GÜNEŞİ SÖNDÜRMEM GEREK FİLM OLUYOR!
29 MART'TA SİNEMALARDA❤️
Fragmanı linkten izleyebilirsiniz!Selaaam ♥
Yepyeni bir yolculuğa adım atmak üzereyiz, keyifli okumalar!
Adettendir buraya başladığımız tarihleri bırakalım. (5 Nisan 2019 20.24)
Aşırı önemli not: Hikaye Umut adlı karakterin ağzından anlatılıyor ve Umut sandığınız üzere erkek değil kız karakterdir. Nolur artık Umut'u erkek sanmayın "UMUT KARAKTERİ KIZ"
Keyifli okumalar!Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayalım lütfen ⭐️
*
1.BÖLÜM
HER ŞEY YİTİP GİDERKEN"Sevdiğin insanın ellerini tutmanafırsat veren her şeyi çok seversin aslında."
***
Gece uyumadan önce açtığım penceremden sızan rüzgâr, sabahın ışıklarıyla birlikte şehrin gürültüsünü de odamın içine taşıyordu.
Pencerenin önüne ulaşıp esneyerek derin bir nefes aldım. Usulca esen rüzgâr tenime dokunduğunda ürperdim. Uyku yavaşça bedenimi terk ettiğini kollarımı sıvazladım.
Bugün hava kapalı olsa da benim için güzel bir gün olacaktı. Dün gece erkek arkadaşım Anıl'la dışarı çıkmak için sözleşmiştik. Hazırlanmam gerekiyordu. Kahvaltıyla pek aram olmadığı için bir şeyler yemeden evden çıkacaktım.
Pencereden dışarıyı izlerken yüzümdeki şapşal gülümsemeyi silemiyordum. Dışarıdaki insanlara baktığımda pek çoğu mutsuz görünüyor, sabahın köründe okula veya işe yetişmek için koşturuyordu. İki sene öncesine kadar üniversite sınavına hazırlanan ve mezuna kalmış biri olarak onlarla aynı konumdayken; artık istediği bölümü kazanmış bir üniversite öğrencisiydim ve beni çok seven bir erkek arkadaşım vardı.
Öyle dalmıştım ki gökyüzüne... Telefonumun bildirim seslerini duymasaydım eğer burada düşüncelere dalıp saatlerimi harcayabilirdim.
Peş peşe gelen mesajları bir an önce okumak için yatağa doğru hızlıca ilerledim. Yatağın içinde sesi gelen telefonu bir türlü bulamadığım için homurdandım. Nihayet yastığımın altında bularak telefonu elime aldım ve Anıl'dan gelen mesajları okumaya başladım.
"Günaydın."
"Neredeyse geldim sayılır. Maksimum on dakikaya oradayım. Ama ne olur sen kapıda bekliyormuşum gibi düşünüp şimdiden çık evden."
"Her buluşmamızda yarım saat dışarıda beklemekten yoruldum."
Mesajının sonunda ağlama emojileri vardı. Anıl'ın yüzünü ağlarmış gibi hayal ettiğim için gülümsedim.
"Hazırım, hiç merak etme."
Mesajı gönderdikten sonra aynanın karşısına geçtim. Darmadağın saçlarım, daha yıkamaya bile tenezzül etmediğim yüzüm ve pijamalarımla gerçekten son derece hazır görünüyordum. Yine geç kalacak ve Anıl'ın dilinden kurtulamayacaktım. "Ne hazırım ama! Laf yemeye yer arıyorsun Umut..." diye söylendim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Güneşi Söndürmem Gerek (FİLM OLUYOR)
Teen FictionUmut'un hayatında her şey yolunda giderken, yaşadığı bir kaza sonrasında her şey değişir. İç dünyasında kendiyle hesaplaşmaya çalışırken hiç beklemediği bir gerçekle karşı karşıya kalır. Artık önünde iki yol vardır. Ya bu gerçeği kabul edip hayatın...