Chapter 15
"Dahan dahan lang." Paalala ni Ion habang pumapasok ako sa bahay. I'm not a kid.
"I know." Sagot ko. Nakabenda ang kamay ko, may tahi ang balikat, braso at tagiliran ko. Mukha akong hinang hina dahil sa itsura ko ngayon.
Dire diretso akong pumasok sa loob dahil may kailangan pa akong puntahan. Sabado naman ngayon kaya wala akong klase.
Pumasok ako sa kwarto ko para isuot ang contact lense ko. Agad din akong lumabas ng maisuot ko na ito. Hindi ko alam kung saan ang bahay ng Dwight na iyon pero alam ko kung saan ang gubat na pinaglabanan namin.
"Oh? Saan ka pupunta? Magpahinga ka, Athena." Seryosong sabi ni Ion sa akin. Hindi ko siya pinansin at tuloy tuloy na lumabas sa bahay.
Pamilyar sa akin ang gubat pero hindi ko alam kung papaano iyon pupuntahan. Kaya't ng may makasalubong akong tao, agad ko itong nilapitan kahit na naiinis ako sa mga tao.
"Saan may gubat dito?" Sabi ko. Kumunot naman ang noo niya. Mukha nga pala akong takas sa ospital. I hate myself.
"Ah eh, sa tabi ng Caltex, ang alam ko may gubat dun. Kayalang malayo yung Caltex pero dire diretso lang naman yung daan papunta doon. Kailangan mo nga lang mag jeep." Sabi niya. Bakit ba ang hahaba magsalita ng mga nilalang sa mundong ito?
Nilagpasan ko nalang siya dahil wala naman akong dapat pang sabihin sa kanya. Napagdesisyunan ko nalang na mag lakad dahil wala naman akong dalang pera pambayad.
Kalahating oras na akong naglalakad ng matanaw ko ang isang malaking bagay na may nakasulat na 'CALTEX'. Tumakbo na ako papunta doon. Hindi pa naman kasi ako napapagod.
Nang makarating ako sa gasolinahan na iyon, luminga linga ako sa paligid. Sa harap nito ay ng kalsada. Sa kaliwa naman ay mini stop. Sa kanan ay may nagbebenta ng mga halaman. Tumingin ako sa likod at nakita ang kumpol ng mga puno. Ito na siguro ang gubat na sinasabi ng lalaking nakausap ko kanina.
Dire diretso akong nagtungo papasok sa gubat. I think this is the right time. I badly need his help and I want it as soon as possible.
Lumiko ako dahil gusto ko lang. Ewan ko ba, bahala na kung saan ako mapadpad.
I am aware na lahat ng gubat ay nakakatakot, but this forest, it is very creepy. Hindi sa natatakot ako but I find this forest weird. And it's a little bit familiar. I think I've already saw this.
Tumingin ako sa kalangitan the clouds are dark. Uulan siguro.
Sa hindi kalayuan, nakakita ako ng isang bahay. A black house actually. It is really familiar. Saan ko ba nakita to?
Nevermind, mas kailangan kong pagtuunan ng pansin ang paghahanap sa Dwight na yun.
Napangiti ako ng makita ko ang sarili ko sa lugar kung saan ko nakuha ang mga sugat na ito. Tumingin ako sa puno sa likod ko. May mga bakas parin ng dugo dito kahit na ilang araw na ang nakakalipas. Kapansin pansin din ang mga butas sa puno. Natunaw na siguro ang mga yelo ni Dwight.
"What are you doing here, weakling?" I heard a very familiar cold voice behind me. Tama ako, dito ko nga siya matatagpuan.
"I need you." Sabi ko sa kaniya. I sound so helpless but I really need him. I need his help so that I could kill him.
"Woah." Tanging nasabi niya sabay baba sa itaas ng puno.
"I didn't know that you'll be needing me this soon, weakling." Inirapan ko nalang siya dahil wala naman akong dapat pang sabihin sa kaniya.
