Fireproof Hearts.

Part 24

Γεια σου μικρη αγαπη μου.Ηρθε ο χειμωνας και εσυ ησουν εδω.Μα μολις ηρθε η ανοιξη εφυγες.Πεταξες μακρυα απο την φωλια μου.Εσμιξες με αλλα πουλια.Και εγω σε περιμενα ερημος , προσευχομενος παντα να εισαι καλα.Και οταν αρχισε ξανα το κρυο γυρισες.Χτυπησες την πορτα μου ομως δεν σου ανοιξα.Χτυπαγες και.Φωναζες οτι με αγαπας.Δεν σου ανοιξα.Απλως σου φωναξα 'Πανε στην ανοιξη σου , δεν θελω να μου κρυωσεις...'Εφυγες.Ερημη και μονη.Και εγω ... ; ειμαι σιγουρος οτι δεν σε νοιαζει μικρη μου ανοιξη.

''Κατσε.''Της δειχνω το κρεβατι.Χωρις να πει τιποτα καθεται πισω στην πλατη κουρνιαζωντας τα ποδια της στην αγκαλια της.



''Αν ηταν αλλες οι συνηθηκες δεν θα σου μιλουσα.''Ξεκαθαριζω τα πραγματα.''Αλλα επειδη δεν θελω να φυγεις , θα σου μιλησω.''Καθομαι απεναντι της με το ενα ποδι λυγισμενο.



''Γυρνουσα απο μια συνηθισμενη μερα στο σχολειο.Ηταν οι μερες που εκανα παρεα με την Καθριν.Το μυαλο μου ομως εκεινη την μερα ηταν να γυρισω σπιτι και να πω στην μαμα μου οτι εγραψα 20 στα μαθηματικα.Μπηκα με φορα μεσα στο σπιτι πετωντας την τσαντα στο πατωμα.Φωναξα μαμα μερικες φορες αλλα κανεις δεν απαντησε.Ακουγοταν ενας σιγανος θορυβως , σαν κατι να ετριζε .Πλησιασα στο δωματιο των γονιων μου και ακουσα τις σουστες  του κρεβατιου.Ανοιξα την πορτα και ολη η αγνη αγαπη που ειχα για την μαμα μου χαθηκε , καταστραφηκε.Αμεσως - ακαριαια.Ο αντρας που ηταν απο πανω της ουρλιαξε και τραβηχτηκε μακρυα απο την μαμα μου.Εκεινη εμεινε ολογυμνη να με κοιταζει χωρις να μπορει να πει τιποτα.Εκλεισα την πορτα και ετρεξα στην κουζινα.Τραβηξα ενα μεγαλο μαχαιρι και κατευθυνθηκα ξανα στο δωματιο.Ειχα σκοπο να σκοτωσω και τους δυο.Ακομα δεν ξερω το γιατι αλλα μου βγηκε κατι σαν αντιδραση.Ανοιξα την πορτα και επεσα ακριβως πανω στην μαμα μου που ηταν ετοιμη να ανοιξει την πορτα.Φορουσε το λευκο σεντονι γυρω της, και τα ματια της ηταν βουρκωμενα.Υψωσα το μαχαιρι και την ξανακοιταξα.Δεν μπορουσα , οχι δεν μπορουσα με τιποτα.'Δεν αξιζει.'Ειπα απλα και απο τοτε , απο ενα απλο μεσημερι χαθηκα.Και μαντεψε ποιος ηταν εκει για να με φτιαξει..Η Καθριν.Τοτε δεθηκα πιο πολυ μαζι της.Εδειχνε να κατανοει , να ποναει και αυτη μαζι μου.Ηξερε ποσο την αγαπουσα , ηξερε οτι η μαμα μου ηταν το προτυπω ηθικης...και εκεινη...και εκεινη τα κατεστρεψε ολα.Ολα για δυο γαμησια.Τρεια ή δεν ξερω και εγω ποσα!''Στο τελος η φωνη μου ειναι δυνατη και βροντερη.Εχει την ιδια εκφραση που ειχε και στην αρχη και αυτο με παραξενευει και με καθυσηχαζει ταυτοχρονα.



''Εχασες τον δρομο σου.''Εξηγει τοσο απλα.''Αν δεν γινοταν αυτο το γεγονος τοτε ισως δεν ησουν μπλεγμενος με τα ναρκωτικα και ουτε θα ειχες δεθει τοσο με την Καθριν.Ολα αυτα απο ενα απλο μεσημερι...''Βαζει μια τουφα πισω απο το αυτι της.


''Δεν θελω να μιλαω αλλο για αυτο.''Ηδη ειπα πολλα.Και οχι δεν ειναι απλο να μιλαω για αυτο.Η αναμνησεις πονανε , η στιγμη που ο αντρας ανεβοκαταιβεναι γρηγορα πανω στην μαμα μου...ηταν τοσο...Σφιγγω δυνατα τα ματια μου.Τσιμπαω κρυφα το χερι μου και ετσι επανερχομαι στο τωρα.Παντα με βοηθαει αυτο.



''Οπως θες.''Χαιρομαι που δεν συνεχιζει να ρωταει.Δεν ξερω αν θα μπορουσα να δωσω απαντησεις.Δεν ξερω...


''Αν πινας εχω κατι να τσιμπησεις.''Προσφερομαι.


''Τι εχεις;''Δεν χαμογελαει.Γαμωτο δεν ηθελα να την προκαλεσω τετοια διαθεση.


''Εμ μερικα μπισκοτα και παγωτο.''Ναι ξερω παγωτο τετοια εποχη δεν λεει , αλλα εγω τρελενομαι για παγωτο.


''Φερε και τα δυο.''Σκαει ενα χαμογελο.Νευω και σηκωνομαι μεχρι το μικρο ψυγιακη.Βγαζω απο τον καταψικτη τον κουβα παγωτο και αρπαζω δυο κουταλια .Κουβαλαω και τα μπισκοτα μαζι μου και πηγαινω και καθομαι στο κρεβατι ακριβως διπλα της.



''Οριστε.''Της δινω το ενα κουταλακι και τα δαχτυλα μας ακουμπιουνται δημιουργωντας ενα ρευμα.Δεν μπορω να το εξηγησω αλλιως γιατι η πλατη μου ανατριχιαζει.


''Ανοιξε τα μπισκοτα.''Λεει κοιτωντας τα μπισκοτα.Κανω οτι μου λεει και της δινω ενα.Παιρνει μια κουταλια απο το παγωτο βανιλιας και φραουλας το βαζει στο στομα της και αμεσως δαγκωνει το μπισκοτο.Μαζι; Περιεργος συνδιασμος. 


''Δοκιμασε και εσυ , θα σου αρεσει.''Με προτρεπει.Δεν εχω κατι να χασω.Μιμουμαι τις κινησεις της βαζωντας και το παγωτο αλλα και το μπισκοτο στο  στομα μου.Δενουν τελεια.Η σοκολατα στο μπισκοτο ισοβαθμιζει τις γευσεις.


''Καλο ειναι.''Γλειφω καλα ολο το κουταλι και γελαει.''Εχεις εδω...''Δειχνει καπου προς το στομα μου.


''Που;''Προσπαθω να κοιταξω χαμηλα αλλα ειναι αδυνατον.


''Εδω..''Ακουμπαει το δαχτυλο της στην ακρη των χειλιων μου.Παιρνει το παγωτο και υστερα κοιταζει αμηχανα τα μπισκοτα.



Τρωμε μεσα στην ησυχια το μισο παγωτο και οταν βλεπω πως με το ζορι τρωει τραβαω το παγωτο μακρυα της αφηνωντας το στο πατωμα.


''Νομιζω πως χορτασα.''Λεει γλειφωντας τα χειλι της.


''Εγω οχι...''Λεω αφηρημενος απο τις κινησεις τοων χειλιων της.Καταλαβαινει οτι κοιταζω εκει και αμεσως βαζει το χερι μπροστα στο στομα της αμηχανα.Ξαπλωνω λιγο καλυτερα και δεν εχω τι να πω αυτη την στιγμη.Παντα εγω προσπαθω να κρατησουμε μια συζητηση αυτη ειναι αρκετα συντομη, λακωνικη και αφηρημενη.Σαν να ειναι αλλου το μυαλο της.



Την κοιταζω την στιγμη που χασμουριεται.

''Νυσταζεις;''Την ρωταω σιγανα.


''Ναι πολυ.''Νευει καταφατικα πολλες φορες.''Ισως θα επρεπε να γυρισω σπιτι.''Λεει ανασηκωνοντας τους ωμους της.Μου ειπε οτι θα μεινει γαμωτο.Την κοιταζω σοβαρος.''Οπως θες.''Σηκωνομαι σφυγμενος.Κοιταζω αριστερα και δεξια χαμενος ψαχνωντας το μπουφαν μου.



Νιωθω το χερι της στην μεση μου.''Πλακα σου κανω...''Ειμαι σιγουρος πως στεκεται ακριβως πισω μου.Και ειμαι αρκετα σιγουρος οτι ειναι τοσο κοντα μου που μπορει να νιωσει την ανατριχιλα μου.''Σου ειπα οτι θα μεινω.''Αφηνει ενα φιλι στο σβερκο μου και μετα φευγει απο πισω μου ξανανεβαινωντας στον κρεβατι.Γυριζω και την κοιταζω.Εχει τα ματια της μισοκλειστα και ενα χαμογελο ειναι διεγραμμενο στα χειλι της.Σαν να ειναι περιφανη για κατι.Τα χερια της ειναι δεμενα μεταξυ τους και το κεφαλι της γερνει ελαφρα προς τα δεξια.


''Αν θες μπορεις να κοιμηθεις...''Νιωθω οτι κομπιαζω.Θα μπορουσα να παω να την φιλησω και μετα να της βγαλω την μπλουζα και να της πιασω τα.... Ιθαν συγκεντρωσου.Τσιμπιεμαι και βαζω τα χερια μου μπροστα απο το καβαλο του τζιν μου.Γαμωτο σκεψου κατι κακο.


''Δεν θα σε πειραζε;''Λεει σχεδον εκλπηκτη.Φυσικα και οχι.


''Οχι γιατι να με πειραξει; Ξαπλωσε και αν θες βγαλε το τζιν σου ή οτι αλλο...''Σταματαω.''Θα σε κανει να νιωσεις πιο ανετα.''Ολοκληρωνω και πηγαινω αμηχανα στο μπανιο.Ριχνω παγωμενες χουφτες νερο στο προσωπο μου με την ελπιδα οτι θα ηρεμισω τις καυτες μου σκεψεις.Γαμωτο τι εχω παθει;



''Εισαι καλα;''Ακουω την φωνη της απο το βαθος.


''Ναι , ναι ερχομαι.''Απανταω γρηγορα και βγαινω απο το μπανιο.Πηγαινω μπροστα στην ντουλαπα και την ανοιγω.Ολα ειναι σιδερομενα και φρεσκοπλιμενα εδω μεσα.Τραβαω μια γκρι φορμα και ενα ασπρο κοντομανικο μπλουζακι .Βγαζω το τζιν μου και την μπλουζα μου και με γρηγορες κινησεις φοραω την φορμα και το λεπτο μπλουζακι.Γυριζω την πλατη μου και βλεπω την Εβελιν να με κοιταζει με ανοιχτο το στομα.Τα ματια της εχουν ανοιχτει οσο δεν παει και εχει κοκαλωσει στην θεση της.Νιωθω λιγο καλυτερα , ειμαι σιγουρος οτι αυτο που ειδε της αρεσε.Και οχι δεν ειχα τετοιο σκοπο.Λογικα δεν θα εχει αλλον ανδρα να ξεντυνεται μπροστα της.Για ολα υπαρχει η πρωτη φορα...



''Ολα καλα;''Ρωταω καπως ειρωνικα.Δεν ηθελα αλλα μου βγηκε.Αμεσως ανοιγοκλεινει τα ματια της και κοιταζει αμηχανα τα χερια της οπως κανει παντα.


''Ναι...''Η φωνη της ειναι τοσο βραχνη.


''Ενταξει...''Λεει με ενα χαμογελο και την πλησιαζω ξανα.Ξαπλωνω διπλα της και την κοιταζω.


''Μηπως θελεις να σκεπαστεις;''Την ρωταω δειχνωντας το παπλωμα απο κατω μας.


''Εμ οχι...''Λεει ψεματα.


''Καλα σηκω.''την σκουνταω.Χωρις να φερει αντιρριση σηκωνεται και ξαπλωνει κατω απο τα σκεπασματα.Κανω και εγω το ιδιο.


''Αν εγω κοιμηθω εσυ τι θα κανεις;''Μου γυριζει την πλατη και κουρνιαζεται.


''Θα κοιμηθω και εγω.''Λεω αδιαφορα.


''Ναι αλλα εγω 3.30 πρεπει να ειμαι σπιτι.''Γυριζει μοναχα το κεφαλι της για να με κοιταξει.


''Θα βαλω ξυπνητιρη πριγκιπεσσα χαλαρωσε.''Αρπαζω το κινητο μου απο το πατωμα και βαζω την αφυπνιση.Τα μαλλια της ειναι απλωμενα αθελα της πανω στο μαξιλαρι της.Την πλησιαζω σιγανα και ενωνω τα κορμια μας σαν να κουρνιαζω πανω της.Βαζω το χερι μου πανω στην κοιλια της και ενω περιμενω να μου πει κατι , δεν λεει τιποτα.Απλως κουρνιαζεται πιο πολυ πανω μου.


Σιγα-σιγα ακουω την ανασα της να βαρενει.Πιεζω κι εγω να κλεισω τα ματια μου αλλα ειναι αδυνατον.Αισθανομαι τοσο νευρικος , τοσο σφυγμενος.Την εχω στην αγκαλια μου.Αυτο ειναι πολυ καλο.Αλλα δεν ξερω γιατι εχω αυτο το αισθημα στην καρδια μου.Λες και ειναι σφιγμενη και αυτη.Την σφιγγω πιο πολυ πανω μου και νιωθω λιγο καλυτερα.Ομως δεν μου φτανει για να περασει αυτη η αισθηση.Χαιδευω με το χερι μου την κοιλια της πανω απο την μπλουζα.Φυσικα και μπορω να το βαλω κατω απο την μπλουζα της αλλα φανταζομαι την αντιδραση της αν ξυπνουσε εκεινη την στιγμη.Οχι δεν θελω να φανταστω..


Επιλεγω να ακουμπησω τα χειλια μου στο κεφαλι της.Ισως τωρα αισθανομαι καλυτερα .Ολα τα σημεια του σωματος μου ακουμπανε τα δικα της.Ακομα και τα ποδια μου εχουν την ιδια κλιση με τα δικα της.Ειμαστε σαν ενα σωμα.Δεν πιστευα οτι μπορει να γινει αυτο μεσα απο μια αγκαλια.Πριν λιγες ωρες νομιζα οτι αυτο γινετε μονο τον σεξ ή τον ερωτα αλλα ναι γινετε και με αυτη την περιεργη αγκαλια.Θα μπορουσα να την ονομασω 'παζλ' γιατι ενωνομαστε ομοιμορφα δημιουργωντας το τελειο 'παζλ' σωστα;



Σηκωνω ελαφρα το κεφαλι μου και κοιταζω τα κλειστα της ματια.Μπορω να δω την μικρη γραμμη μολυβιου που εχει πανω απο τις βλεφαριδες της.Ειναι λιγο αποτυχημενη γιατι δεν ειναι ακριβως ευθεια γραμμη αλλα αυτο αληθεια δεν με νοιαζει.Τα χειλι της ειναι σφραγισμενα καλα και η ανασα της δεν ακουγεται καθολου.Ξαπλωνω κανονικα στο μαξιλαρι μου και κοιταζω απεναντι στο μικρο ρολοι σε λιγο παει 3.10 αρα θα χτυπησει απο λεπτο σε λεπτο το ξυπνητιρη.Κλεινω τα ματια μου και κανω τον κοιμισμενο καθως περιμενω να ακουσω τον ηχο του ξυπνητιριου.Νιωθω το σωμα της να κουνιεται απο την αγκαλια μου.Κρατω τα ματια μου κλειστα με μεγαλη δυσκολια.Ισως θελει να παει τουαλευτα , δεν ξερω.Μα οχι δεν σηκωνεται ειναι ακομα εδω.Διπλα μου.



Ανοιγω τα ματια μου και την βλεπω να με κοιταζει .Αμεσως τα κλεινει.Γιατι με κοιτουσε;


''Σε ειδα.''Μουρμουραω γελωντας σιγανα.


Δεν απανταει κανει οτι κοιμαται.''Σε ειδα μικρη , μην το παιζεις ψωφια.''Πιανω την μεση της και την κολλαω πανω στην κοιλια μου.Πλεον ειμαστε προσωπο με προσωπο.Κουναω το χερι μου απο την μεση της μπροστα στην κοιλια της.Ανοιγει επιτελους τα ματια της.''Κοιμαμαι...''Μουρμουριζει.Θελω αλλο ενα λεπτο.Αν χτυπησει τωρα το ξυπνητιρη ορκιζομαι οτι θα σπασω το κινητο μου σε χιλια κομματακια.



Σηκωνω την μπλουζα της χωνω το χερι μου απο κατω.Η κοιλια της ειναι τοσο απαλη και τοσο ζεστη.Κρατω τα ματια μου κλειστα.Ισως το βλεμμα της με αποτρεψει να συνεχισω.Ανεβαινω προς τα πανω.Νιωθω την κοιλια της να τραβιεται προς τα μεσα σαν να τρομαξε.


''Ιθαν...;''Ρωταει βραχνα.''Τι κανεις;''Ισως δεν πρεπει να απαντησω.

Συνεχιζω την μικρη μου πορεια μεχρι που πιανω το υφασμα απο το σουτιεν της.Δαντελα.Δεν ξερω αν πρεπει να την ρωτησω αν μπορω να συνεχισω.Ισως πει ναι ισως οχι.Κοντοστεκομαι εκει μεχρι να ακουσω την φωνη της.''Συνεχισε...''Ψιθιριζει....




_____________________________________________________________________________



Voilaaaa!!!!! Οοο ναι μου αρεσε το σημειο που το εκοψα.Μουαχαχα! Κλαιω οκ.Πως ειστε; Ολα καλα; Ξερετε αν εχετε καποιο θεμα μου στελνετε.Ετσι και αλλιως σας εχω ξαναπει οτι ειναι καλυτερα να μιλας σε καποιον αγνωστο οσο αβολο και να σας φαινεται.Λοιπον τα λεμε στο επομενο Love ya.<3