the untold story

His secret

Perspectief Nourdine
Het is 22:00uur. Heb afgesproken met Karim. Ik ga die klus klaren en vervolgens mn geld ophalen. Zo hebben we dat afgesproken. Dit kan niet fout gaan. We hebben het hard nodig en dan hoef ik tenminste niet desperate naar werk te zoeken meteen.
Nadat ik met Lina gepraat heb, zei ik haar dat ik naar de cafe ga. Een vriend wilde me graag zien. Ik vond het moeilijk tegen haar te liegen. Dat doe ik nooit. Maar het is eenmalig voor onze bestwil. Ik loop een pand binnen en zie allemaal mensen hun werk doen. Shit joh dat deze mensen hier dagelijks werken. Ik ben hier nog geen minuut en ik wil al weg. Ik weet hoe dit leventje is. Het is makkelijk geld verdienen, maar tegelijkertijd levensgevaarlijk. Deze mensen plegen een moord als het moet. Ik vraag naar Karim en 1 iemand wijst me de weg. Ik zie Karim staan en meteen komt hij op me aflopen. "Ewaaa broer, goed dat je bent gekomen wollah." Ik knik mn hoofd en volg hem naar een kamer toe. Daar geeft hij me een pakket, die ik van hem aanneem. Een andere gozer zal het voor me in de auto vast zetten en dan kan ik gaan. Ik kan nu niet meer terug.
Na 5 minuten komt die man terug en wenkt dat ik klaar ben voor vertrek.
"Ik zie je straks dan."  En geeft me een knipoog.
Ik loop naar mn auto terug en stap in. Oke Nourdin, je gaat dit doen. Je hebt alles onder controle. Voor 1 keer alle emoties en gedachte uitzetten. Ik start de auto en rijd hard weg.

Perspectief Lina
Inmiddels is het 00:00uur. Pff Nourdin komt nooit zo laat thuis. Wat heeft hij de laatste tijd met die theehuis? Hm misschien moet ik hem ook maar gewoon een keer zn ding laten doen. Hij is een man en mag best wel eens in de zoveel tijd laat thuiskomen. Hij is alleen maar met zijn vriend. Misschien dat dat hem goed doet. Ik ga in elk geval niet meer wachten en stap in mn lingerie het bed in. Ik sla het deken over me heen en val niet veel later in slaap.

Sms: ontvangen om 00:20uur
Liefje ben met anderhalf uur thuis. Oude bekende tegengekomen.. Maak het goed met je. Houvanjee x

2:00uur
Ik voel iemand dicht tegen me aan komen liggen. Hij geeft me een kus op mn wang en slaat zijn arm over me heen. Ik doe alsof ik doorslaap. Stiekem kijk ik over een tijdje op mn horloge. De wijzers geven in het donker gelukkig licht. Ik zie dat het 2:05uur inmiddels is. Ik blijf nog even piekeren en geef dan over. Ik val weer in diepe slaap.

De volgende morgen
De felle zonlicht schijnt onze kamer binnen door. Ik kijk naar Nourdin. Die slaapt nog diep.
Ik sta vast op, doe een badjas om en loop naar de badkamer. Ik neem een douche en fris me op. Daarna maak ik een ontbijtje vast klaar.

Het is al 12:00uur. Nourdin slaapt nog steeds, maar ik ga hem niet wakker maken.
Zelf heb ik al ontbeten en ga nog even snel naar de winkel.

Net dat ik de winkel uitloop, schrik ik als ik in twee bruine ogen kijk. Hij kijkt me ook aan en geeft me dan een hand. Ik kijk naar zijn hand en geef hem dan twijfelend een hand. "Hakim?" Komt er zacht uit mijn mond.
"Haha. Gelukkig je kent me nog! Ewa hoe is het met je."
"Goed hamdolilah met jou?"
Hij knikt. "Hamdolilah".
"Waar is Nourdin."
"Thuis. Slaapt nog haha."
"Pf hahah heb je nog geen emmer vol water over hem heen gegooit."
Ik lach eventjes en schud dan mijn hoofd.
"Ik ga weer. Moet nog veel doen." Lieg ik.
"Is goed Lina. Yallah thalla!" (Take care)
Hij is geen spat veranderd. Hij lijkt nog steeds de oude Hakim. Hoop voor hem dat hij getrouwd is en anders snel een lieve dame vind. Dat verdient hij...
Nadat mn gedachte verder terug het verleden in gaan, schud ik die gedachtes gauw weg. Pff verleden. Is eigenlijk pas 5-6maanden geleden ofzo sinds het gebeuren. Ik loop terug richting huis met in mijn handen een paar tassen. Heb vissen gehaald en groente. Ga vanavond visbestilla maken.
Ik draai de sleutel in het slot en open de deur met moeite. Nourdin komt me helpen en neemt de tassen van me over. Zo eindelijk wakker denk ik. Het is 13:30uur.
"Waarom heb je me niet wakker gemaakt lieverd?"
Ik haal mn schouders op. "Gewoon wilde je laten uitslapen. Je hoeft toch niet meer te werken."
Hij trekt me in een omhelsing. Eigenlijk heb ik helemaal geen zin. Hij doet vreemd en ik hou niet van onzekerheid, maar laat het niet merken.
"Wat wil je maken?"  "Visbestilla."
Zijn ogen worden groot. "Lekker hoor. Maar weet je waar ik eigenlijk nog meer trek in heb?" Hij komt dichterbij staan.
Ik begrijp al wat hij bedoet, maar doe alsof ik dom ben. "Nou?"
Hij doet z'n neus in mn nek en snuift eraan. Hij geeft me een kus in mn schouder en komt via mn nek omhoog naar mn lippen. Daar drukt hij een langzame intense kus op.
Ik ga weer door en zet alle spullen klaar.
"Heb je ontbeten?" Vraag ik hem meteen.
"Ja schatje. Heb eff snel eitje gebakken."
"Aah oke ik zie het ja. Je hebt alles laten staan." Ik lach eventjes.
Hij komt de keuken in en ruimt het op.
Voordat ik wil beginnen aan mn visbestilla , houd hij me tegen. "Lina weet je wat.. Je hoeft niet te koken. Laten we samen uit eten gaan, even wat leuks doen. Jij en ik samen."
" hmm okee." Knik ik. Had toch al geen zin om te koken. En is lang geleden ja.
Hij wenkt me dat ik me vast moet gaan klaarmaken. Ik doe wat hij zegt en loop naar boven. Ik had me al lichtjes opgemaakt en ga voor de klerenkast staan. Oke wat doe ik aan?
Ik doe mijn joggingbroek uit en pak een zwarte skinnybroek en grijze tuniek met driekwarts mouwen. Hij komt net boven mn knieën. Hij is prachtig. Ik doe mn hakken aan en wikkel mooi een zwarte sjaal om mn hoofd. Ik voeg wat lippenstift toe en spuit wat parfum. Ik pak mn siradendoosje en haal daar mijn zilveren armbanden uit en ketting. Het is een mooie set die ik van Nourdin heb gekregen, een dag na onze bruiloft. Tevreden kijk ik in de spiegel. Ik loop naar beneden toe en hoor Nourdin praten. Met wie? Normaal gesproken luister ik nooit af, maar hij leek woedend te zijn.
"Ik zei je toch dat je me daarna met rust moest laten!
Nee Karim. Het is klaar. Bel me niet meer, safi? We hadden wat afgesproken. Ik ben ze nagekomen en dus moet jij ze ook nakomen nu. Oke je doet maar! Beslama"