Fireproof Hearts.

Part 8

Στεκομαι εξω απο την πυλη του Λυκειου.Ναι χαζο το ξερω.Βασικα δεν ξερω γιατι ειμαι εδω.Απλως περιμενω να την δω. Οπως ειπα ειναι το νεο μου παιχνιδι οποτε υποθετω οτι πρεπει να παιξω μαζι της ...σωστα;



''Ιθαν;''Μια φωνη με ξεκολλαει απο τον τοιχο.Κοιταζω αριστερα μου την Νενα.


''Γεια...''Λεω αδιαφορα.


''Τι κανεις εδω; ''Φαινεται αρκετα παραξενεμενη.


''Εμ...εγω....''Ξινω το κεφαλι μου...''Αμμ να μωρε ξες...''Δεν λεω τιποτα.


''Την Εβελιν ψαχνεις;''Χαμογελαει πονηρα.


''Κυριως αυτην...''Παραδεχομαι.


''Καταλαβα.Δεν εχει πρωτη περιοδο σημερα.Θα ερθει απο την δευτερη και μετα...''Εξηγει και ανεβαζει λιγο παραπανω την τσαντα στην πλατη της.


''Αα οκ , τα λεμε.''Κανω να φυγω αλλα μπαινει μπροστα μου.Το χερι της ακουμπαει το στερνο μου και κατεβαινει αργα, αργα προς τα κατω.


''Προσεχε , η Εβελιν δεν ειναι σαν τα αλλα κοριτσια...''Λεει αργα κοιτωντας με στα ματια.


''Ο,τι πεις....''Παω να φυγω αλλα κανει την ιδια κινηση εμποδιζοντας με.


''Ευχομαι να καταλαβες τι σου ειπα.Προσεχε.''Μου κλεινει το ματι της και φευγει μπαινωντας μεσα στο προαυλιο του Λυκειου.Ισως και εγω δεν χρειαζεται να παω σημερα στο μαθημα...





Φτανω εξω απο το σημειο που την αφησα.Το διπλανο καθισμα εχει μια ζεστη σοκολατα , εναν καφε και 4 ντονατ. Ειναι πρωι και ισως πεινουσε.Απο στιγμη σε στιγμη πρεπει να βγει...Η πορτα του σπιτιου της ανοιγει.Τα ματια της πεφτουν πανω στο αυτοκινητο αλλα δεν δινει ιδιεταιρη σημασια.Βαζει τα ακουστικα της μεσα απο την μπλουζα και ξεκιναει να περπαταει προς την αντιθετη κατευθυνση.Γαμωτο.Βαζω γρηγορα μπρος και μεσα σε δευτερα ειμαι ακριβως διπλα της.Αυτη στο πεζοδρομιο και εγω με το αυτοκινητο κυνηγωντας την.Κορναρω δυο-τρεις φορες αλλα δεν γυρναει καν το κεφαλι της.Αυτα τα βρωμοακουστικα μαλλον φταινε.Βγαινω εξω κοπανωντας την πορτα.Κανω μια μεγαλη δρασκελια και αρπαζω τον καρπο της.Γυριζει ξαφνιασμενη.Χαμηλωνει την ενταση απο τα ακουστικα της και με κοιταζει με γουρλωμενα ματια.



''Τι στο καλο κανεις εδω; Και ασε το χερι μου.''Φωναζει.Αφηνω το χερι της και δειχνω το αυτοκινητο.


''Μπες.''Λεω μονολεκτικα.


''Τι; Οχι.Γιατι να μπω.Δεν καταλαβαινω. Τι στο καλο κανεις εξω απο το σπιτι μου; Στημενη μου την εχεις; Σου ειπα δεν θα ειμαι το παιχνιδακι σου...''Ξεκιναει να περπαταει αλλα μπαινω μπροστα της.Βαζω τα χερια μου στην μεση της.



''Εφαγες πρωινο πριγκιπεσσα;''Τα ματια της ανοιγοκλεινουν αρκετες φορες. Μαλακωνω αυτη την ριτιδα αναμεσα στα ματια της. Υπεροχη γαμημενη ριτιδα...


''Τι τωρα θα μου το παιξεις ρομαντικουλης;''Γελαει ελαφρα αλλα το κοβει αποτομα βλεποντας την σοβαρη μου εκφραση.Σοβαρολογω.


''Σοβαρα μου πηρες πρωινο;''Το στομα της σχηματιζει ενα οβαλ Ο.


''Φανταστηκα οτι θα ηθελες να φας ...και και να πιεις κατι.''Σφιγγω λιγο ακομα τα χερια μου στην μεση της.Αποτραβιεται πισω μεγαλωνοντας το κενο μας.



''Παμε αλλα μην ξαναερθεις εξω απο το σπιτι μου.Μπορει να σε δει ο μπαμπας μου....''Με προσπερναει και μπαινω γρηγορα μεσα στο αυτοκινητο.Χαμογελαω υπεριφανα.Παντα τις πειθω...



Καθομαι στην θεση μου.Στα χερια της κραταει την σοκολατα και με το αλλο κραταει τον καφε που μπαινει στο στομα της.


''Ο καφες ηταν δικος μου μικρη...''Κανω και καλα οτι δεν με νοιαζει αλλα δεν μπορω χωρις καφε.Πνιγεται και βηχει.


''Συγνωμη , επρεπε να ρωτησω.''Λεει απολογητικα.