παραμύθι ή αλητεία ;

Σύνδρομο της Αλίκη

 Τα όνειρα υπάρχουν για κάποιο λόγο, υποθέτω είναι να μας γεμίζουν την ζωή  με ελπίδες για το ακατόρθωτο .

Όταν ήμουν μικρή το αγαπημένο μου παραμύθι ήταν η Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων. Φανταζόμουν όπως κάθε κοριτσάκι οτι ήμουν εγώ η πρωταγωνίστρια και χανόμουν μέσα σε ένα μαγικό κόσμο που το αδύνατο γινόταν δυνατό . Πίστευα σε αυτό και ακόμα σε αυτό πιστεύω , δηλαδή θέλω να πιστεύω .Θέλω να είμαι δυνατή και ατρόμητη , να μην φοβάμαι  να βρω την αγάπη , να μην χάσω το παραμύθι και χαθώ στις ψευδαισθήσεις μου.
Τα χρόνια πέρασαν , η ζωή μου είχε ξεκινήσει τον δρόμο που έπρεπε να διανύσει και κάπου στην αρχή της φοιτητικής μου ζωής τα όνειρα μου είχαν πάρει άλλη τροπή .Είχαν χάσει το χρώμα  και την παιδικότητα τους αλλά ακόμα στο πίσω μέρος του μυαλού μου , σε ενα μικρό ξεχασμένο χρωματιστό κουτάκι κρυβόντουσαν.   
Εκείνη την εποχή  θυμάμαι έπεσε στα χέρια μου ένα βιβλίο ψυχολογίας με την ονομασία το << το σύνδρομο της Αλίκης >> αμέσως μου κίνησε το ενδιαφέρον , περισσότερο για τον τίτλο βέβαια  γιατί μου ξύπνησε με κάποιον τρόπο την παιδικότητα που άρχισα σιγά σιγά να χάνω .
Το βιβλίο μιλούσε για ένα σύνδρομο που συμβαίνει συχνά  και στους ερωτευμένους  , όχι σε όλους και όχι πάντα σε μεγάλο βαθμό . Είναι αυτό που λέμε οτι βλέπουμε τα πάντα από την λάθος πλευρά , απο την λάθος οπτική γωνία . Τα μεγάλα τα βλέπουμε μικρά και τα μικρά μεγάλα , τα αληθινά για ψεύτικα και τα ψεύτικα  για αληθινά . Κάτι που έγραφε και  μου έκανε εντύπωση ήταν οτι όταν είσαι ερωτευμένος χάνεσαι στις ψευδαισθήσεις σαν το μαγικό κόσμο που έπλαθε η Αλίκη . Πιστεύεις οτι θέλεις και δεν βλέπεις τα αληθινά γεγονότα με καθαρό μάτι .
 Αυτό όμως μου έφερε στο μυαλό το εξής ερώτημα :

Μπορεί να κλείσεις τα μάτια σε γεγονότα που συμβαίνουν μπροστά σου ;  Να αρνήσε να τα παραδεχθείς επειδή είσαι ερωτευμένη μαζί του   ή επειδή θα σε πληγώσουν ;

Ξυπνήσαμε αγκαλιά και ήταν τέλεια .  Μετά από κάποια φιλάκια και αγκαλίτσες  ο μαμάκιας  μου πρότεινε να μου φτιάξει πρωινό και σκέφτηκα γιατί όχι το γομάρι . Τι το ήθελα η γυναίκα .... μου έκανε την κουζίνα χάλια , μία  απλή ομελέτα είπε θα φτιάξει  όχι την ατομική βόμβα .

 Ακόμα και αλεύρι βρήκα στο πάγκο μου , τώρα τι το έκανε το αλεύρι πραγματικά δεν ξέρω . Αλλά  ο γλυκός μου σατανάς ήταν τόσο γλυκός που δεν μπορούσα να τον μαλώσω , μετά από κόπο δικό του και υπομονή δικιά μου να μην πάρω τα καθαριστικά για τις έκτακτες ανάγκες όπως καλή ώρα σήμερα καθίσαμε να φάμε στην βεράντα γιατί σε αυτό το μέρος που πρίν ήταν η κουζίνα μου δεν γινόταν . Μόλις τελειώσαμε το πρωινό μας ετοιμαστήκαμε για τις δουλείες μας , αυτός ντυμένος με ένα μπλού τζίν , ένα ασπρόμαυρο πουκάμισο  και τα μαλλιά του ανακατεμένα φαινόταν θεός , εγώ από την άλλη με ένα τζίν , μία μαύρη μπλούζα  και τα μαλλιά σαν λιοντάρι που όρμηξε στο θήραμα ένα μαύρο χάλι . Κοιτάζομαι στον καθρέφτη και βλέπω τα χάλια μου , πώπώ πρέπει να πάω κομμωτήριο οπωσδήποτε σκέφτομαι καθώς προσπαθώ να φτιάξω τον φίκο που έχω για μαλλιά . Δύο μεγάλα χέρια που έχουν ένα τατουάζ στο αριστερό με αγκαλιάζουν από πίσω , τον κοιτάω μέσα από τον καθρέφτη και χαμογελάω , ωωω φίλε είναι τόσο ωραίος ο άτιμος ...
- τι κοιτάζεσαι ......είσαι μία κούκλα 
- με αυτό το ζώο που έχω πάνω στο κεφάλι μου δεν νομίζω 
- μα  γιατί σου δίνει τύπο ( περνάει το χέρι του ανάμεσα και μου τα ανακατεύει με δύναμη , μία τσιρίδα που είμαι σίγουρη ακουστικέ  σε όλο το τετράγωνο βγήκε από το στόμα μου . Του χτυπάω με δύναμη το χέρι και μου βγάζει την γλώσσα ο ανώριμος.)
- πρέπει να ανοίξω το μαγαζί , μην μου τα  χειροτερεύεις . Εσύ δεν έχεις δουλειά σήμερα ; 
- θα πάω να ελέγξω τα  σχέδια για μία πολυκατοικία και για ένα κατάστημα και μετά στο μπαράκι για το πάρτι . Θα έρθεις έτσι μωρό μου ; 
- χμμμ ..... όχι !!!
- γιατί ; ( λέει με παράπονο ) 
- γιατί να δώ τα μούτρα σου ; 
- μα τα μούτρα μου είναι απλά υπέροχα ( λέει και φτιάχνει τα υπέροχα μαλλιά του στον καθρέφτη το ψώνιο) ξέρεις για αυτά τα μούτρα οι γυναίκες κόβουν φλέβα ( κοιτάει το είδωλο του και μου κλείνει το μάτι με νόημα . Ε... δεν άντεξα και εγώ )
-Να !!!! ( του ρίχνω μία μούτζα από καρδίας , το ψώνιο , το τομάρι , το αγόρι μου )
- αααα... τι έκανες εκεί ; ( με γυρνάει να είμαστε πρόσωπο με πρόσωπο και αρχίζει να μου τζιμπάει τα μάγουλα )
- καλά , καλά θα έρθω το βράδυ στο μπάρ .
- ναι γιατί ; 
- αχχχ .... ΓΙΑ ΝΑ ΔΩ ΤΑ ΟΜΟΡΦΑ ΣΟΥ ΜΟΥΤΡΑ . ΑΣΕ ΜΕ ΤΩΡΑ !!!
- χαχαχαχαχααχ  γλυκούλα μου εσύ , έλα να σου δώσω ένα φιλάκι ( με πιάνει απο την μέση και με σηκώνει δίνοντας μου ένα καταπληκτικό φιλί ) μπράβο το κορίτσι μου , έτσι σε θέλω . Υπάκουη .
- εσείς οι άνδρες μας θέλετε να σας είμαστε υποτακτικές σας ρε παιδί μου , δεν το καταλαβαίνω αυτό .
- κοίτα ψέματα δεν θα σου πώ , μας αρέσει να ελέγχουμε τις καταστάσεις , μας βολεύει . Αλλά το ίδιο κάνετε και εσείς . Δηλαδή δεν είναι θέμα τόσο του φύλλου αλλά περισσότερο της προσωπικότητας του καθενός .
- έτσι είναι και η απιστία ; ( λέω με σοβαρό ύφος , τον κοιτάω στα μάτια και περιμένω απάντηση . Με αφήνει και μου γυρνάει την πλάτη για να βάλει το δερμάτινο του , δεν βλέπω την έκφραση του αλλά από τις κινήσεις του καταλαβαίνω οτι τρίβει με δύναμη το φρύδι του αλλά τώρα γιατί ; Γιατί νιώθει άβολα ; )  
  - ναί.......είναι και οι καταστάσεις που τα φέρνουν .
- και όταν χρησιμοποιείς μία κοπέλα μόνο για το κρεβάτι και μετά τις παρατάς τι είναι ; 
- οχού ... τι σε έπιασε πρωινιάτικα και τα ρωτάς όλα αυτά ; 
- απάντησε μου ειλικρινά , ο φίλος σου ο Στέλιος για παράδειγμα . Ήρθε η κοπέλα να τον δεί, μάλλον να του μιλήσει , η αχχχ πως την λέγανε ..... ( προσπαθώ να σκεφτώ τρίβοντας το  μέτωπο μου , ο Γρηγόρης έχει μία έκφραση που δεν μπορώ να την διαβάσω ) αχχ... Μιλένα , την λέγανε Μιλένα 
- αυτό είναι άλλο , μην τα μπερδεύεις μεταξύ τους . Εξάλου εσύ τι πρόβλημα έχεις ; ( λέει με ένα ύφος δυσαρέσκειας )
-φυσικά και έχω πρόβλημα όπως και εσύ από οτι είδα χθες .
- τι ; Τι λές τώρα ... εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα με εχθές .

Μπερδεμένη αρκετά από την πρωινή μας συζήτηση κατεβαίνουνε κάτω στα σιωπηλά , ο αέρας και η ατμόσφαιρα γύρω μας είναι κρύα . Δεν καταλαβαίνω τον λόγο αλλά νιώθω οτι πρέπει να του είμαι θυμωμένη ; Αλλά γιατί ; Το κεφάλι μου και η γυναικία μου διαίσθηση μου παραπονιέται έντονα , σαν να χάνω κάτι που το έχω ακριβώς μπροστά μου .
Καθώς κατεβαίνω τα τελευταία σκαλιά της πολυκατοικίας μου α...... τι τύχη πέφτω σαν καρπούζι τσουλώντας  λίγα μέτρα  φθάνοντας μπροστά στην είσοδο .  Σηκώνω τα μάτια μου στο ταβάνι βρίζω την τύχη μου την χορεύτρια ενώ ταυτόχρονα τρίβω τον πωπω μου που τσούζει λίγο από την πτώση . Ο άλλος , ο βλαμμένος έχει καθίσει στο τελευταίο σκαλοπάτι και γελάει . Γυρίζω με θυμό και εγώ ρίχνοντας του ένα μικρό βρισίδι , όσο τον βρίζω τόσο γελάει ο βλάκας, στο μεταξύ εγώ σηκώνομαι με πόνο κώλου και φεύγω , σιγά που θα τον περιμένω και όλας . Έχω και μία αξιοπρέπεια , λέμε τώρα .....
Τέλοσπάντων φθάνω στο αμάξι μου κουτσαίνοντας , μπαίνω μέσα ξεφυσώντας και ανάβω μηχανή . Εκεί στα μισά της διαδρομής για Κωλονάκι ( ναι η ψωνάρα ήθελα να ανοίξω το μαγαζί εκεί , το ζώον) χτυπάει το τηλέφωνο μου . Έχοντας το ένα χέρι στο τιμόνι με το άλλο αρχίζω και ψαχουλεύω στην τσάντα μου για το πράγμα που χτυπάει . Να δείς ο σατανάς θα είναι και θα μου ζητάει συγνώμη αλλά θα δεί αυτός , δεν με ξέρει καλά εμένα .
- τι τώρα θα μου ζητήσεις συγνώμη ; Α.... δεν σου τα είπανε καλά , θα μου το πληρώσεις που δεν με βοήθησες . ( λέω με τσιριχτή φωνή
- Δήμητρα ; ( ώπα λάθος συναγερμός , ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΑΥΤΗ . ΠΑΛΙ ΡΕΖΙΛΗ ΕΓΙΝΑ )
- ναι...( απαντάω με γλυκιά φωνή ) ποίος είναι παράκαλώ ; ( ναι οι ευγένειες σε μάραναν τώρα )
- ο Φίλιππος είμαι , ξέχασες βλέπω .
- όχι βρε Φίλιππε μου δεν σε ξέχασα , απλά σήμερα μου ξεκίνησε η μέρα με ένα σπασμένο παΐδι .
- χτύπησες ; Που ; Μπορώ να περάσω να σε ελένξω αν θέλεις
- όχι μωρέ τίποτα βλάκιες δικές μου , με ξέρεις ... Λοιπόν τι νέα ;
- όπως τα ξέρεις  , ε..... πριγκίπισα περίμενα τηλέφωνο σου αλλά ποτέ δεν με πήρες μετά από το συμβάν . Θέλω να σε δω , να σου μιλήσω .( το ζυγίζω λίγο το πράμα και έχει δίκιο , τον ξέχασα εντελώς.)
- οκ το απόγευμα για ένα καφέ τι λές ; 
- ωραία στις 5 θα περάσω από το σπίτι σου.

Στην δουλειά μου τα πράγματα κύλησαν ήρεμα ,είχα λίγο κόσμο που εξυπηρετούσα με χαμόγελο και καλή διάθεση. Καθώς έκλεινα το μαγαζί  ανακάλυψα μία τεράστια μελανιά στο μπούτι μου , μάλλον  προέκυψε από την  πρωινή μου πτώση , θα μου το πληρώσει το γουρούνι . 
Γύρισα στο πλέον άδειο σπίτι μου αφού ο αγαπητός μου αδερφούλης είναι στο σπίτι της νύφης μου . Αυτό που με τρομάζει είναι οτι και οι δύο πλευρές έχουν αποδεχθεί την κατάσταση , ο Αλεξ έχει σταματήσει να προσπαθεί να πλησιάσει την Έλενα . Το μόνο που έκανε είναι να την πάρει τηλέφωνο για να ορίσουν ραντεβού στον γυναικολόγο για να μάθει για την κατάσταση της εγκύου και του παιδιού . Η Ελενα με ενημέρωσε οτι θα μιλάνε για τα τυπικά , πλέον είναι καθορισμένα τα πράγματα, το μόνο που τους ενώνει είναι το παιδί και ένας πεθαμένος έρωτας .