Fireproof Hearts.

Part 3

''Οχι.Εννοω ρε φιλε ειναι πολυ παρατραβηγμενο.''Ψιθιριζει για να μην μας ακουσουν.


''Καθολου παρατραβηγμενο.Εγω ετσι οπως την βλεπω ειναι γυρω στα 18 , ομορφουλα ειναι λογικα θα εχει καθησει σε κανεναν.''Προσπαθω να δω το προσωπο της ξανθιας κοπελας αλλα ειναι γυρισμενη πλατη προς εμενα.


''Ναι , οντως. Τελος παντων.Θα παω απο την πισω πορτα στο λυκειου.Σου ειπα οτι θα βγω με μια κοπελα σωστα;''Το χαμογελο του αυξανεται σιγα σιγα.


''Ναι , ναι.Θα ερθω ισως πιο μετα να δω το παλιο μου σχολειο.''Γελαω ελαφρα και τραβαω μια τσιχλα με γευση φραουλα απο την τσεπη μου.


''Εγινε μεγαλε τα λεμε.''Χτυπαμε τις μπουνιες μου και απομακρυνεται.ΜΕτακινω το σωμα μου λιγο ακομα προς το μερος της παρεας με την ξανθια κοπελα. Καποιοι χειροκροτανε και καποιοι σφυριζουν.Εχουν μαζευτει πολλα ατομα.Χωνομαι και εγω μεσα στο κυκλο.


''Οοο ελα Εβελιν , ενα ακομα.''Λεει η φιλη της με τα καστανα μαλλια.


''Οχι , ετσι και αλλιως πρεπει να γυρισω στο σχολειο.Πρεπει να περασω την εργασια μου στο στικακι.''Λεει και μερικα παιδια ξεφυσανε απογοητευμενα.Γυριζει ελαφρα την πλατη της και κοιταζει αδιαφορα τα παιδια που στεκομαστε απο πισω της.Το βλεμμα της σταματαει σε εμενα.Αμεσως το χαμογελο που ειχε χανεται και μετατρεπεται σε κατι θυμωμενο.Γιατι πρεπει τα κοριτσια να ειστε τοσο οξυθιμες.Φοβαμαι οτι θα με βαρεσει ετσι οπως με κοιταζει.


Τελικα ξεκολλαει το βλοσυρο βλεμμα της απο πανω μου και τιναζει το μπουφαν της απο τις σκονες του τσιμεντου.Περπαταει μεχρι την φυλακα οπου τις αφηνει να βγουν εξω.


''Την ξερεις την κοπελα;''Ρωταω το παιδι που καθοταν διπλα μου τοση ωρα.Νομιζω ειναι μαζι μου στην στατιστικη.


''Ναι , την λενε Εβελιν.''Τι μας ειπες ρε μουλικο;


''Ποσο ειναι;''Ρωταω στο τυπο.


''Τοσο ωστε να μην κανει για την σκατοφατσα σου.''Ακουω μια βραχνη φωνη.


Κοιταζω προς την φωνη και βλεπω τον δευτεροετη που μου μιλησε στην εισοδο.


''Τι παιζει με την παρτι σου φιλε; Θα μας τα πριξεις πολυ; Ουτε μια ερωτηση δεν μπορω να κανω για την κοπελα;''Σηκωνομαι ελαφρα.Μπερδευει τα μαλλια του φτυνει στο τσιμεντο.


''Οχι.Κατι τυπους σαν και εσενα Karl τους εχω για πρωινο , για αυτο προσεχε μην σε ξαναδω να μιλας στην Εβελιν.''Φτυνει μπροστα ακριβως στα ποδια μου.Κοιταζω το σαλιο του και υστερα αυτον.Γελαω ειρωνικα και του χαμογελαω.


''Ναι κυριε.''Γελαω και αυτος σηκωνεται με την μέταλ παρεα του μπαινωντας μεσα στο πανεπιστιμιο.


''Θα μου πεις ποσο ειναι γαμωτο;''Γρυλιζω στον τυπο που στεκεται ακομα διπλα μου.


''Δεκαεφτα ρε μεγαλε χαλαρωσε.''Φευγει και αυτος απο διπλα μου.Δεκαεφτα. Μικρουλα...




Πηδαω τα καγκελα του λυκειου και μπαινω μεσα απο την πισω πορτα.Ειναι αδειο.Φυσικα εχουν τελειωσει οι διδακτικες ωρες.Ισως πρεπει να θυμηθω τους σχολικους διαδρομους του σχολειου.Και επισης πρεπει να βρω τον Στεφαν.Ισως ειναι στην αυλη και σαλιαριζει με την κοπελα.Ανεβαινω στο πανω οροφο και βαραω με το ποδι μου καθε πορτα.Ολες ειναι κλειδωμενες.Ακουω εναν μικρο ηχο.Γυριζω την πλατη μου και δεν βλεπω κανεναν.


''Ειναι κανεις εκει;''Ακουω μια φωνη απο το βαθος.Κανω μεγαλητερα βηματα και φτανω εξω απο την πορτα της πληροφορικης.


''Με ακουτε;''Καποιος βαραει την πορτα απο μεσα.Η φωνη μου φαινεται γνωριμη.