the untold story

Get out of my life

"Lina... Praat met me alsjeblieft." Smeekt hij me weer.
"Hoe wist je dat ik hier ben?"
"Waar moest je anders zijn.. Ik heb naar je gezocht. Pas vanochtend dacht ik aan je vader. En toen wist ik dat je hier zou zijn."
Ik slik en hou me tranen in.
"Zeg me wat er met je is.. Lina het spijt me dat ik je aan heb geraakt zonder jou wil. Dat spijt me echt. En ik heb afstand genomen van mn vrienden. Ik zal vanaf vandaag elke dag elke avond en nacht bij je zijn." Hij wilt me weer in een omhelsing trekken, maar ik laat los.
"Nourdin... Niet doen." En zonder dat ik het wil, rollen de tranen alweer over mijn wangen.
"Liefje wat is er? Vertel het me. Ik ben van jou en jij bent de mijne dus je kan me alles zeggen. Scheld me desnoods, sla me."
Ik begin harder te huilen en laat me heel even door hem troosten. Hij heeft zijn armen om me heen en zegt me dat ik hem kan vertrouwen. Dat het goed komt. Dat het beter zal worden.
"Weet je wat liefje.. Wij gaan lekker de deur uit, samen met je vader! Ik weet dat je hem nog het meeste gemist heb. Safi?"
Na deze woorden kan ik met moeite adem halen. Ik snik en probeer mijn adem weer op controle te krijgen. Hij kijkt me diep in mijn ogen aan. Maar ik kan alleen nog naar de grond staren met mijn handen voor mijn ogen. Dat had hij niet moeten zeggen. Nadat ik eindelijk weer gewoon kan ademhalen sla ik met mijn vuisten op zijn borst. "Waa-waarom ben je een kloo-ootzak! Schreeuw ik huilend. Ik blijf hem slaan. Maar met veel kracht is het niet. Na een tijdje als ik me een klein beetje opgelucht voel nadat ik mijn woede op hem heb kunnen afreageren en hem voor alles uitgescholden heb zak ik op de grond. Ik voel dat hij naast me komt zitten. Hij blijft stil en dat is maar al te goed. Want owee als hij gaat praten!
Ik huil het uit en blijf met mijn handen voor mijn gezicht zitten. Hij raakt me niet aan. Het enige wat hij doet is gebroken toekijken. Hij staat op en even later zie ik dat hij iemand een harde vuist geeft. Ik kijk geschrokken om en zie Hakim met zijn hand voor zijn neus staan. Een bloedneus. "jij flikker! Sinds je bij haar aan de deur gekomen bent bij ONS huis waar jij helemaal niks te zoeken hebt, gaat alles verkeerd. Je lokt weer problemen uit. Dit is wat je wil heh!" Hij wilt hem nog een keer een klap verkopen, maar snel hou ik hem tegen. "Nourdin! Niet doen!!""
" ey loser! Nou moet jij eens goed luisteren heh. De gene die problemen uitlokt ben jij zelf! Jij moest zonodig weer gaan dealen! Geld maken zehma. Dat terwijl je een goede vrouw hebt waarvoor je het verborgen hield! Jij verdient haar niet a yeghyoer (ezel)."
Nourdin springt op hem en samen zitten ze in een gevecht. Het enige wat ik doe is huilen uit paniek en ze tegen proberen te houden. Gelukkig merkt Hakim op hoe gebroken ik ben en kijkt me vol medelijden aan. "Sorry Lina. Gaat het met je??!"
Ik hou me aan de muur vast en ook Nourdin komt nu naar me toe versnellen. "Lina!"
"Laat me los hufter! Jullie sporen niet !!! Willen jullie het uitvechten doen jullie dat maar lekker buiten.. Niet hier in dit huis! " maak ik duidelijk terwijl ik mijn tranen wegveeg. Het heeft geen zin meer om te huilen Lina. Wees sterk en kom voor je eigen op!
" Opdonderen alle twee! Ik hoef van jullie beide niks!!! Verdwijn gewoon uit mijn leven!"
"Lina..." Zegt Nourdin met een tril in zijn stem.
"Niks Lina! Luister jij maar even naar mij.. Oke."
Ik raap alle moed bij mekaar en neem twee seconden rust voordat ik mijn hart ga luchten.
" jij Nourdin. Je leek de ideale man. We hadden het goed. Totdat je geheimzinnig begon te doen en steeds vaker snachts wegbleef. Toch hield ik mijn focking bek dicht en had volle vertrouwen in je! Maar er is 1 ding wat jij niet weet.. Helaas rolt er weer een traan over mijn wang, die ik snel wegveeg.
Toen jij mij gisteren verkrachtte diep in de nacht. Toen jij high was van de drugs en met die stank aan mij durfde te zitten.. Toen had jij geen flauw besef dat ik aan het rouwen was om mijn vader!!! Mijn vader is gisteren overleden. En terwijl ik aan het huilen was en je HOORDE mij potverdorrie. Dat maakt het nog erger.. Toen ging jij gewoon door. Weet je wat jij met mij gedaan hebt de afgelopen dagen? Je hebt mijn hart fijn getrapt. Dus luister naar het volgende wat ik je ga zeggen. Zodra ik de scheidingspapieren heb geregeld dan ga je die tekenen en dan hoef ik je vervolgens NOOIT meer te zien!"

Ik veeg het snot weg met mijn mouwen terwijl de tranen blijven rollen.
Hij wil reageren maar dat laat ik niet toe.

"En Hakim! Bij jou wil ik kwijt dat je inshaAllah een hele goede vrouw zult treffen. Je hoeft voor mij niet de held en detective te spelen. Of Nourdin wel of niet dealt boeit mij allemaal niet! Moet hij zelf weten. Ik vertrouw niemand meer en ook van jou hoef ik dus nooit meer wat te horen! Dus nu alle twee mn huis uit!!" Ik besef niet dat ik als een gestoorde aan het schreeuwen ben en ze zo het huis uit heb kunnen jagen. Ze lopen weg en wat er verder buiten allemaal gebeurt boeit mij ook niet.
Het enige wat mij nog boeit is mijzelf. Ik ga mn eigen goed beschermen en doen wat mijn vader me geadviseerd heeft. Ik ga dit alleen oplossen!

Perspectief Nourdin
"Heb je je eigen vrouw verkracht??! Hoe ziek ben je." Zodra ik hem het hoor zeggen, pak ik hem bij zijn kraag en dreig dat hij mij en Lina met rust moet laten anders hang ik hem persoonlijk op.
Ik veeg mijn tranen weg en loop naar mijn auto. Ya Allah vergeef het me! Ik heb tegen mijn vrouw gelogen! Ik heb haar verkracht, pijn gedaan en ben er niet voor haar geweest...
Ik was blind vanwege het geld. Ik zal dit nooit meer doen! Vergeef het me. InshaAllah vergeeft Lina het me ook. Laat het goed komen tussen ons....