Fireproof Hearts.

Part 21

Κοιταζω αριστερα και δεξια.Πουθενα.Πουθενα γαμω την πουτανα μου.Στεκομαι ακρινητος μεσα στο πληθος και δεν μπορω να την δω πουθενα.Ενα γνωστο κοριτσι με προσπερναει βιαστικα.Την κοιταζω καλυτερα και βλεπω οτι ειναι η φιλη της Εβελιν.Η κοπελα με τις καστανες μπουκλες και τα γαλανα ματια.Αρπαζω το χερι της δυνατα και αυτη τρομαζει.


''Τι κανεις;''Μου φωναζει απομακρυνοντας αποτομα το χερι της.


''Ηρθες με την Εβελιν εδω;''Την ρωταω δυνατα για να με ακουσει.


''Ναι τι σε νοιαζει εσενα;''Μου επιτιθεται χωρις λογο.


''Που ειναι;''Η φωνη μου ειναι σε παρακλητικο τονο.


''Δεν ξερω την ειδα να πηγαινει προς την εξοδο βιαστικα.Εκει πηγαινα τωρα.''Μου λεει και παει να φυγει.Μπαινω μπροστα της.Ενα χερι με ακουμπαει πισω απο την πλατη μου.Γυριζω και βλεπω τον Στεφαν.


''Λοιπον θα παω εγω να την βρω και κατσε εσυ με τον Στεφαν ενταξει;Θα γυρισω με την Εβελιν σε λιγο.''Λεω βιαστικα κοιτωντας το κοριτσι στα ματια.


''Τι λες ρε μαλακα;''Ο Στεφαν ρωταει μπερδεμενος.


''Πρεπει να βρω την Εβελιν.Κατσε μαζι της.''Τον αγριοκοιταζω.


''Καλα...''Ξεφυσαει.Κατευθειαν ξεκιναω να κατευθυνομαι προς την εξοδο.Οι αγιοβασιλινες πανε να με σταματησουν ομως αμεσως τις απομακρυνω με το βλεμμα μου.Βγαινω εξω κοπανωντας την πορτα πισω.Εχει τοσο κρυο.Κοιταζω αριστερα και βλεπω στα σκαλοπατακια ξανθιες τουφες.Ειναι η Εβελιν καθισμενη και σκυμενη μπροστα στα ποδια της κρυβωντας τα ματια της.Μπορω να την ακουσω να κλαιει.Γιατι κλαιει;



''Εβελιν;''Την ρωταω σιγανα στεκοντας μπροστα της.


Σηκωνει το βλεμμα της σαν να μην πιστευει οτι ειμαι εγω.Τα ματια της ειναι κατακοκκινα και εχει μουτζουρωθει αρκετα απο αυτα τα που φοραει στα ματια της.


''Τι εγινε ; Ποιος σε πειραξε;''Σκυβω μπροστα της για να ειμαστε στο ιδιο υψος.


Δεν απανταει απλως ξανακρυβει το προσωπο της.Γαμωτο δειχνει τοσο γλυκια οταν κλαιει.


''Αν σε πειραξε καποιος πες μου.''Βαζω την παλαμη μου πανω στο  γονατο της.


''Κανεις.''Η φωνη της ειναι βραχνη.


''Τοτε;''Την ρωταω απεγνωσμενα , θελω να μαθω τι την στεναχωρησε τοσο.


''Δεν ξερω...''Ξεσπαει σε πιο δυνατα κλαματα.


''Τι νιωθεις;''Την ρωταω πιο σιγανα.


''Νιωθω...''Σταματαει.''Νιωθω πληγωμενη Ιθαν.''Ανοιγει τα χερια της και με κοιταζει βαθια στα ματια.Το χρωμα των ματιων της ειναι αλλιωμενο.Πιο ανοιχτο και εξωτερικα οι κορες της γκριζιζουν.


''Απο ποιον;''Δεν θα μπορουσε αυτος να ειμαι εγω.Σιγουρα.


''Απο εσενα..''Λεει και νιωθω να πνιγομαι.Δεν ξερω γιατι αλλα ολο αυτο μου δημιουργει ενα παραλογο συναισθημα φοβου.Σαν να φοβαμαι αυτα που νιωθει η κοπελα με τα γαλανα ματια.


''Γιατι;''Ρωταω και εκεινη γελαει ελαφρα.


''Δεν ξερω...εγω...ξες...σε ειδα με εκεινη...''Σταματαει γλειφωντας τα στεγνα της χειλι.Ειναι τοσο ομορφη.Τοσο ομορφη που θα την ζηλευε η καθε κοπελα...''Σε ειδα με αυτην και.. εσεις φιλιοσασταν και εγω...δεν ξερω Ιθαν ειμαι πολυ μπερδεμενη και ηλιθ...''Αρπαζω το κεφαλι της μεσα στα χερια μου.Ενωνω τα χειλια μας δαγκωνοντας αμεσως το χειλος της.Βογκαει σιγανα.Την σηκωνω προς τα πανω χωρις να χασω επαφη.Τυλιγω τα χερια μου στην μεση της και αυτη τα τυλιγει γυρω απο το σβερκο μου οπως κανει παντα.Οοο θεε μου την θελω τοσο πολυ.Τοσο πολυ που φοβαμαι οτι μπορει να την πονεσω με τον κτητικο τροπο που ρουφαω τα χειλι της.Ισως την φιλαω σαν τρελος.Σαν τρελος για να νιωσω το καθε κυτταρο της.Προσπαθω να μικρινω καθε πιθανο σημειο το οποιο δεν θα ηταν ενωμενο.Δεν μου φτανουν τα χειλι της .Δεν μου φτανει τιποτα.Τα θελω ολα απο αυτην , οτι εχει και δεν εχει.Θα γινει δικια μου.Ακομα και αν χρειαστει να αλλαξω τον ευατο μου..



''Ιθαν...''Προσπαθει να παρει ανασα μερικα δευτερολεπτα.


''Σε θελω πολυ Εβελιν.''Λεω κοιτωντας την στα ματια.Νευει απλως ανοιγοκλεινωντας τα μουτζουρωμενα της ματια.


''Συγνωμη για αυτο που ειδες...''Συνεχιζω.Δεν ξερω γιατι ζηταω συγνωμη.Δεν ξερω καν γιατι η καρδια μου χτυπαει τοσο δυνατα.''Δεν θελω να νομιζεις οτι...''Σταματαω γιατι δεν θελα να συνεχισω.Αυτα που θελω να πω ειναι ανεξηγητα και μου βγαινουν αυτη την στιγμη απο το μυαλο μου και θελω τοσο πολυ να της τα πω για να νιωσει καλυτερα.


''Τι να νομιζω Ιθαν;''Δειχνει οση απελπισια εχω κι εγω.


''Δεν...''Θελω να εξαφανιστω.Χαιδευει τα μαλλια μου.''Απλως πες μου.''Με προτρεπει πλησιαζωντας τα χειλι μου.


''Δεν θελω να... νομιζεις οτι δεν σε νοιαζομαι.Μου αρεσεις πολυ.Και πιστεψε με..''Γελαω ελαφρα...''Δεν ειναι οτι θελω να σε γαμησω ...ειναι οτι θελω να σου κανω ερωτα και μετα να κοιμηθεις μαζι μου.Με καταλαβαινεις;''Νομιζω οτι τα ματια μου εχουν βουρκωσει.Γαμω το ποτο τι με κανει να λεω.''Θελω να ειμαι μαζι σου ολη την ωρα.Και μετα απο 8 μερες που δεν μιλησαμε καθολου μου ελειψες πολυ.Ειναι τοσο βαρετο οταν δεν εισαι μαζι μου.Και δεν ξερω γιατι στα λεω αυτα ή αν αυριο που θα ξυπνησω δεν θα νιωθω το ιδιο αλλα αυτη την στιγμη αυτο νιωθω.Και σε παρακαλω μην με πιστευεις ...ωω οχι μην με πιστευεις γιατι μπορει να σε πληγωσω και δεν το θελω , το καταλαβαινεις εσυ αυτο; Καταλαβαινεις τιποτα απο αυτα που σου λεω; Γιατι εγω δεν καταλαβαινω γιατι νιωθω ετσι.Και σε παρακαλω μην με κοιτας ετσι...απλως πες μου κατι  , μια λεξη γιατι αρχιζω και νομιζω οτι ειμαι τρελος.Και δεν ειμαι τρελος.Ισως ....''Με φιλαει.Ξαφνικα με φιλαει.Και ολα τα πραγματα μπαινουν στην θεση τους.Τα συναισθηματα μου και ολες μου οι σκεψεις ενσωματονονται με την ψυχη μου.Φοβαμαι να την αφησω να ξεκολλησει απο πανω μου.Φοβαμαι οτι θα φυγει και αυτη σαν την Καθριν.Μα δεν θα φυγει.Το ξερω.



''Φοβαμαι οτι θα με κανεις να νιωσω οπως παλια...''Λεω ειλικρινα μεσα στο φιλι μας.


''Φοβαμαι οτι με εχεις κανει ηδη να νιωσω αυτο που φοβασαι εσυ.''Απομακρυνεται απο μενα.Τα χειλι της ειναι κατακοκκινα και αυτο ειναι τοσο τελειο χρωμα.Και γαμωτο αισθανομαι τοσο απελευθερωμενος.Ειπα οτι σκευτομουν.Ειπα αυτα που εκρυβα και απο τον ιδιο μου τον ευατο.



''Νομιζω οτι πρεπει να παμε μεσα.''Της λεω δειχνωντας προς την κλειστη μαυρη πορτα.


''Ναι ,οντως.''Δειχνει αμηχανη.Προχωραει πρωτη προς την πορτα.Πηγαινω απο πισω της και βαζω το χερι μου πανω στους ωμους της.Με κοιταζει λοξα σαν να μην πιστευει σε αυτο που κανω.


''Χαλαρωσε πριγκιπεσσα.''Της ψιθιριζω παιχνιδιαρικα στο αυτι καθως ανοιγουμε την πορτα και μπαινουμε στον χαμο.Νομιζω οτι μαγαζι ειναι υπερβολικα γεματο σε σημειο που δεν μπορεις να χορεψεις.


''Πρεπει να βρουμε την Μαρια ...''Μου φωναζει κοιτωντας αριστερα και δεξια.


''Ποια ειναι η Μαρια;''Ρωταω γιατι οντως δεν ξερω.Με αγριοκοιταζει ελαφρα.


''Η φιλη μου Ιθαν.Εκεινη με τα καστανα μαλλια.''Μου εξηγει και νευω.Τωρα καταλαβα.


''Ααα τοτε την αφησα με τον Στεφαν..''Της λεω και σταματαει αποτομα.


''Τι; Μονους;''Γουρλωνει τα ματια της.


''Ναι , που ειναι το κακο;''Γιατι εχει τρομαξει τοσο πολυ.


''Ποο , παμε γρηγορα.''Με τραβαει απο το χερι.


''Αυτοι ειναι;''Μου δειχνει στην μπαρα.Φτανουμε σε αυτους με δυσκολια.Πραγματικα στεκομαστε μπροστα τους και κανεις απο τους δυο δεν μας βλεπει.Απλως κοιτιουνται με ενα χαμογελο μεχρι τα αυτια και οι δυο.Τι παιχτικε εδω;



''Hello!''Η Εβελιν περναει το χερι της μπροστα απο την φιλη της την Μαρια.


''Ααα εδω εισαι;''Η Μαρια κουναει το κεφαλι της και στρεφει ολη της την προσοχη προς την φιλη της.


''Ναι που να ειμαι.''Μιλαει αποτομα.


''Τι γινετε με την μικρη;''Ψιθιριζω στον στεφαν.


''Τι να γινετε μονο εσυ θα γαμας μικρες;''Μου λεει γελωντας.


''Εγω δεν γαμαω καμια μικρη.''Του γρυλιζω.


''Ακομα.''Προσθετει αυτος.

''Οχι δεν ξερω , αν.. θελω.''Ολοκληρωνω.


''Τι λες; Ποσο ηπιες;''Πιανει το μετωπο μου για να δει αν εχω πυρετο.''Που ειναι ο φιλος μου και τι του κανατε;''Φωναζει δυνατα τραβωντας την προσοχη των κοριτσων που συζητανε.


''Σκασε , παρε την μικρη σου και φυγετε ή οτιδιποτε αλλο , θελω να μεινω μονος με την Εβελιν.''Του λεω συνομοτικα.


''Και που να την παω; Ειναι πολυ εξυπνη για να με αφησει να την παω σπιτι μου.''


''Οοοο δεν ξερω σκεψου κατι.''Απομακρυνομαι απο τον Στεφαν και πιανω την μεση της Εβελιν.


''Παμε να χορεψουμε;''Την ρωταω αργα στο αυτι.


''Οχι.''Κουναει αρνητικα το κεφαλι της.


''Γιατι;''


''Δεν μου αρεσει αυτη η μουσικη , ειναι πολυ τραπ.''Δειχνει μια κοπελα που κουναει τον κωλο της πανω κατω.


''Δεν χρειαζεται να χορεψεις οπως αυτες.Απλως κουνα τα ποδια σου πριγκιπεσσα.''Αρπαζω τον καρπο της και την τραβαω προς την γεματη πιστα.Κουναω τα χερια την αριστερα και δεξια προσπαθωντας να την κινητοποιησω.


''Ειμαι απαισια καλυτερα να καθησουμε...''Μου φωναζει κοιτωντας με στα ματια.


''Μια χαρα τα πας.''Λεω ψεματα.Αληθεια δεν το εχει με τον χορο.


''Οοο σοβαρα τωρα; Δες πως κουναω τα ποδια μου.''Κοιταζει κατω και εκεινη την στιγμη με παταει.Γελαω δυνατα και εκεινη μουτρωνει.


''Ελα , ενταξει χορευεις απαισια και δεν το εχεις με τον χορο.Ικανοποιημενη; ''Της ρωταω χαμογελωντας.



''Ωστε το παραδεχεσαι.''τραβαει τα χερια της θυμωμενα μακρυα μου.Δεν περιμενα να ειναι σαν αυτα τα κοριτσια που λενε και ξελενε.Τι φαση;


''Πλακα κανω ρε.''Αυτη την φορα γελαει αυτη.''Τουλαχιστον ησουν ειλικρινης.''Χαμογελαει.


''Ναι οντως.''Παραδεχομαι ακουμπωντας το μαγουλο της.''Μεχρι τι ωρα μπορεις να μεινεις εξω μικρη;''Την ρωταω πλησιαζωντας την.



''Μεχρι της 3.5.''Απανταει επιφυλακτικα.


''Ωραια , εχουμε να παμε καπου εμεις οι δυο...''Ενωνω τα χειλι μας απαλα και την τραβαω προς την εξοδο....



___________________________________________________________________________________


Εβαλα ενα ακομα γιατι το προηγοουμενο το αργησα πολυ οποτε ναι οριστε και το 21ο κεφαλαιο αυτη της ιστοριας. Ευχομαι να σας αρεσει η ιστορια μου.Love ya.<3