παραμύθι ή αλητεία ;

όνειρα και πραγματικότητα

ΚΑΝΕΝΟΣ ΠΛΕΥΡΑ 

Η Δήμητρα  ένιωσε  οτι δίπλα της υπήρχε ένα σώμα με ψυχή . Αλλά η αβεβαιότητα της για αυτόν την έκανε να  πείσει  τον εαυτό της οτί απλά ήταν ένα όνειρο . Ένα όνειρο που μέσα της ευχόταν να ήταν πραγματικότητα , αν και ήταν .  Αυτό όμως δεν θα το μάθαινε σύντομα γιατί ο εγωισμός του δεν θα την άφηνε να το μάθει. Το συναίσθημα που είχε το μετέφραζε διαφορετικά  , περισσότερο σε περιέργεια . Για αυτό την έλεγε περίεργη διότι δεν κατανοούσε πως του πήρε το μυαλό μία τόσο απλή κοπέλα.

Όλο το βράδυ την είχε στην αγκαλιά του και ρωτούσε και ξανά ρωτούσε τον εαυτό του γιατί λάτρευε να την έχει πάνω του . Δεν κατανοούσε τι του συνέβαινε , ήταν κάτι πρωτόγνωρο για αυτόν .

Πάντα πίστευε στον έρωτα , την αντίκριζε από παιδί από τους γονείς του και ήθελε να την νιώσει . Όμως καθώς μεγάλωνε άρχισε να την αντιλαμβάνεται διαφορετικά ή μάλλον λάθος. Έβλεπε τα κοριτσάκια να λιώνουν για αυτόν χωρίς να προσπαθεί ιδιαίτερα και άρχισε να θεωρεί τον εαυτό του θεό , στα 18 του χρόνια το θεωρούσε φυσιολογικό να έχει όποια θέλει και μάλιστα την καλύτερη . Πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού του πίστευε οτι όταν βρει τον έρωτα της ζωής θα το καταλάβαινε λόγο την μεγάλης εμπειρίας του , αυτό όμως δεν  έγινε . Γιατί όντως η Δήμητρα θα ήταν ο μεγάλος έρωτας της ζωής του . Θα την έχανε ; Θα την κέρδισε ; Αυτό εξαρτιέται από το μέλλον.

Τα μάτια του ήταν κλειστά αλλά δεν κοιμόταν , την είχε αγκαλιά και ένιωθε ένοχα που ένιωθε ευχαρίστηση. << Γαμώ το κεφάλι μου , δουλεύω αυριο >> έβρισε τον εαυτό του σιγανά . Την κοίταξε που κοιμόταν σχεδόν χαμογελαστή πάνω στο στέρνο του και η καρδιά του χτύπησε πιο γρήγορα . Σήκωσε απαλά το χέρι του χαϊδεύοντας τα μαλλιά της και για λίγο αφέθηκε σε αυτό που  ένιωθε . Το χέρι του κουνιόταν από μόνο του αλλά μόλις ο εγκέφαλος του συνειδητοποίησε την πράξη του το χέρι του πάγωσε , αναστέναξε μία φορά και με μαλακές κινήσεις την μετακίνησε από πάνω του . Σηκώθηκε σχεδόν αθόρυβα και έκανε δύο βήματα αλλά τα πόδια του σταμάτησαν ,   έτριψε το φρύδι του με δύναμη γυρίζοντας προς το μέρος της . << γιατί δεν θέλω να φύγω γαμώ ;>> ρώτησε τον εαυτό του με θυμό. Της έριξε μία ματιά  και αναρωτήθηκε << μήπως είσαι μάγισσα τελικά ;>> γέλασε αχνά με τον εαυτό του  και αποφάσισε να φύγει χωρίς να τον καταλάβει , εξάλλου τι θα της έλεγες ; Έπρεπε να το παίξει αλλιώς το παιχνίδι και θα το έκανε . Τότε ακούστηκε το κινητό της , χωρίς πολλές σκέψεις και ντροπές πήρε το κινητό της στα χέρια του και το άνοιξε . Είχε μήνυμα , το όνομα του αποστολέα Φίλιππος. << ο μαλθακός μαλάκας>> είπε και κάνοντας τα χείλι του μία γραμμή το διάβασε.