the untold story

Its over

Wat vooraf ging.
"Zeg het me alsjeblieft Lina. Je houd van me toch?...."
Ik kijk hem teleurstellend aan. Ik wil mijn mond open doen, maar iets van binnen houd me tegen.
"Ik....."
Mijn aandacht wordt getrokken door iets wat achter hem staat. Sara natuurlijk weer.
Ze kijkt ons alle twee om de beurt aan.
Tijd om te gaan....
*****

Ik had hier geen zin in en stapte weer mijn auto in. Nourdin probeerde me nog tegen te houden, maar al snel reed ik weg. De straat uit, de hoek om, gewoon weg. Wat een drama was dat. Ik had ook helemaal niet moeten blijven slapen.
Toen ik later thuis aankwam en Imad op z'n bedje had gelegd, plofte ik op de bank met mijn telefoon in mijn hand. Ik bekeek mijn nieuwe berichtje en trof er 1 van Nourdin.

Lina ik kom vanmiddag naar je toe om het uit te praten. Want ik weet dat dit niet leuk is. Nogmaals had haar echt niet voor m'n deur verwacht. Sorry. Tot straks goed?

Ik reageer er maar niet op. Hij moet echt zelf weten nu. Mij boeit het allemaal niet meer.

Perspectief Sara
Klootzak dat hij is!! Weer dumpt hij me gewoon. Wanneer ziet hij in dat die Lina hem niet wil en dat ik er WEL voor hem ben. We hebben verdomme een kind samen. Ook daar wil hij geen begrip voor tonen. Hij ziet alleen nog Lina voor hem. Ik wil bijna zeggen wat ziet hij in haar. Maar.. Als ik eerlijk moet zijn heb ik haar daarnet gezien en over dr gehoord en eerlijk ze is sterk en moedig. Ze is eigenlijk een top vrouw. Je hoort niks slechts over haar. En ze is nog is bloedmooi. Wat heb ik? Behalve een sexy figuur en mooi gezicht.... Ik heb helemaal niks! Mannen hebben mij tot een goedkope sloerie gemaakt. Over mij hoor je alleen negatieve dingen. Serieus wat kan ik doen om Nourdin gelukkig te maken en te laten inzien dat ik verandert ben. Ik heb alles gedaan. Maar keer op keer wordt ik vies aan de kant geschoven. Precies zoals mijn pa deed. Ook hij heeft me ooit buiten op straat gegooit. Ik heb nooit echte liefde gevoeld. Nooit. En misschien verdien ik dat ook helemaal niet.
Snel veeg ik een traan weg als ik besef dat ik helemaal weggezakt ben in een put vol nare herinneringen. Ik zie het nut niet meer van leven. Ik ben ongelukkig en ben gewoon op van alles.
Een gedachte brengt me op het idee om Lina te bellen.
Na een tijdje gaat hij over.
L: Hallo?
Hoor ik aan de andere kant van de lijn.
S: .. Hoi.. lina?
L: Wie is dit?
S: sara..
L: oh hey salam. Is er iets?
tranen rollen over mn wangen en ik lijk niets te kunnen zeggen.
L: hallo??
S: ja.. Sorry. Ik.. Lina het spijt me van alles.
Ik ben al vanaf het begin fout geweest. Ik heb je ex man afgepakt en heb zelfs inmiddels al een kind met hem. Wat ik ook bewust heb geplant van te voren. Ik weet... Ik weet je haat me.
L: je bent echt ziek inderdaad. Bel je me hiervoor??
S: wacht.. Ik ben nog niet klaar. Ik weet dat ik een fout heb gemaakt. Ik maak mn hele leven al fouten. Ik heb mezelf gegeven aan ontelbaar veel mannen. Ik heb zoveel gelogen. En jou dit aangedaan. Ik nijgde gewoon naar liefde. Ik heb nooit gevoelt hoe het is om echt geliefd te zijn door iemand. En bij Nourdin kreeg ik wel die speciale aandacht. Hij wilde waarschijnlijk alleen aardig zijn op het begin toen we mekaar net leerde kennen, maar ik heb er gewoon misbruik van gemaakt. En jij bent er de dupe van geworden. Ik besef het nu pas. En ik voel me zo ontzettend klote. En tot slot wil ik zeggen.. Ik ben geen mens. En dus zeker geen goede moeder voor miriam. Ik zie het nut niet van leven. Ik ben op. En maak er een einde aan. Wil jij alsjeblieft op Miriam passen als ik er niet meer ben.
L: ho wacht even Sara. Nee. Luister. Je moet jezelf niet gek maken. Ik kom nu naar je toe oke??
S: je hebt genoeg gedaan. Bedankt. Dag....
Ik hing op en echt alles kwam naar boven.
Ik voelde me misselijk verdrietig en dood van binnen. Tranen vloeide naar beneden. Ik liep naar de badkamer en sloot mezelf op. Alles wat je hoorde was diep gejank. Mijn gejank.