παραμύθι ή αλητεία ;

αχχχ ρε μανα

Κρύψου τις λέεω και με κοιτά με γουρλωμένα μάτια . Τώρα που την βάζουμε ; που η μάνα μου είναι ένας σίφουνας που τα σαρώνει όλα ε ;

Προχωράω πέρα δώθε μεχρι που πέφτω κάτω σε κάτι , το τζιν της . Χωρίς να το σκεφτώ της το πετάω και την διατάζω να το φορέσει . Υπακούει χωρίς να μιλάει , περίεργο αυτό για αυτή πάντα , θα θέλα να της το κάνω και στο κρεβάτι . Κουνάω το κεφάλι μου για να δίωξω τις βρώμικες σκέψεις που μπήκαν στο μυαλό μου , δεν είναι ώρα τώρα . Την σπρώχνω προς το μπαλκόνι και η Δήμητρα αρχίζει να γκρινιάζει .

- Ελα σε παρακαλώ ( της λέω με κουταβίσια μάτια )

-Καλά ! ( λέει με εκνευρισμό)

Ξανά μπαίνω στο σπίτι και βλέπω το μπουφάν , τα παπούτσια, την τσάντα της και το κινητό της , κάτσε να αποθηκεύσουμε το νουμεράκι μου . Το παίρνω και κάνω γρήγορα μια αναπάντητη στο δικό μου και το αποθηκεύω ως  <<ΤΟ ΚΟΥΚΛΙ ΤΟ ΖΩΓΡΑΦΙΣΤΌ >>.

Τρέχω τησ τα πετάω με βρίζει και φεύγω . Απλά τα πράγματα .

Πάω ξανά στην πόρτα που δεν έχει σταματήσει να χτυπάει , παίρνω μια ανάσα , κάνω το σταυρό μου γιατί ποτέ δεν ξέρεις με την μάνα μου . Είναι μία η Ευγενία ....

Την ανοίγω και μπαίνει η μάνα μου με φόρα .

-Καλημέρα αγόρι μου , πολύ ώρα έκανες για να ανοίξεις πάντως (λέει καθώς κοιτάει ,λάθος ελέγχει τον χώρο ) .

-Τι κάνεις αγόρι μου ; τρως καθόλου ; με πήρε τηλέφωνο η Κυρία Νίτσα και μου είπε για μία κοπελίτσα αληθεύει ; ( καλά παίρνει ποτέ της ανάσα;)

-πρώτον πάρε ανάσα . Δεύτερον αφού ξέρεις από την κατάσκοπο σου τι με ρωτάς για την κοπέλα ;

-αχχχ παιδί μου εγω για σένα νοιάζομαι να ξέρεις .

Αρε μάνα , αυτή η γυναίκα όταν μιλάει φωνάζει , ελπίζω μόνο να μην ακούσει την συζήτηση που θα κάνω τώρα. Μα που ειναι ; Κοιτάω έξω και την βλέπω να μιλάει στο τηλέφωνο , ευτυχώς. Ξανά πλησιάζω την μάνα μου που με κοιτάει περίεργα και κοιτάει ύποπτα την βεράντα . Οχι ρε πούστη μου .

- μάνα έλα για καφέ στην κουζίνα (ελπίζω να έρθει σκέφτομαι με αγωνία )

-φέρε μου τον εδώ αγόρι μου (λέει χαμογελώντας , το πιάσε ρε πούστη μου )

- μάνα πες τι θές ...... απαντάω εξαντλημένος

-θέλω όνομα , επίθετο , ειναι καλή παιδί μου ;

-λοιπόν μάνα !! άκου μαι , θα στην γνωρίσω απο κοντά , αλλά !!!!!

-τι αλλά παιδι μου ;

-δεν θέλω τώρα γιατι φοβάμαι οτι θα την τρομάξεις ( που είναι και αλήθεια , η μάνα μου είναι λίγο τρομαχτική )

-γιατί λες έτσι την μανούλα;

- Μάνα σε παρακαλώ δεν θέλω να την τρομάξουμε την κοπέλα

-καλά αγόρι μου , αλλά θα μου την γνωρίσεις άμεσα ( λέει καθώς την σπρώχνω ήδη στην πόρτα )

- ναι μανούλα ( λέω με αγγελικό ύφος , που με έχει σώσει άπειρες φορές )

Φεύγει , βγάζω μια κραυγή ανακούφισης.

ΩΧΧ ναι την ξέχασα αναφωνώ και χτυπάω το κουτελό μου με την παλάμη μου . Πάω στην βεράντα και δεν βλέπω κανέναν. Τι στο καλό πήδηξε απο το μπαλκόνι ; ή μάλλον έφυγε απο την σκάλα υπηρεσίας .
- Δεν πειράζει θα ξανά έρθεις και αν δεν έρθεις θα σε βρώ εγώ ( λέω με ένα σατανικό γέλιο )