παραμύθι ή αλητεία ;

τώρα αυτό πως να σου το πώ

- ναι αλλά τώρα έχει 2 το γουρούνι ( λέω φωναχτά , ουπς δεν το είπα από μέσα μου σκέφτομαι . Ακούω ένα σπάσιμο , το ποτήρι της Έλενας έχει πέσει από τα χέρια της και με κοιτά σοκαρισμένη)

- πόσα έχει ; Δήμητρα πές μου πόσα έχει !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

-ε...... (την μαλακία μου μέσα , τι έκανα ;)

Την κοιτώ που είναι σοκαρισμένη και έχει δίκιο ,μου ξέφυγε χωρίς να το θέλω . Μπράβο μπουκλού μου , ωραία της το είπες . Κοιτάω τα δάκτυλα μου και τα μπερδεύω μεταξύ τους , δεν έχω το κουράγιο να την αντιμετωπίσω . Την ακούω που ξεφυσάει δυνατά και κουνιέται στη θέση της , ρίχνω και άλλο το κεφάλι μπροστά σαν να ντρέπομαι , ντρέπομαι και για μένα αλλά και για το καθίκι τον αδερφό μου . Μέσα στην ανησυχητική ησυχία που υπάρχει μέσα στο σπίτι σκέφτομαι πώς θα καταλήξει όλο αυτό . Με δράμα είναι σίγουρο .

Σηκώνω τα μάτια μου αργά προς το μέρος της , τα δικά της μάτια είναι υγρά αλλά δεν κουνιέται , δεν μιλά , δεν ξεσπά . Αυτό με τρομάζει περισσότερο . Ξέρετε λένε οτί όταν βιώνεις ένα μεγάλο πόνο δεν αντιδρούμε , απλά παγώνουμε , παγώνει η καρδιά μας επειδή είναι πληγωμένη και ο πόνος δεν την αφήνει . Η Έλενα είναι όλο αυτό .

- σε παρακαλώ πες κάτι . ( λέω με σπασμένη φωνή , θέλω να την δώ να αντιδρά , να ξεσπά , μην το πάρει μέσα της . Εκείνη δεν μου μιλά , απλά συνεχίζει να δακρύζει και να πενθεί έναν έρωτα που καταβάθος δεν ξεκίνησε ποτέ με λίγα λόγια . )

-το ... ποτήρι το έσπασα , συγνώμη ( σκύβει και το πιάνει άγαρμπα , ακολουθώ τις κινήσεις της και βλέπω κάτι κόκκινο να τρέχει στο χέρι της . )

- κόπηκες ; ( μα τι χαζή ερώτηση κάνω , το βλέπω να κυλά πάνω στην παλάμη της και τώρα στο πάτωμα δημιουργώντας ένα κόκκινο ρυάκι . Της πιάνω το χέρι και το γυρνάω για να δώ την πηγή αυτού του κόκκινου υγρού . ) Μα αυτό πρέπει να είναι βαθύ .. ( διαπιστώνω με μία γκριμάτσα δυσαρέσκειας , πώς γίνεται να μην αντιδράει ούτε σε αυτό , είναι ακίνητη ακόμα δεν έχει βγάλει λέξη παραπάνω , ούτε ένα ήχο για να δηλώσει οτί ζει , οτί νιώθει. )Σήκω πάμε νοσοκομείο τώρα ( έχει γύρει το κεφάλι και απλά παρατηρεί την πληγή της σαν να είναι ένα έργο τέχνης σε ένα μουσείο , σαν αυτούς τους πίνακες με τους παράξενους σχηματισμούς και τα χρώματα που ενώ δεν καταλαβαίνεις τι απεικονίζουν ή τι εννοούν σου προκαλούν διάφορα συναισθήματα )