Star Wars - Córka legendy

Rozdział XI - Zmiany

- Dobrze, no to co wiemy ? - zapytał wujek Luke, gdy już wszyscy siedzieliśmy przy stole nad kubkami parującej herbaty. - Hayden? Atria?

- No więc tak - zaczął chłopak - wyszliśmy na chwilę ze szkoły, kiedy rozległy się strzały. Nie zwróciliśmy na to uwagi, na Korelli to normalne, że na ulicy ktoś strzela.

- Tyle że nad naszymi głowami latały myśliwce - podjęła opowieść Atria. Nadal byłam zdumiona jej głosem, był mocny i stamowczy, przypominał mój - Czarne, to było dość podejrzane. Przemknęło mi przez myśl, że to może być Imperium, ale skąd teraz Imperium? Strzałów było coraz więcej, ludzie uciekali. Wtedy zrozumieliśmy co się dzieje i wróciliśmy do domu - ostatnie zdanie powiedziała innym głosem, drżącym i niepewnym.

- Właśnie - powiedział Hayden - weszliśmy do domu... W sumie nie weszliśmy. Nie było do czego wchodzić. Spalone. Zniszczone. Zrównane z ziemią - mówił nadal spokojnie i stanowczo.

- Szukali czegoś? - zapytał tata

- Nie wiem - odpowiedział Hayden - nie wszystkie domy tak zbeszczeszczono. Tylko niektóre. No i nie wszystkich zabito.

- Zabijali ludzi? - tym razem odezwała się mama

- Tak, zamordowali nam rodziców i starszego brata - powiedział to, ale głos mu nie zadrżał. Obracał dłońmi kubek wpatrując się w niego uparcie, a kiedy podniósł wzrok, oczy mu się nie zaszkliły, było w nich tylko widać gniew, czysty gniew i chęć zemsty - Nie wiadomo za co.

- Jesteście w stanie stwierdzić czym był zadany cios? - zapytał wujek

- Mama i tata z pewnością zginęli od blastera - odezwała się Atria - ale Yashto? Nie wiem, ta rana była dziwna...

- W każdym razie kiedy pobiegliśmy do statku, zewsząd było słychać głos. Chyba w każdym myśliwcu był jakiś system nagłośnieniowy, bo słychać było wszędzie.

- Co mówili?

- Jedno zdanie. Tylko jedno. "Teraz panuje nad wami Nowe Imperium, tchórze uciekną, sprwiedliwi zostaną" - wyrecytowała z pamięci Atria - ten głos był okropny, przeszywający, później jeszcze odbijał się echem w głowie.

- Nie domyślacie się, za co mogli zginąć wasi rodzice i brat? I dlaczego spalono akurat wasz dom? - zapytał wujek, patrząc Haydenowi głęboko w oczy

- Nie wiem... - chłopak uciekł wzrokiem - Choć... No dobrze. Wiecie, Korella to niepewna, przestępcza planeta. Większość utrzymuje się z hazardu, przemytów albo nielegalnych wyścigów śmigaczy. Ja, Atria i nasz brat, Yashto, należeliśmy do tych ostatnich. Yashto wygrywał wszystko. Nie miał dobrego sprzętu, jakiś gruchot, który sami złożyliśmy. Chodziło o coś innego, o...

- Refleks. - dokończył za niego wujek

- Tak, właśnie - potaknął Hayden - wiedział co się stanie sekundę wcześniej niż reszta. Wiem, o czym pan myśli - uśmiechnął się ironicznie - że Yashto był Jedi, prawda? Nie, to nie tak. Korella po prostu uczy ludzi przebiegłości.

Po twarzy wujka przebiegł uśmiech, ale nic nie powiedział.

- Czy ktoś jeszcze zdołał uciec z planety? - zapytała mama