekken en de handen uit de mouwen steken."
"Oke dat heb je heel mooi verwoord. Waar kom je vandaan?"
"Ik kom hier uit Breda. Ik zit ook hier op school. Dus alles mooi in de buurt."
"Dat is zeker ideaal ja. Oke goed mijn naam wist je al. Nourdin, ben 26 jaar kom ook uit Breda. Ben bijna een jaar geleden getrouwd met mijn vrouw en heb zo nu en dan van baan moeten wisselen. Ik ben hier bijna 3 maanden terug terecht gekomen en hou van deze plek. Het is een fijne leeromgeving en de collega's waarmee je werkt zijn ook leuke mensen. Dat is ook belangrijk. En ja wat moet ik nog meer zeggen? Je zal je snel op je gemak voelen en inderdaad, wie weet als je je van je beste kant laat zien dan zul je vast aangenomen worden."
"Ik hoop het. Wat leuk dat u getrouwd ben. Heeft u kinderen?"
"We verwachten er 1."
"Aahh zo leuk! Hoe ver is ze?"
"5 maanden inmiddels."
"Aagh."
"Haha oke dan. Zo te horen ben je al uit je comfort zone gekomen. We hebben genoeg gekletst voor nu, laat ik je even een rondleiding geven, mocht Jasper dat nog niet gedaan hebben."
"Haha.. Nee ik heb nog geen rondleiding gehad nee."
Ik sta op en geef haar de rondleiding. Ik vertel wie wat doet en hoe de indeling in elkaar zit. Ook vertel ik wat meer over het bedrijf en waar wij naar streven. Ze stelt me zo nu en dan vragen over het werk wat laat zien dat ze geïnteresseerd is, dus dat was zeker een goede eerste indruk!
Ik vergat helemaal de tijd, door al het geklets en begon de boel zoals alle verspreidde papieren een beetje op te ruimen. Ze keek op nadat ze de mappen aan het door nemen was en keek vervolgens naar de klok. "Oh is het al 6uur? Wat is de tijd gevlogen zeg."
"Nou heh. We gaan morgen wel weer verder."
Ze knikt en legt de mappen terug.
Nadat alles afgesloten is, lopen we richting de lift. Het belletje rinkelt en de deuren gaan open. We stappen in en Sara drukt op begane grond. Ik werk op de 5e verdieping dus duurt even voordat we beneden aankomen. Haar telefoon gaat en ze neemt op. "Ik ben helemaal niet aan het zwerven! Kom net van mijn stage.
"Nee miloud. Dat wil ik niet! Ik ga niet mee. Waarom? Omdat dat niet gaat. Ik spreek je straks." En dan hangt ze op. "Sorry. Dat was mijn broer." Ze kijkt verlegen op. "Geeft niet. Gaat alles oke?" Ze knikt, maar aan haar veranderde houding blijkt van niet. Ik laat het er bij. Wil niet bemoeien. We lopen het pand uit en nemen afscheid. "Tot morgen." Zegt ze. "Tot morgen."